°Η διαθήκη°

το άνοιγμα της διαθήκης

Επιτέλους ήρθε στις 6:20

Στέφανος: συγνώμη που άργησα έμπλεξα στη κίνηση

Γιάννης: ένταξη Στέφανε σημασία έχει που ήρθες

Έκανα μια γκριμάτσα ειρωνίας και ξεκινισε να μιλάει ο δικηγόρος

Γιάννης : όπως ξέρετε σας φώναξα εδώ για τη διαθήκη της Αργυρώς σταμματακη;

Εγώ: συγνώμη αλλά γιατί να κάνει διαθήκη μια 28χρονη κοπέλα;

Γιάννης: Αντωνία, μπορώ να σου μιλάω στον ενικό

Εγώ: φυσικά

Γιάννης: όταν έχεις μια τέτοια δουλειά δεν ξέρεις πότε τι μπορεί να σου συμβεί και η αδερφή σας ευτυχώς που έκανε

Εγώ: καλά συνεχίστε

Γιάννης: λοιπόν έκανε την διαθήκη της εδώ και δύο μήνες

Ξεκινισε και έλεγε κάτι ακαταλαβιστικα μέχρι που έφτασε στο ψητό

Γιάννης:...αφήνω  στην αδερφή μου Αντωνία Σταματάκη το 95% των επιχειρήσεων μου και του μαγαζιού μου στη Καλλιθέα

Στέφανος: τι πράγμα;;

Γιάννης: ναι Στέφανε συνεχίζω ... Και το υπόλοιπο 5% στον Στέφανο Βρουλακη τη βίλα  μου στην Καλλιθέα την περνει η αδερφή μου όπως και ότι άλλο περιουσιακό στοιχείο έχω στο όνομα μου

Στέφανος: συγχαρητήρια Αντωνία ή μήπως να σε λέω αφεντικό

Εγω: Στέφανε βουλοστο

Γιάννης: έχετε διορία μέχρι την επόμενη εβδομάδα για να υπογράψετε αν θέλετε μπορείτε και τώρα

Εγώ: εγώ θα χρειαστώ λίγες μέρες όπως είπες και εσύ Γιάννη σε αυτές τις δουλειές δεν ξέρεις πότε τι μπορεί να σου συμβεί

Στέφανε: ναι όντως υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι

Λέει και φεύγω από εκεί μέσα

Γιάννης ποβ

Φεύγει και λέω στον Στέφανο

Εγώ: τέλεια

Στέφανος: τι τέλεια ρε; Με δουλεύεις ;

Εγώ: άκου αυτή θα φαίνετε παντού εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας και αυτή θα φαίνετε στα χαρτιά

Στέφανος: μου ζητάς συνεργασία Γιάννη;

Εγώ: ακριβώς

Στέφανος: δέχομαι

Εγώ: τέλεια επίσης δεν νομίζω να σκευτεσε να της κάνεις κάτι για να παρέχει εσύ όλη την περιουσία;

Στέφανος: η αλήθεια είναι πως κάτι σκευτομαι δεν μου φτάνει μόνο το 5% Γιάννη αξίζω κάτι παραπάνω

Ποβ Αντωνία

Έχω μπερδευτεί φουλ από τη μία θέλω να δεχθώ να ζήσω επιτέλους και εγώ μια πιο πλούσια ζωή αλλά από την άλλη φοβάμαι η αδερφή μου χάθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη φοβάμαι για την ζωή μου

Οδηγάω εδώ και ώρες πάω σπίτι λέω στον Γιώργο τι έγινε και πέταξε από τη χαρά του , κυριολεκτικά άρχισε να χοροπιδαει πάνω κάτω

Γιώργος: τέλεια ποτέ θα μετακομίσουμε στη βίλα;

Εγώ: δεν ξέρω άκου δεν υπέγραψα ακόμα

Γιώργος: γιατί βρε αγάπη μου δεν θες να ζήσουμε και εμείς μια καλύτερη ζωή αρκετή μιζέρια δεν έχουμε;

Εγώ: το ξέρω αλλά είδες πως παιθανε η αδερφή μου από τη
μια στιγμή στην άλλη

Γιώργος: η αδερφή σου θα ήταν μπλεγμένη και αλλού για να την έφαγαν