Hoseok duyduklarıyla gözlerini faltaşı gibi açtı. Bu adam ne diyor? Şaşkın surat ifadesiyle bir Taehyung'a bir Yoongi'ye bakıyordu.
Baş ağrısından olsa gerek yüzünü buruşturan Yoongi'ye yaklaşıp sanki cansız bir varlıkmış parmağının ucuyla yüzüne bastırdı. "Hoseok ne yapıyorsun?"Ani soruyla parmağını bastırdığı yanaktan hemen çekti.
"Hoseok derken? Siz, siz beni hatırlıyorsunuz! Tanrım bir an hafıza katili olduğumu düşünmeye başlamıştım."
"Ne katili Hoseok? Ne saçmalıyorsun? Ayrıca bu kim? "
Hoseok rahatlamayla arkasındaki tabureye otururken odada olduğunu unuttuğu Taehyung'a baktı. "Şey, o benim arkadaşım Taehyung. Sizi buraya beraber taşıdık. "
Hoseok'un patronu karşısında biraz rahat davranmasına şaşıran Taehyung boğazını temizleyerek dikkatleri üzerine çekti. "Ben gideyim en iyisi. Annem merak eder şimdi. "
Taehyung kaçar gibi odadan ardından evden çıkınca Hoseok ve Yoongi baş başa kalmıştı. Yoongi bunu dert etmesede Hoseok için aynı şey söylenemezdi. Yoongi hariç her tarafta gezdiriyordu gözlerini.
"Hoseok, burası senin evin. İlk defa görmüş gibi davranıyorsun. "
"Ben en iyisi bir çorba yapayım size. Kendinize gelirsiniz. "
Yoongi hızlı bir şekilde odadan çıkan Hoseok'un arkasından sırıttı. Hazır elinde fırsat varken biraz eğlenmekten zarar gelmezdi.
Hoseok yapabildiği tek çorbayı elinden gelen en iyi şekilde hazırlamaya çalışıyordu. Yemek işleriyle Jimin ilgilendiğinden öyle çok sık yemek yapmazdı. Jimin olmadığı zamanlarda ise hep hazır şeyler hazırlardı. Bu yüzden mutfakla arası pek iyi değildi. Hazır yemek yapmak onun işine gelirdi ancak kendisi yüzünden acı çeken birisine de sağlıksız şeyler yedirmek için vicdansız olmak gerekirdi. Hoseok da hiçbir zaman öyle bir insan olamamıştı.
Çorba kaynamaya başladığı zaman ocağın altını kısıp yerdeki kırılan vazonun parçalarını toplamaya başladı.
Kendisi için saçma ama Jimin için çok değerli olan bu vazonun aynısından almazsa Jimin'den yiyeceği tripleri tahmin edebiliyordu.
Sonunda kırıkları topladığında çorbanın altını kapatıp bir kaseye koydu. Kaseyi de kaşıkla beraber tepsiye koyup odaya götürürken ekmek de koysam mı diye düşündü. Kendisi asla ekmeksiz çorba yiyemezdi. Ancak 'o zengin insan, ekmek nedir bilmez' diyerek koymaktan vazgeçip elindeki tepsiyle kapısını açarken biraz zorlandığı odaya girdi.
Hâlâ aynı pozisyonda gözleri kapalı bir şekilde bekleyen Yoongi'yi görünce 'elim de ne kadar ağırmış, koskoca adamı bu hâllere düşürdüğüme göre' diye de düşünmeden edememişti.
"Orada mı yiyeceksiniz? "
Hoseok'un sorduğu soruyla Yoongi ciddi kalmaya çalışarak gözlerini açtı. "Nerede yememi istersin? "
Hoseok burnundan derin bir nefes verip elindeki tepsiyi kucağına bıraktı. "Neyse, akşam temizlerim" O yatağı temizlemeden asla o yatağa giremezdi.
"Sen yedirmeyecek misin?"
"Vazoyu elinize vurduğumu hatırlamıyorum Bay Min."
Yoongi oflayarak kaşığı eline aldı. Fakat aklına gelen hain planla kaşığı elinden düşürdü.
Hoseok, tepsiye düşen kaşıkla irkildi.
"Ah, elim!"
"Bay Min iyi misiniz?"
"Elim acıyor, kaşığı bile tutamıyorum."
"Elinizi bir yere mi vurdunuz neden acıyor?"
"Sana yemek pişirken bileğimi burktum herhalde."
"Bana yemek mi pişiriyordunuz Bay Min?"
Hoseok tezgahtaki dağınıklığı görünce başta sebebinin Jimin olduğunu düşünmüştü. Demek ki asıl suçlu yakışıklı patronuymuş.
Yoongi gülmemek için kendini tutarken, Hoseok kaşığı eline aldı. Yoongi içinden zaferle gülümserken Hoseok'a çaktırmamaya çalışıyordu.
Hoseok çorbayı yedirirken bir yandan da güzel olup olmadığını anlamak için Yoongi'nin tepkilerini ölçüyordu. Yüz ifadesi değişmediği için güzel olduğunu düşünüyordu.
"Daha iyi görünüyorsunuz. İsterseniz arkadaşınız Seokjin'i arayalım, sizi eve götürsün. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazarlarınızdan biri ameliyat olduğundan, ayrıca bayram geldiğinden yeni bölüm gecikti. Kusura bakmayın.💜
