Nerdesin şimdi sevgilim?
Ben burdayım bıraktığın yerde çiçeklerinin arasında ama bir fark var.
Bu çiçeklerde şimdi aynı senin gibiler sevgilim
Ölü.
Bahçemize yeni bir ad verdim sevgilim biliyor musun?ölü çiçekler bahçesi.Biliyorum sevmiyorsun bu kelimeyi ama çiçeklerde aynı senin gibi ebedi uykudayken bile o kadar güzeller ki,
Nasıl anlatabilirim onların güzelliklerini sana anlatabilsem keşke çiçeklerin güzelliklerini.En acısı bu anlatamamak sevgilim.Şu an bahçenin tepesinde oturuyorum Senin en sevdiğin yer sevgilim hep buranın çok güzel olduğunu söylerdin burda kalmak isterdin hep.Öylede oldu bu bahçe bu tepe seni benden aldı.
Burası ölü çiçekler bahçesi sevgilim burda notalar susar,Yıldızlar parlamaz,Güneş batmaz Burda sevgilim sadece senin sesin duyulur senin gülüşün süsler her yeri,senin güzelliklerin var her zerresinde bahçenin ama bu bahçe öldü artık sevgilim.Bende öldüm sevgilim sanki.
Doyamadım ben sevgilim ne bu bahçedeki çiçeklerin ölmeden güzelliklerine,güzel kokularına ne de sana doyabildim.Doyamadım ben belki bu açgözlülük belki sevgilim ama doyamadım ben.Bir ömür yetmez ki sana doymaya sevgilim.Çok güzeldin Sevgilim ben seni her şeyden herkesten korumak isterken adeta bir kelebek gibi gittin kollarımdan.Kelebek demişken Artık buraya kelebekler bile gelmiyor sevgilim.
Hatırlar mısın sevgilim kelebekleri yakalamaya çalışırdın onları ne kadar sevdiğini anlatırdın saatlerce ve bende seni dinlerdim.Her şey yasta bu bahçedeki sevgilim Herkes seni bekliyor adeta.Belki bana kızıyordursun bahçene bakamadığım için ama benim çiçeğim kurumuş sevgilim daha nasıl bakayım bu bahçeye ben?
Hep Dilek tutardın yıldızlar kayarken sevgilim ve bende hep bunun saçma olduğunu söylerdim ama şimdi anlıyorum o zaman ölen bir şeyin arkasından Dilek tutmak saçma geliyordu ama şimdi bende tutuyorum Sevgilim.Senin için dilekler tutuyorum sevgilim.Yalvarıyorum Tanrıya beni senin yanına alması için.
Her yerde sen varsın her baktığım dokunduğum her yerdesin sevgilim sen.Yine güneş batıyor.Benim güneşim batalı çok oldu.ama yinede seni görmeye daha çok yaklaşıyorum güneş her batığında sevgilim.
Sen ebedi uykundasın sevgilim ben ise ebedi yanlızlıktayım,Ebedi özlemindeyim sevgilim.
Burası ölü çiçekler bahçesi sevgilim Yanlızların tapınağı ölülerin sığınağı.Çiçekler acı çeker burda,Yıldızlar korkar burdan,kelebekler yas tutar burda,burda nameler acıyla inler, Notalar ağlar burda,Güneş açmaya korkar burdan,Yağmur yağmaya çekinir buraya,Rüzgar buraya bağırarak eser adeta.
Eskiden senin cennet bahçendi burası şimdi benim cehennemim oldu sevgilim.Ateş gibi yakıcıyıdı gidişin sevgilim sen gittin ben yandım ve yandım yandıkça vücutum uyuştu ve artık hiç bir şey hissetmiyorum.Tek hissettiğim kalbimin keskin acısı.
Merhamet istedim Tanrıdan,Bana acımasını merhamet etmesini acıma son vermesini istedim.İnan sevgilim ben bile kendime acıdım.Ama Tanrı acımadı beni daha çok cezalandırdı adeta daha çok yüreğime özlem yükledi sanki.Yüreğim eziliyor bu acının bu özlemin altında.Bağırıyor adeta kalbim ağlıyor tüm nefeslerim.
Aldığım nefes senin kokunken hala burda nasıl ağlamasın nefesim.Beynim Parçalamak istiyor artık tüm bedenimi Hak etmiyorum sensiz bir şekilde kalmayı.
Peki sen sevgilim alıştın mı bensizliğe?Ben alışmayı kabul etmiyorum bil ki sevgilim kabul ettiğim gün Ebedi yanlızlığım Ebedi uyku olmuştur bana.
