Hindi ko alam paano ako nakarating sa ospital na hindi naaaksidente. Must be a divine intervention from some saint who pitied my situation right now.
Napailing nalang ako at nag lakad tungo sa reception area upang mag tanong. Good thing na mabilis at walang palya ang staffs sa ospital na ito. Dahil na rin siguro sa apelyido ng aking binanggit. Isang share holder sila rito plus the fact that her parents are both working here.
Nang malaman ko ang room number ni Andromeda ay kaagad na akong tumalima. Si ninang Mandy ang kausap ko sa line kanina. Umiiyak ito at hindi ko na nga maintindihan ang sinasabi.
I only catched the word suicide. Sa pag kakaalam ko ay wala naman kaming naging problema ni Andree, halos masaya pa nga kami mag usap. The same routine and shit. I take good care of her, put her first and do everything that will make her happy.
Sunod sunuran ako sa kung anong gusto nito. Daig pang buntis na naglilihi.
I tend on her every need like an obedient girlfriend. Yes she told her parents that we're a thing. And I don't have the heart to break theirs, so be it breaking my heart to pieces just to keep hers whole.
Hindi ko alam kung kakatok ba ako o bubuksan nalang bigla ang pinto. Tahimik ang hallway at ako lang ang naririto, naka tayo sa labas ng silid inaalala kung isa ba ako sa naka trigger kung bakit naisipan nitong kitilin ang sariling buhay.
Pipihitin ko na sana ang seradora nang bumukas ito. Iniluwal si Tita Charl.
I met her blood shot eyes. Matalim ang tingin na ibinigay saken. Sa hinuha ko ay galit ito. Her eyes are used to be warm whenever she stares at me, maybe because she pittied my lack of maternal love coming from my other mother.
"Why are you even here?" Napapikit ako nang bahagya itong sumigaw at pag sampal nito sa kanang pisnge ko. It stung a bit but I chose to keep my composure.
"I'm here to see Andree," Hindi ako nag patinag sa punong puno ng puot na mga tingin nitong ipinupukol saken.
"It has always been you Elle, bakit ba kase ikaw pa Elle?" Umiiyak nitong sambit.
"Tita," Nagbaba ako nang tingin dahil hindi ko na kayang pigilan ang nga luha sa aking mga mata.
"Lagi nalang ikaw ang rason!" Napa hawak nalang ako sa bibig para takpan at pigilan ang aking nga hikbi.
Masyado akong malapit sa kanila at sa nakikita ko ngayon ay para akong sinsampal ulit nang malakas at paulit ulit, I'm losing right them now.
"Babe, let her in. Andree is looking for her." Kinuha ni tita Amanda ang kamay ng asawa. Hindi rin ako nito tinapunan ng tingin at basta nalang humakbang paalis.
"Ninang," Tawag ko rito.
"Just..." She paused and inhaled deeply before she continued. "We'll talk later honey."
Nang mawala na sila sa aking harapan ay siyang pag pasok ko sa silid. Tulog na tulog ang isa.
Kinuha ko ang upuan at nilapit sa kama. I held her hand and traced her marks through those thick bandages.
Hindi ko alam ang mararamdaman ko ngayon. Ako ang sinisisi ng magulang niya.
Nakakagalit, nagagalit ako sa kagagahan ni Andree.
"How the fuck would you want me to live my life knowing that I am the reason of your dissappearance?"
Tanong ko rito. Mulat na ang mga mata nito at walang buhay na naka tingin saakin.
"Wala naman tayong problema ah? Diba sinabi ko sayong sabihin mo saken lagi kung ano mang bumabagabag sayo?" Mahinahon ko lang na tanong dito.
I stared at the bandage on ther wrist.
Dalawa pa talaga ito. Napailing nalang ako.
"I don't want to live anymore." Tumingin ito sa ibang sulok ng silid.
"Look at me eyes while saying that."
Tumawa lang ito nang mapait. She can't just pull her string on me and use this shit to scare me to death. Ganito na ba siya ka desperada?
"Is this how selfish can you get?" Pilit mang hindi ko itaas ang boses ay hindi ko na talaga mapigilan.
"Selfish? I am the one who is selfish now huh Elle!" Balik na sigaw nito saken.
"You're the one who's selfish Elle!"
"What the hell are you saying—
"You're sleeping with your other woman and you have that audacity to touch me!?" Napamaang nalang ako sa sinabi nito. Hinanda ko naman ang sarili ko na malalaman at malalaman ang amin ni Serenity, but not in this state. Fuck.
"You can't let go of me cause' they will all turn their back on you!"
"Diba!?"
"Bakit hindi ba iyon naman ang gusto mo Andromeda!? You're using it to your advantage!"
"No Elle, I was just waiting for you to let go of me." She sobbed. "But you did not!"
"I am ready to accept it Elle, but you made it worse. It's you that's using it to your advantage so fuck you and that woman!" Mura pa nito saken.
"Because you're fucking coward! You just want to please everyone! I love you Elle but I can't let you hurt me and make me look like a fool again!" Pulang pula ang mga mata at leeg nito. Nag tutunog na ang monitor sa bilis ng tibok ng kanyang puso. Hinablot niya naman ang monitor sa kanyang katawan para tumigil ang machine.
"Andree, you need to calm down—
"Don't fucking touch me! I don't need your pity!"
"Andree please," Umiiyak kong pakiusap dito. Her wounds are bleeding and it is freaking me out.
"Taking your life isn't— hindi na naman ako nito pinatapos.
"You don't know anything! Aren't you glad that you won't have to choose anymore?"
"You bitch! Kanina mo pa ako pinuputol!" Hinawakan ko ang mag kabilang braso nito at sumampa sa hospital bed. "Listen to me first!" Gulat ang mukha nito dahil sa pagsampa ko. Maigi ko itong hinawakan para hindi na naman ako nito putulin sa kung ano mang nais kong sabihin.
"It wasn't out of pity! Everything that I do for you is out of love! I wanted you you get better Andree. Mahal na mahal kita sa alam kong paraan. Pano nalang sina ninang? They can't afford to lose you! Maawa ka naman sa kanila." Tuloy tuloy ang pag buhos ng luha sa aking mga mata.
"Maybe you're fucking right! I am a coward but you're so wrong of thinking that I am selfish." Tinulak ko na ito pahiga at umalis sa kanyang kama.
Hindi na ito umimik at tumahimik ang silid. Ako naman ay pabagsak na umupo sa sofa. Kapagod makipag away.
"Don't you have plan on telling me about your woman?" Umiiyak pa rin ito pero bahagya nang kalmado.
"I do have plans but I'm not even sure if she's really into me."
"See, how—
"I am not."
"So I've been a reservation if that woman would decide to dump you?" Natawa ito at nag punas ng mga luha.
"Hindi ganon iyon Andree, stop being a bitch and work on your health issues. Get better and have a life."
"You should tell that to yourself too." She counters back.
"I am doing good with my life."
"Oh really? Have you asked your parents about the question in your head?" Panunuya nito.
"Shut up." I dismissed and seek for a comfortable position on the couch. Na stress ako nang husto sa araw na to ha.
"Why don't you asked them Elle don't be chicken." Binato nito saken ang isang dyaryo. Mumurahin ko na sana ito nang may dumating na nurse. Nagulat ang mukha nito nang makitang kalas kalas ang mga aparato at nag durugo ang sugat ng kanyang pasyente.
"Sorry for the mess nurse, kayo na pong bahala sa gagang to." I kissed Andree's forehead. Ngumiti na ito at nag middle finger nang lumingon ako.
Napaka gaga talaga ng isang to. Kinuha ko ang dyaryong ibinato nito saken at binuklat. Natuod ako sa aking kinatatayuan. Malalagutan na ako nang hininga kong hindi ko pa narinig ang pag tunog ng elevator.
What the fuck is this shit?
