The Power of Music (on going)

Talata Apat

Maria PoV

"Ma-magandang umaga Prensisa Ma-maria," nahihiyang sabi ni Chin nung una kaming nag kita, nasa harden ako noon nag tatago at nag babakasakaling maka takas sa lugar na iyon.

Maliit pa si Chin noon matanda lang siya ng isang taon kay Val sa pag kakaalam ko, "sino ka? bat mo ako sinusundan?" medjong nakaka inis na tanong ko sakanya "he-" di pa man niya na tapos ang kanyang sasabihin ng bigla siyang umiyak ng malakas, nataranta naman ako dahil wala naman akong ginawa sakanya.

"Hoy! bat ka umiyak inano ba kita?" tarantang tanong ko sakanya di siya tumigil sa pag iyak kaya niyakap ko nalang siya nun para di na siya iiyak at sisigaw.

Tumahan naman siya at biglang naka tulog siyay nun napa ngiti nga ako dahil ganito din si Val kapag pinapagalitan ko siya tatahan lang kapag yayakapin ko.

Ilang araw palang ako nun sa palasiyo, sunod-sunoran na siya sa akin at hanggang sa lumaki kami at naging alalay ko siya, di ko siya tinuring alalay kundi tinuri ko siyang kapatid.

Bumalik lahat ng alala ko tungkol kay Chin nung bata pa kami at bigla pumasok sa isip ko yung pang yayayring di ko malimutan na nnagyari sa akin at nila Jen at chin.

At sunod-sunod na ang pangyayari at di ko nakayanan at napa bangon ako bigla.

"Chin!" sigaw ko sabay sa pag bangon ko, at bigla din napatayo si Chin dahil sa sigaw ko.

"ano ka ba naman mahal na Prensisa sisigaw ka nalang bigla ehh!" pag dadabog ni Chin "buhay ka?" sabi ko at biglang namuo ng luha ang mata ko at agad ko siyang niyakap, niyakap niya din ako pabalik.

"bat ako mamatay eh di mo pa nga ako natatalo sa espadahan ehh!" naiiyak din na sabi ni chin at nag iyakan kaming dalawa na parang mga batang nawalan ng alagang sisisw.

"hoy hoy kayung dalawa tumahimik nga kayo nag papahinga ako!" inis din na sulpot ni Jen sa tabi ko at agad ko siya hinila at sinale sa aming pag yayakapan.

"Pasensiya na huh, dahil di ko kayo na protektahan," matapos kong kumawalas sa pag yayakap sakanila, tumingin naman sila sa isa't isa.

"wag ka po humingi ng pasensiya eh tungkulin namin yun eh na protektahan ka at di panaman kami aalis sa mundong ito!" naka ngiti pero may halong lungkot ang sinabe niya.

"sa dadating na susunod na araw, mag pupursege akong mag sanay at pag aralan ang mga tungkulin ko at para ma protektahan ko din kayo!" bilib na sabe ko tahimik lang si Jen at naka tingin lang ito sa akin.

"wag ka ding mag alala nasa tabi mo lang kami palagi mahal na Prensisa," sabi ni Jen at niyakap ko sila agad.

"pahinga ka muna diyan dahil ipapaalam ka sa Reyna na gising kana dahil ilang araw ka di nagising eh." sabi ni Chin at lumabas na ng kwarto "ilang araw ba akong walang malay Jen?" tanong ko kay Jen na naiwan sa tabi ko "tatlong araw? oo tatlong araw na di ka nagising." sabi ni Jen, shempre ako naman ay nagulat dahil noon paman di ko pa naranasang di nagising ng tatlong araw.