Δαντέλα και Πορφύρα

Ο Αρραβώνας (Μέρος 1ο)

Μάρτιος του 1922

Όλα ήταν σχεδόν έτοιμα για τον αρραβώνα του Δημήτρη και της Λευκιώς αφού τα μόνα που έλειπαν από τον μεγάλο κήπο του σπιτιού ήταν οι καλεσμένοι και η ορχήστρα για την διασκέδαση τους.

Η Λευκιώ που ήταν ξύπνια ακόμη και πριν την πρώτη λάμψη του ήλιου βρισκόταν στο δωμάτιο της με την μητέρα της Γιάννα καθώς και τις φίλες της Ανθή και Έλενα που φρόντισαν να την κάνουν ακόμη πιο όμορφη απ' ότι ήταν.

Όλες οι ετοιμασίες πέρασαν από τα χέρια της " Κυράς " ώστε να είναι ήσυχες η εγγονή και η νύφη της.
-Αντε κοριτσούδια βάλτε στο τραπέζι τα καλά σερβίτσια και ξεκινήστε να φέρνετε τα πρώτα φαγητά.
Πρόσταζε στα κορίτσια του υπηρετικού προσωπικού.

-Κυρά μου για την Λευκιω μας και χρυσά πιάτα θα βάζαμε
Της απάντησε γελώντας η αρχόντισσα της κουζίνας, η Δέσποινα, όπου ήταν η έμπιστη φίλη της Κυράς.

Ο ήχος της μηχανής ενός αμαξιού έκανε όλες τις γυναίκες που βρίσκονταν στο κήπο να αλληλοκοιταχτουν.
-Κυρά.. Κυρά!
Έτρεξε λαχανιασμενη η νεότερη υπηρέτρια του σπιτιού η Χαρά

-Μην μου πεις..
Ακούστηκε αχνά η ταραγμένη μα και χαρούμενη φωνή της Κυράς.

Η φωνή της Χαράς είχε φτάσει μέχρι και το ανοιχτό παράθυρο του δωματίου της Λευκιώς κάνοντας την Γιάννα να αναρωτηθεί ποιός είχε φτάσει τόσο νωρίς. Κατευθύνθηκε προς το ανοιχτό παράθυρο και εσκηψε ελαφρά για να καταλάβει τι είχε γίνει.
-Μανώλη..

Άκουσε η Λευκιω το όνομα του πατέρα της από την κομμένη ανάσα της μητέρας της κάτι που την έκανε να σηκωθεί με φορά απο την καρέκλα όπου καθόταν και να ανοίξει την πορτα του δωματίου της.

Κατέβηκε τις σκαλες όσο πιο γρήγορα μπορούσε και έπειτα έτρεξε στην ανοιχτή αυλόπορτα με αποτέλεσμα να πέσει στην αγκαλιά του πατέρα της.

-Κοριτσάκι μου
Την αποκάλεσε ο πατέρας της κρατώντας την σφιχτα και σηκώνοντας την λιγο από το χώμα.

-Πατέρα μου, μου έλειψες..
 Του είπε καθώς από τα μάτια της έπεσε ένα δάκρυ.

-Όχι σήμερα, δεν θα κλάψεις εσύ κόρη μου
Σκούπισε αμέσως το δάκρυ από το μαγουλο της και την απομάκρυνε ίσα ίσα για να την θαυμάσει.

Καλησπέρα σε όλους!
Με λίγη καθυστέρηση ανέβηκε το δεύτερο κεφάλαιο, βασικά το πρώτο μέρος του κεφαλαίου αυτού.

Σας εύχομαι καλά μπάνια και μέρες γεμάτες με έμπνευση, χαμόγελα και βουτιές!
Αν σας άρεσε το κεφάλαιο πατήστε το αστεράκι κι αν το θέλετε ακολουθήστε με γιατί με βοηθάει..