𝑷𝒖𝒔𝒔𝒚 𝑺𝒍𝒂𝒚𝒆𝒓//𝑻𝒐𝒌𝒊𝒕𝒐 𝑴𝒖𝒊𝒄𝒉𝒊𝒓𝒐 𝑿 𝑹𝒆𝒂𝒅𝒆𝒓

𝑮𝒆𝒄̧𝒎𝒊𝒔̧

"Anlamadım." Dedi Muichiro yerde uzanan kıza bakarken,"Benden nefret mi ediyorsun?" Sora elini uzatıp hafifce çocuğun kafasını ittirdi "Etmiyorum."

"Ama öyle söyledin." diye ısrar eden Muichiro'ya 'ciddi misin?' Dermiş gibi baktı.Derin bir nefes aldı,"O sadece bir şarkı sözüydü.Ama gerçekten sevmediğim bir yanın var."

"Ne gibi?" Sora birkaç saniye boyunca ne söyleyeceğini düşündü,ağzından yanlış bir şey kaçırıp çocuğu kendinden daha da uzaklaştırmak istemiyordu "Umursamaz tavırların" dedi sadece,Muichiro buna karşılık "Öyle mi?" Demekle yetindi.Eh,bunu zaten biliyordu.Ne söylemesi gerektiğini bilmediği için kısa kısa cümleler kuruyordu ve bu da insanlar tarafından 'umursamazlık' sanılıyordu.

"Bazen eski seni özlüyorum" dedi genç kız çocuğa arkasını dönerken.Muichiro afallamıştı,"Eski beni mi?" Dedi alçak sesle.Sora ile yeni yeni iletişim kurmaya başlamıştı.Kaldı ki onu sadece birkaç aydır tanıyordu "Evet,eski seni.Anılarını kaybetmenden önceki seni."

"Bu imkansız" diyen Muichiro'ya gülümsedi,"Hayır,değil." Kafası karışık bir şekilde yerde oturan çocuk Sora'nın sözlerini hazmetmeye çalışıyordu "İstersen Yuichiro'ya sor"

"Gerek yok," dedi Muichiro yutkunarak "Sen anlat"

Flashback

"Muichiro,kardeşin ve arkadaşın seni bekliyor.Odandan çık artık" dedi genç kadın oğlunun odasının kapısını açmaya çalışırken.Muichiro kendini odasına kilitlemişti."Hayır anne,okula gitmek istemiyorum" dedi küçük çocuk ağlayarak.Dış kapının önünde duran Yuichiro içeri girip annesinin yanına doğru ilerledi.

"Dışarı çık Muichiro,okula geç kalacağız" dedi kapıya vurarak.Sora elini Yuichiro'nun omzunun üzerine koydu,"Onu zorlamayın.Yoksa hiç çıkmayacak" dedi küçük kız fısıldayarak.Aklına gelen fikirle evden dışarı fırladı.Muichiro'nun odasının penceresi aralıktı.Bahçede bulduğu büyük taşı yuvarlayarak pencerenin önüne kadar getirdi.Ayağının altına koyup aralık olan pencereden içeri girdi.

Muichiro yerde oturup sırtını yatağa yaslamıştı,başını dizlerinin arasına gömmüştü."İstemiyorum" dedi kendi kendine,"okuldan nefret ediyorum,sınıfımdan nefret ediyorum,öğretmenlerden nefret ediyorum,ebeveynlerden nefret ediyorum,hepsinden nefret ediyorum!" diyerek söylenmeye devam etti.

Sora küçük çocuğa yaklaştı,"Benden de nefret ediyor musun?" dedi yanına otururken.Muichiro başını kaldırıp dolu gözleriyle yanındaki kıza baktı,"Buraya nasıl geldin?" Dedi burnunu çekerken.Sora eliyle açık pencereyi işaret etti."Rapunzelimi kilitli kaldığı kuleden kurtarmak için tırmandım."

Muichiro elinin tersiyle gözlerini sildi,"Ben burada kilitli kalmadım,kendimi buraya kilitledim.Yani kurtarılmaya ihtiyacım yok." Dedi,Sora omuz silkti."Olsun,yine de geldim"

"Boşuna uğraşma,okula gitmeyeceğim" dedi küçük çocuk kısık sesle,"Neden?" Diye sordu Sora.Muichiro sinirle bir nefes aldı,"Bilmiyormuş gibi davranma!Herkesin benimle dalga geçtiğini biliyorsun,hem de ortada bir sebep yokken.."

"Biliyorum" dedi Sora yanındaki çocuğun elini tutarken,"Bu yüzden Yuichiro-kun ve ben yanından ayrılmıyoruz ya."

"Evet ama yine de beni sevmiyorlar,herkes arkamdan konuşuyormuş gibi hissediyorum.Hiç birinin yüzünü görmek istemiyorum.Ve siz her zaman yanımda olmuyorsunuz..."  dedi Muichiro,her an tekrar ağlamaya hazırdı.Sadece Sora'nın onu rahat bırakmasını diledi.

"Bak ne diyeceğim" dedi küçük kız ayağa kalkarken "Kimsenin yüzünü görmek istemiyorum dedin ya.Biz yanında değilken kendini kötü hissettiğinde gökyüzüne bak ve kendine geleceğimizi hatırlat.O zaman rahatlarsın,gökyüzü çok güzel.Bütün derdini unutturur.Sürekli yere bakarak dolanmaktan daha iyidir değil mi?"

"Bunun bana faydası olacağını sanmıyorum." Dedi Muichiro omuz silkerek,Sora derin bir nefes aldı."Muichiro-kun,gidelim"

Muichiro yerinden kıpırdamadı,Sora yerde oturan çocuğa elini uzattı."Hadi" diyerek kendini tekrar etti,"Söz veriyorum kimsenin sana laf etmesine izin vermeyeceğim."

Küçük çocuğun gözleri parladı,"Söz mü?" Sora gülümsedi,"Söz,serçe parmak sözü" dedi kıkırdayarak.Muichiro Sora'nın elini tutarak ayağa kalktı.Yatağın üzerindeki okul çantasını omzuna geçirip kapıya yöneldi.Kapıyı açtığında karşısında annesi ve kardeşini gördü,"Gidiyorum" dedi kısık sesiyle.Birkaç adım attıktan sonra durup arkasına baktı,"Çabuk olun."

Yuichiro yüzünü ekşitip kardeşine baktı,"Gazla çalışıyon oğlum sen" dedi aralarındaki mesafeyi kaparak.Sora da aralarına katılınca okulun yolunu tuttular.