ALEXUS ANDERSON: The Possessive Business Man

AA: TPBM 5

Andy's POV

"Manay..." Nakita ko si manay di kalayuan sa inuupuan ko may kinakausap syang babae at lalake di naman katandaan sila.

"Manay!" Tawag ko kay manay pero kinibitbalikat lng ako neto. Napagpasyahan kong lapitan sila.

"Manay sino ho sila?" Tanong ko ay manay. "Tsaka bakit ko kayo nandidito? May nagbabantay ho ba sa mga bata?" Dagdag ko. Binalingan ko din nang tingin ang dalawang kausap ni manay kanina pero laking gulat ko na pareho silang walang mukha.

"Mana—" natigil ang pagtawag ko kay manay dahil wala na sya doon sa kinatatayuan nya unti unti ding lumalapit sa akin ang dalawang walang mukhang tao. Nang mahablot nila ang kamay ko ay agad ko din etong binawi at tumakbo.

"Tulong! Tulong! Tulungan nyo po ako!" Sigaw ko.

" Sweetie hey wake up!" Rinig kong sigaw ni Sir Alexus.

"Sir tulong!!" Sigaw ko.

"Sweetie hey" napabalikwas ako ng gising, puno nang pawis ang boung katawan ko hindi ko alam kong bakit ako nag karoon nga bangungut na Ganon. Agad agad ko din namn niyakap si sir Alexus sa pagkatakot ko dahil parang totoong totoo ang panaginip ko.

"Its okay its just a dream, its okay" pag aalo ni sir Alexus sakin.

Kanina pa ako hindi mapakali sa pagyakap ko kay sir napakatanga ko bakit nagawa yun hayss..

"Hey Sweetie you okay?" Bumalik ako sa katinuan ng tawagin ako ni sir hindi pa din ako sanay na tinatawag ako ni sir na sweetie sinabihan ko namn sya na wag akong tawagin nang ganon kasi baka pagkamalan kami ng ibang tao na mag jowa. Kaso nag pumilit sya kagabe e kaya wala na akong nagawa.

"Are you sure na ayaw mong sabihin sakin ang nagyare?" Tanong neto kanina nya pa ako tinatanong tungkol sa bangungut ko pero ayaw ko naman iyon pag usap natatakot ako, lalo na sa dalawang taong yun.

"Oum okay lng ako, tsaka ayaw ko na pag usapan yun siguro ay napagod lng ako ng sobra kaya ako binangungot.

"Manay.. hello?" Saad ko sa telepono pagkauwi na pagkauwi ko sa apartment ko ay tinawagan ko ka agad si manay. Kahit na anong gusto kong kalimutan yung bangungot pero hindi eto maalis sa isip ko.

"Oh iho salamat naman at tumawag ka miss na miss na kita pati na rin ang mga bata dito miss ka na rin nila." Agad naman sumagot si manay.

" Kamusta ho kayo dyan?" Tanong ko.

"Ayos lang kami dito anak e ikaw? Baka nagpapagod ka dyan ah magpahinga ka din." Saad ni manay.

"Ayos lng ako manay, e manay ano po bang kahulugan pag binangungot ka nang masama?" Tanong ko.

"Oh bakit iho binangungot kaba?"

"Ah oho manay at nandodoon din ho kayo may kinakausap ho kayong parang mag Asawa kaso kinabahan ako kasi mga wala silang mukha pilit ho nila ako kinukuha manay" nanginginig na ang boung katawan ko habang kinukwento ko ang nagyare sa panaginip ko.

"Mukha masama atang panaginip yun iho lalo pa't sinabi mong walang mukha". Pag kukumpirma ni manay.
"Basta't magdasal ka nalang bago matulog siguro ay mawawala namn yan dasal lang anak sa awa ng diyos." Dagdag ni manay.

" Sige ho manay mag ingat ho kayo dyan wag nyo pong pabayaan ang katawan ninyo. Sige na ho manay may trabaho pa ako mamaya e" pag papaalam ko.

"Ay sige sige iho mag ingat ka din dyan paalam na."

Binaba ko na ang tawag at dumiretso sa banyo linggo ngayon kaya may raket ako yung pagsasayaw di na ako napagsimba kasi dun ako nakitulog kay sir Alexus kagabe, doon kasi kami nag dinner dala nadin ng pagod dun na ako natulog.