Çocukluğum/ TEXTİNG -TAMAMLANDI-

17:Ocakta Yemeğim Var!

Önceki bölümün devamı niteliğindedir..

Siz:Abidinn.

Siz:Geldin mi???

Süt Hırsızı Abidin:Ohooo çoktan geldim.Sen istediklerimi aldın mı? Çekirdek unutmadın di mi?

Siz:Her şeyi aldım.Gidiş geliş parasını da hesaplayıp hesabıma yatırırsın artık 😉

Süt Hırsızı Abidin:Vaay haiinnnn.Tamam tamam.Sen bir yarım saat sonra bana uğra tamam mı?Aldıklarını da getir.

Siz:Yemek yedin mi? Getireyim mi sana?

Süt Hırsızı Abidin:Yedim yedim.Allah razı olsun bacım ♡

Kalp atıp telefonu bıraktım ve derste çıkardığım notları temize geçtim.

Derste hızlı yazdığım için karman çorman bir defterim oluyordu.Ama temize geçirince hem kolay,anlaşılır hem de pratik oluyordu..

Canım menemen çekmişti.Oysaki daha birkaç saat önce yemek yemiştik..

Buzdolabından birkaç domates ve biber çıkarıp doğradıktan sonra ocağa bıraktım.Altını kıstıktan sonra,üzerime dizlerimin altına kadar inen ince ceketimi giydim ve yazmamı düzelttim. Elime poşetleri alıp terliklerimi de giydikten sonra merdivenlerden ikişer üçer zıplayarak alt kata geldim.

Kapıyı üç kez tıklatıp kenarda beklemeye başladım.

Sallana sallana kapının açılmasını bekliyorum.

Ama açılmıyor.

Bir elimle zile basıp,ayağımla da kapıya vurmaya başladım.

Söylenmeyi de ihmal etmiyordum.

"Ah be Abidin!Lan niye kapı açılmıyor?Hem çağırıyorsun hem de kapıda bekletiyorsun!Abidiiiiiiin!Kapıyı aaaç. Abidi-"

Ayağımın boşluğa gelmesiyle sendeledim.Başım hâlâ eğikken hâlâ söyleniyordum.

"Ağaç oldum Abidin.Kök saldım Abidin.Meyve verdim Abidin.Kapını da kırıcam,kafanı da.Namaz mı kılıyor-"

Başımı kaldırmamla sırıtan bi Abidin görmem normal miydi?

"Sen ne deli gibi gülüyorsun?"

"Yok bir şey ya.Hoş geldin hoş geldin. "

Burun kıvırıp dil çıkardım.

"Hoş buldum. "

Araya giren yabancı sesle başımı çevirdim.

"Kim gelmiş kardeşim? "

Çevirmemle elimdeki poşetleri bırakmam bir oldu.

"Bulut..?"

Çatık kaşlarla bana bakıyordu.

"Siz kimsiniz? "

Gözlerim olabildiğince büyüdü. Beni tanımamış mıydı?Kaç yıldır görmemiş çocuk seni.Normal.

Ama..

Başımı eğip şok geçirmeye devam ettim.

Niye gelmişti ki?

Askerde olması lazım değil miydi?

Başımı yerden kaldırıp Abidin'e baktım. Bu sefer cidden kırılmıştım O'na.Hem biliyordu geleceğini hem de..

"Şey..Benim ocakta yemeğim var.Gideyim ben, yanmasın."

Ikisine de bakmadan üst kata koşa koşa çıktım.Kapıya var gücümle vuruyordum.

"Geldim geldim. "

Kapının açılmasıyla içeri girip kapıyı kapattım.

Elimi hızla atan kalbimin üzerine bastırdım.

Birkaç saat önce stalkladığımız adamın bir alt katta olduğunu görmem..Bayağı bir etkiledi.

Hiç beklemiyordum.

"Kız noldu sana?"

"H-hiç. "

Mutfağa girip tavayı karıştırdıktan sonra dolaptan iki yumurta çıkarıp kırdım.

"Ne çabuk acıktın?"

Sinirle Medine'ye bakıp yumurtaları çırpmaya

"Acıktım ben.Olamaz mı?Açım ben açım!"
______

Selamun aleykümm

Bulut beyin bizim kızı tanımaması peki..😁

Ah Abidin yaptın yine yapacağını ehehehe.

Allah'a emanet olun 💐