Çocukluğum/ TEXTİNG -TAMAMLANDI-

21:Çocuklukta..

4 Gün Sonra ..

Siz:Abidin.

Süt Hırsızı Abidin:He?

Siz:Evde tek misin?

Süt Hırsızı Abidin:Hayır😏

Siz:Tamam.

Telefonu kapatıp masaya bıraktım.

"Eminsin di mi?"

Başımı aşağı yukarı sallayıp onayladım Medine'yi.

Emindim.

Son kez kağıdı açıp okumaya başladım.

"Merhamet yüklü bulutların olduğu bir zamanda;yaramaz,küçük bir kız yaşarmış.

Küçük kızın asiliği,hırçınlığı bir tek kendine dost edindiği Bulut'un gölgesinde dinermiş.

Uzun uzun cümleler yazamaz,gönlünü dile getirirmiş.

Gönül dilini anlarmış Bulut.

Cevap gönülde.

Cevap Bulut'ta.

Çocuklukta..

Amine,bir tek küçük imamını sevmiş..

~Biriciğin.

Derin bir nefes çektim ciğerlerime.

Kağıdı katlayıp zarfa koydum ve Medine'ye uzattım.

"Al bakalım.Şimdi bunu aşağı kata götür."

Tek kaşını kaldırıp yüzünü buruşturdu.

"Neden ben yaaaaa!"

Kolunu cimcikleyip zarfı eline tutuşturdum.

"Evde bizden başka kim var?Kimse!Ben götüremem.Geriye sen kalıyorsun Kardeşim."

Oflayıp ayağa kalktı, beraberinde bende kalktım.

Omzuna birkaç kez vurup gaza getirmeye çalıştım.

"Hadi aslanım ben de merdivenden bakacağım sana."

Üstümüzü düzeltip yavaşça kapıyı açtık ve önceliği O'na verdim.

Merdivenden başımı sarktım ve Medine'ye kaş göz yaptım.

Kapıya gelip durdu.Tekrar başını kaldırıp bana baktı.Gözlerimi kapatıp açtım.

Kapıyı çalıp sağ tarafa geçti ve beklemeye başladı.

Ağzım kalbime atar-yanlış oldu.Kalbim ağzımda atarken en nefret ettiğim şeyi yaptım.

Tırnağımı kemirmeye başladım.

Kapı açıldığında bir adet Abidin belirdi.

"Medine?"

Medine başını eğip elindeki kağıdı uzattı.

"B-bana mı..?"

Medine istifini bozmadan konuşmaya başladı.

"Hayır,sana değil. Hakkı abiye vereceksin.Iyi akşamlar."

Abidin kağıdı tutar tutmaz Medine jet hızıyla merdivenlere yöneldi.Çarpışmamak için doğru eve girdim.

"Allah seni hacı etsin Amine!"

"Şuan öğle vakti Medine!"

*

Abidin..

Hiçbir şey anlamamıştım.

Ne olurdu da bu mektup bana gelseydi hı...

Kapıyı kapatıp içeri geçtim.Hakkı'nın yanına oturup kağıdı uzattım.

"Al.Bu sana."

Oturduğu yerde dikleşip zarfı aldı.

"O mu getirdi?"

Başımı sağa sola salladım.

"Hayır.O'nun çatlak arkadaşı getirdi."

Zarfı açtı içinden kağıdı çıkardı. Başımı uzatıp ne yazmış, bakmaya çalıştım.

Hakkı kafamı iteleyip kağıdı sakladı.

"Özel denen bir şey var!"

"İzil dinin bir şiy vir!"

Peh!

Karşı koltuğa geçtim ve kollarımı birleştirdim.

"Allah'ım!Çok şükür çok şükür! "

Hakkı yerinden kalkıp sevinç nidaları atmaya başladı.

Deli mi ne.

"Ne bağırıyorsun be!"

Gelip beni kaldırdı koltuktan.

"Lan indir beni yere kemiklerim kırıldı!Kime diyorum!"

"Ben sevinmeyeyim de kim sevinsin Abidin!"

"Noldu diyorum?"

"Düğün olacak inşAllah kardeşim!"

_____

Selamun aleykümm

Finale son...

2 bölüm !

Bölüm nasıldı ama 😉

Allah'a emanet olun💐