Tokyo Revengers | Oneshots

Bonten babaları yaramaz çocukları ile

Hopp yine ben

Benden kurtuluş yok 

Bir önceki bölümde artık Tokyo Revengersdan soğuduğumu ve buraya daha büyük ihtimalle bölüm atmayacağımı söylemiştim. Ama bi dediği öbür dediğini tutmayan son derece kararsız bi insan olduğum için bölüm atıyorum şimdi

Madem mangadan hayır gelmedi bizde animeyi izleriz mantığı ile ikinci defa animeyi izlemeye karar verdim. Sonrasında da tenjiku arcın sonuna kadar okudum. Düğünün olduğu yerde bıraktım gerisi psikolojimi bozuyor. Bu tekrar okumanın sonunda da ben eski simplik zamanlarıma geri döndüm. Madem sürekli oneshot headcanons falan okuyorum niye buraya da bölüm yazmıyım dedim. Zaten yapacak bir şey de yok boş boş takılıyorum. Başka kitaba başlamıştım ona da devam etmedim :/ Belki ona da sonra bölüm atabilirim. 

Canım sıkıldıkça bölüm atabilirim yine bu kitaba. Kitap gerçekten de baya okunma almış bu yüzden boş boş durmasına gönlüm el vermiyor :')

İstek karakterlerinizi buraya yazabilirsiniz kime yapacağıma karar veremediğim için burdan bakarak karar veririm. Özellikle istediğiniz bir tür (smut,fluffi angst...) varsa yanına onu da ekleyinn --->

C/N - Child name yani çocuğunuzun ismi demek

İyi okumalar <3

TAKEOMI

Meleği doğduktan sonra sigara alışkanlığından kurtulmak zorunda olan adama kesinlikle zor geliyordu. Çocuk, oyuncu tavrıyla ona çok fazla Senju'yu hatırlatıyor. Teyzesinin ayak izlerini takip ederek, çocuk nereye giderse gitsin hep sorun çıkardı.

Yaklaşık iki yıl önce dünyaya tanıtılan güzel kız bebek, gözleri tıpkı babaları gibi olağanüstü özelliklere sahip. Ama Bonten'in bir parçası olmak çocuk için birçok dezavantaj demekti, bırak çocuğu kabul edecek bir okul, onunla ilgilenecek bakıcı bulmak bile zordu.

Geriye bir seçenek kaldı, Akashi'nin özellikle sevmediği seçenek ama başka seçenek yoktu.

"Neden çocuğunu getirdin Takeomi? Bu sana bir oyun alanı gibi mi görünüyor?" Mochi, Bonten'in toplantısını düzenlediği uzun masaya yaklaşmakta olan adamı gözlemleyerek ellerini sandalyesinden çaprazladı. Çocuğu Akashi'nin kollarına sıkıştı, meraklı çocuk karanlıkta aydınlatılmış odaya bakındı.

"Kapa çeneni Mochi" Sanzu hırladı, buzlu küreleri diğerleriyle buluştuğunda erkeği anında susturdu.

"Mikey, gündemde ne var?" Sanzu grubun başına döndü, sarışının yüzünde dorayakisini yerken duygu eksikliği vardı. Akashi kızı yere indirip, kendisine tahsis edilen toplantı koltuğuna bacak bacak üstüne atarken, diğer erkekler liderleri sözcükleri kustukça sessiz kaldılar. Mikey'nin planını boş boş dinliyordu. 

Çocuğa etrafta dolaşmasına izin vermek, çevik eller ulaşabileceği herhangi bir nesneye temas etmesi demekti. Yere bırakılan boş plastik bardaklar, sıvıları dokunacak kadar ilginç bulamayan yürümeye başlayan çocuk tarafından göz ardı ediliyor.

Ta ki babasının ona aldığı nerf tabancasına benzeyen siyah bir "oyuncak" görene kadardı.

Öğeyi minik parmaklarının arasında tutarken mutlu bir şekilde kıkırdadı. Nesne birkaç dakika önce Sanzu'nun cebinde olduğundan, güvenlik tetiği elbette kilitliydi. Ateşli silahla oynarken ağzından salyalar akıyordu. 

"Hey Akashi, ağzındaki o şey ne?" Ran'ın sıkılmış sesi yükseldi, uykulu vücudunu kaldırmakla meşgul olmayan eli kızı işaret etti. Tüm bonten üyelerinin dikkatini yerde sürünen bebeğe odaklandı.