Bölüm 7 - İlk karşılaşma
uyarılar: görücü usulü evlilik, geçmiş travma belirtileri, hafif şiddet (okuyucuya karşı değil), küfür
"Michi-kun, senin için meyve kestim, biraz ister misin?" Takemichi'nin yüzünün önünde taze kesilmiş meyvelerle dolu bir kase tuttunuz. "Ooo kesinlikle!" Birkaç tanesini sol eliyle dengelemeye çalışırken yakalıyor, "Ee baba dün seninle ne konuştu?" Koltuğa uzanmak için bacaklarını kaldırırken ağzına bir üzüm atıyor. " Endişelenmen gereken bir şey yok. Sadece şirket ve evlilikle ilgili şeyler, önemli bir şey değil..." " EVLİLİK?!" Bütün meyveleri yere düşürerek bağırır, karpuzun, portakalın ve greyfurtun suları halıyı lekeler.
"Bunları kesmek çok uzun sürdü..." diye fısıldıyorsun, düşen meyvelere bakarken. "Evlilik derken ne demek istiyorsun?! Evlenmeni mi istiyor yoksa evleniyor mu?! ANNEMİ ALDI MI?!" diye bağırır.
" Numara! Sadece şirketi devralacak yaşa geldiğimde evlenmemi istediğini, böylece kocamın şirketin sahibi olacağını düşünüyor. Bunu gerçekten çok gülünç buluyorum." Takemichi'nin düşürdüğü yemeği aldığını söylüyorsun. "Bununla iyi misin?" Sana yardım ederken soruyor. Durursun, yere bakarsın.
"Ne istediğimi bilmiyorum.. hayatım boyunca kararlar benim adıma çoktan verilmişti." Çocukken hiçbir zaman gerçekten özgürlüğünüz olmadı, mükemmel, itaatkar bir çocuktunuz. Bu, ilk arkadaşların İzana ve Kakucho ile tanışana kadardı. "Vay canına.. Hiç bu kadar zor olduğunu bilmiyordum.."
"Pekala, benim için gerçekten önemli değil. Babam mutlu olduğu sürece, önemli olan tek şey bu. Bazen işi devralmama izin vermesini istesem de bağımsızım ve şirket için neyin iyi olduğunu biliyorum." Takemichi sizi takip ederken siz meyveleri atıp kaseyi yıkıyorsunuz. " Peki! Benden bu kadar, gidip eğlenmelisin, ben birazdan dışarı çıkacağım, o yüzden ne istersen yapmaktan çekinme." Takemichi, hoşçakal demeden ve kapıdan çıkmadan önce başını salladı.
Musluk suyunu kapatıyorsunuz ve kaseyi kurutma rafına yerleştiriyorsunuz. Ellerini yıkamak için havluyu kaparken bileziğin zinciri kırıldı. "Aw kahretsin.." Kalıntıları toplar ve bir fermuarlı torbaya koyarsın. "Yazık, bu bilekliği çok beğendim.. Kim verdi yine bana?"
{Geri dönüş?}
" [Okuyucu]! Senin için bir şeyim var!" Sanzu sana yetişmeye çalışırken nefes nefese kaldı.
"Neye ihtiyacın var Haru?" Yüzünü beyaz saçlı çocuğa dönüyorsun. "Geçen gün sana verdiğim söz.. Bu konuda ciddi olduğumu bilmeni istiyorum, evlenebilmemiz için seni bana aşık etmeyi planlıyorum!" beyan eder.
Cebinden parlak bir şey çıkarır ve iki eliyle sana doğru tutar. "Sana olan aşkımın bir ifadesi olarak lütfen bu uyumlu bilekliği benimle tak!" Sanzu'nun yüzü sana bileziği gösterirken kırmızı bir ton aldı. Gülümsüyorsun ve bileziği alıyorsun, bir elinle birlikte kesiyorsun.
YOU ARE READING
OBSESSION | Yandere Tokyo Revengers
FanfictionGelecekten gelen bir adam ve duygularını ifade etmekte zorlanan kız kardeşi. Ah- birde kız kardeşinin takıntılıları var tabii! Orijinal yazar: @esperranza