W prewencji samookaleczeń najważniejsze znaczenie ma wzmacnianie odporności psychicznej nastolatków, a także dbanie o bliskie relacje emocjonalne, szczególnie w rodzinie. W sytuacji kryzysu psychicznego można udać się po wsparcie do ośrodka interwencji kryzysowej. Skuteczną metodą leczenia w przypadku wystąpienia samookaleczenia dzieci i młodzieży jest dialektyczna terapia behawioralna, która łączy elementy terapii indywidualnej, grupowego treningu umiejętności, karty obserwacji, interwencje w sytuacjach kryzysowych, interwencje w środowisku, terapię rodzinną i trening umiejętności dla rodzin, spotkania zespołu konsultacyjnego i farmakoterapię (w razie potrzeby).
Terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczną metodą leczenia osób, które dokonują samookaleczeń. Praca nad własnymi myślami, przekonaniami oraz postrzeganiem siebie i swojej przyszłości ma bardzo duże znaczenie we wzmacnianiu odporności psychicznej i wychodzeniu z kryzysu. W leczeniu dzieci i młodzieży samookaleczających się stosuje się także terapię poprzez twórczość (wyrażanie emocji poprzez własne wytwory) oraz terapię skierowaną na ciało (aby nauczyć się na nowo postrzegać swoje ciało, akceptować je i dbać o nie). Najważniejsze jest to, aby osoba będąca w kryzysie, w wyniku którego dokonuje samouszkodzeń, nauczyła się w sposób konstruktywny radzić sobie z trudnościami. Bez wątpienia służy temu obecność zaufanej i kompetentnej osoby – psychologa, który w bezpiecznych warunkach umożliwi przejście od destrukcyjnych do zdrowych sposobów pokonywania codziennych trudności. Ma to szczególne znaczenie dla nastolatków, którzy często podważają autorytet rodziców czy nauczycieli, mają obawy, że mogą ponieść karę za swoje zachowanie, dlatego trudno jest im szczerze z nimi rozmawiać o swoich zachowaniach, które są nieaprobowane społecznie.
YOU ARE READING
Samookaleczanie ✔
Random✎ Nigdy tego nie rób! Nie krzywdź siebie. To nie jest rozwiązanie. Nie bój się prosić o pomoc. ☆ Estera, 2022
