Master Park|ارباب پارک

نه

آهسته و بیخیال توی خیابون های اینچئون قدم میزد و زیر لب آهنگی رو زمزمه میکرد..باد نسبتا سردی می وزید و به خاطر دیروقت بودن،اشخاص زیادی توی خیابون دیده نمیشدند..اما خوب،هیچکدوم اینها برای تائو که دوباره توی مود بیخیالی و ناراحتی اش فرو رفته بود،مهم نبود
واقعا به این تنهایی و قدم زدن..نیاز داشت..بخاطر همین با تمام توان دو بادیگارد سمج پارک چانیول رو پیچونده بود و حالا توی اون هوای سرد..با لباس های نسبتا نازکی،تنها قدم میزد و حتی نگاهی هم به اطراف نمی انداخت

-احمقای عوضی..احمقا...احمقااا

همونطور که قدم میزد..زیر لب،به تمام کسانی که میشناخت،فحش های رکیکی میداد

-اون پارک چانیول احمق..اون جونگین جا کلیدی..اون سوهو ننه طور..اه همتون دیوونم کردید..

حدود چند ماشین از کنارش رد شدند و چند باری بوق زدند،اما باز هم هیچ اهمیتی نداد و بیخیال به راهش ادامه داد

که چی؟!مثلا که چی؟!!با ماشین عنت خود نمایی میکنی؟!-

صدای چرخ های ماشینی رو شنید که آهسته بهش نزدیک میشد
بالاخره ماشین به کنارش رسید و با پایین رفتن شیشه،پسری با ماسک سیاه رنگ پدیدار شد

-هی پسر..تنها اینجا چیکار میکنی؟

از حرکت ایستاد و به سمت راننده چرخید

-تو دیگه کدوم خری؟

راننده تک خندی زد و ماسکش رو پایین داد و دوباره با خنده به تائو نگاه کرد

-به این زودی فراموشم کردی رفیق؟

تائو با تعجب به پسری که تازه شناخته بودش،نگاه کرد و به ماشین نزدیک تر شد

-اون وو؟؟تو اینجا چه غلطی میکنی؟!مگه نباید سئول باشی؟!

-خوبه خودت گفتی به کمکم نیاز داری

-من گفتم؟

اون وو سرش رو آروم تکون داد..تائو که بعد از فکر کردن به نتیجه ای نرسیده بود،دوباره به اون وو نگاه کرد

-پس چرا چیزی یادم نیومد؟

-فقط سوار شو احمق

شونه ای بالا انداخت و بعد از باز کردن در ماشین،روی صندلی کمک راننده جا گرفت..اون وو دوباره نگاهی به تائو که خیلی بیخیال روی صندلی لم داده بود انداخت،و دوباره شروع به رانندگی کرد

-این وقت شب،تنها،اینجا چیکار میکنی؟نباید الان پیش اون هیونگ احمقت باشی؟

-حوصله عمارت نداشتم..اوضاع خیلی بهم ریخته شده
-خیلی بهم ریخته؟
-اوهوم..
اونوو..تک خندی زد و بدون اینکه نگاهش رو به امگا بده..شروع به حرف زدن کرد
-میدونی،این اوضاع عمارت نیست که بهم ریختس،اوضاع و احوال هوانگ زی تائوعه که بهم ریختس!