Taekook Short Collection 🤍

DOLL(Part 1)💙

ကျောင်းတခုတွင်...

"ဂျောင်ကု"

"ဟင်"

"ငါတို့ကျောင်းလစ်ကြမလား..?"

"အွန်း..မင်းသဘော.."

"ဘယ်သွားမလဲ...ဂိမ်းဆိုင်?"

"အိုခေ Let's go!!"

‌လက်ခံခဲ့ပါသည် ပျော်စရာတွေဖန်တီးချင်မိတာမို့ နာကျင်စရာတွေကိုမေ့ဖျောက်ပြီး ဒီတခါလဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျ ကျောင်းပြေးခဲ့ပါသည်....အိမ်ပြန်ရောက်ရင် စာတွေ၂ယောက်စာပြန်ကူးပေးရမယ်မှန်းသိပေမဲ့လို့ပေါ့~

"ထယ်ယောင်း!ပြန်ရအောင် ကျောင်းဆင်းချိန်ထက်နောက်ကျပြီးမှပြန်ရောက်ရင် မေမေတို့ဆူနေဦးမယ်"

"မပြန်ချင်သေးဘူးကွာ...ခုမှMood ၀င်နေတာကို"

"မင်းကလဲ နောက်နေ့မှထပ်လာမယ်လေ ‌နော်နော်"

"ကျစ်!5မိနစ်! 5မိနစ်ပြီးရင်ပြန်မယ်ဟုတ်ပြီလား?"

"အင်းအင်း လိမ်မာတယ်ထယ်ယောင်းလေး"

"မင်းဘိုးအေ!"

"ဟီးဟီး"

5 Minutes later...

"ထယ်ယောင်းရေ ပြန်ရအောင်5မိနစ်ပြည့်နေပြီကို"

"အွန်းအွန်း လာသွားမယ်"

*ပြွတ်စ်*

ဂျောင်ကုနှုတ်ခမ်းကိုအသံထွက်အောင်နမ်းကာရှေ့ကထွက်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့် ဂျောင်ကုလေးက‌မျက်နှာလေးငုံ့ပြီးနီရဲနေတဲ့ပါးတွေကိုဖုံးကွယ်ထားတယ်လေ...

ထယ်ယောင်းကသူ့ကိုဒီလိုမျိုးအမြဲတမ်းလုပ်တက်ပေမဲ့ ထယ်ယောင်းလာလာနမ်းတဲ့အချိန်တိုင်း သူ့ရင်ဘတ်ထဲမှာဗလောင်ကိုဆူလို့...

လမ်းတွင်....

"ဂျောင်ကု..ဟဲဟဲ ငါ့ကိုလေ စာတွေကူးပေးမယ်မလား"

"ဟူးးမင်းကလဲ"

"ဘာ "မင်းကလဲ" လဲ?ဂျွန်ဂျောင်ကု! ငါ့ကိုအခုခံပြောနေတာလား"

ချက်ချင်းဆိုသလိုဒေါသ‌တွေထွက်လာတဲ့ ထယ်ယောင်းကြောင့် ဂျောင်ကုခေါင်းလေးကိုသာငုံ့ထားမိတယ်...ဘာလို့ဆို ထယ်ယောင်းက သူ့ကိုဒေါသထွက်တဲ့အခါတိုင်း ‌ရိုက်တာတို့၊ဒူးထောက်ခိုင်းတာတို့၊တ‌နေကုန်အစာမစားခိုင်းတာတို့ လုပ်ခိုင်းတက်တယ် အပြစ်ပေးတာတဲ့လေ...တခါတလေတော့ နာကျင်မိပေမဲ့ ထယ်ယောင်းကိုမလွန်ဆန်ရက်တာမလို့ ထယ်ယောင်းအပြစ်ပေးတိုင်း ငြိမ်ခံလေ့ရှိတယ်~ ဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတာ ထယ်ယောင်းရဲ့စကား တခွန်းဆိုတခွန်း နာခံတက်တဲ့ အရုပ်လေးတရုပ်လိုပါပဲ...