Baji / reader (Tokyo revengers / reader)

(47)

Naber lan tırrekler

Bölüme geçebilirsiniz

°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°

Kaze ueyama

Adam bildiğin ciddi ciddi bıraktı lan beni otobanın ortasında.
Tanrım, bilerek mi yapıyorsun ben katlanamıyorum artık.
Hayır taksi falan geçse yine kendim gideceğim siktiğimin yerinde taksi de geçmiyor ki amına koyayım.

Yürümekten vazgeçip yere oturdum ve dizlerimi kendime çekip başımı dizlerime yasladım. "Hayat kırıcı." Ama baji daha da kırıcı.
Affedemem ki ben onu, o kadar sevsem de aşık olsam da affedemem.

Derin bir nefes alıp tekrar bomboş yola baktım.
Önceden ne güzeldik biz, her şey benim ufak yalanımla başladı ama sonra yine düzeldi. Ve yine sonra her şey baji yüzünden cehenneme döndü.

Motor sesi gelirken başımı kaldırdım ve yaklaşan motora bir de onu süren kişiye baktığım.
Gördüğüm kişi ayağa kalkamama ve şaşkınca ona bakmama neden oldu.

Geldi ve tam önümde durup sırıtarak bana döndü.

"Kalmışsın lan buralarda!"

Dedi neşeli sesiyle. Gözlerimi daha fazla açtım. "Ha bir de konuşuyorsun."

"Ueyama mal mısın?"

Draken karşımdaydı, benimle konuşuyordu.
Altın ay sonra döndüğümde bile yüzüme bakmayan adam şu an normal bir şekilde benimle konuşuyordu.
Şaşkınlığımı üzerimden atmaya çalışarak silkelendim. "Ne işin var burada?"

"Seni almaya geldim."

"Burada olduğu-" sırıttım. "Doğru ya, baji söylemiştir."

"Evet, bayağı bir üzmüşsün çocuğu."

Cevap vermedim. Ben mi onu üzmüştüm? Güleyim de başıma gelsin.

"Hadi atla da eve bırakayım seni, koko ve arkadaşın merak ettiler."

Normal tabi merak etmeleri.
Tekrar sırıttım. "Sen hayırdır yüzüme bakmıyordun?" Göz kırptı ve yola döndü, ben de arkasına geçip omuzlarından tuttum.

"Akıllandım diyelim, olayın aslını astarını dinlemeden seni yargılamışız. Altı ay sonra döndüğünde de bu yüzden yüzüne bakamıyordum ve özür dilesem bile beni affetmeyeceğini biliyorum."

"Hayır." Dedim anında. "Geçmiş için hiçbirinizi asla affetmeyeceğim." Yolda bana dönmesi ile kafasına vurdum. "Ama gelecek için hâlâ bir şansınız olabilir ha doraken bey?"

"Bak doraken deme anlaşalım."

"Tamam tamam." Drakeni özlemedim değil. Hepsini özledim ama yoko ve baji..
Ben, bajiyide özledim.
Yokonun istese bile artık gelecek için de bir şansı yoktu.
O, o şansı geldiğim gün kaybetmişti.

"Özür dilerim ueyama."

"Olur öyle şeyler."

"O gün orada olan herkes pişman, seni önce onların yanına götürüyorum."

"Olmaz."

"Neden?"

"Baji de orada olacak ve onları affettiğimi görüp üzülecek, kafanız mı iyi?" Biraz daha hızlanması ile omuzlarını sıktım.

"Biz seni aldatmadık ama ueyama, baji hatasının farkında ve affettirmek için her şeyi yapıyor ama senin affetmeyeceğinj de biliyor."

Beni iyi tanıyor.