Harry's Pov

282 32 2
                                    


İlk defa ona baba dememiştim. Adıyla seslenmiştim. Louis. Bebekliğimden beri adını duyduğum her an kalbim hızlanırdı. Çünkü o benim babamdı. Niall da babamdı ancak ona duyduğum merakın ve heyecanın aynısını yaşayamıyordum. Hep Louis'in yaptıklarını izlerdim onu taklit ederdim. Büyüyünce onun gibi olmak isterdim. Güçlü ve sevgi dolu. Onların öz babam olmadığını öğrenince benim için hiçbir şey değişmemişti. Kendi ailemi tanımıyordum sonuçta. Onlar benim ailem olmuştu. Niall'ın gözünde aynı göründüğümü biliyordum hâlâ beni küçük bebeği olarak görüyordu. Ancak Louis'in bakışları değişmişti. Her şeyi değişmişti. Yanımda olduğunda hep tedirgindi benden kaçmaya çalışıyordu. Ona dün sana ihtiyacım var dedim. Doğruydu. Ona küçüklükten beri ihtiyacım vardı. Beni bıraktığı gün kendimi hiç olmadığım kadar yalnız hissettim. Kalbim kırılmıştı. Onsuz devam edemezdim. Beni bırakmak istemediğini ama zorunda olduğunu söylemişti. Ona inanıyordum. Bana hiçbir zaman yalan söylememişti. Günlerce düşündüm ortadaki engel neydi? Ama cevap bulamadım. Cevap bulamadıkça ona sordum ama hep beni geçiştirdi. Acı çekiyordu. En az o da benim kadar söyleyemediği için acı çekiyordu. Ancak o gün güzel bir rüyadan uyanmışken aşağıdan bir ses duydum. 'Sana çoktan aşık oldu.' Kim kime aşık olmuştu anlamadım. Ama bunu diyen kişi öğretmenimdi. Ah öğretmenimin yarı vampir olması başlı başına garipti. İzlediğim filmlerde böyle bir şey yoktu ki! Yine düşüncelerim birbirine girdi şu an Louis'in neden benden kaçtığını bulmam gerekiyor. Dün onu yanıma çektiğimde kalbim hızlanmıştı. Bu garip değildi zaten küçüklükten beri onu çok sevdiğim için hep olurdu. Garip olan Louis'in kalp atışlarımı duyduğu için benden kaçmasıydı. Bunu ona soracaktım. O benden kaçıyorsa ben de onun peşinden gideceğim. Louis Tomlinson sana ihtiyacım var ve benden kaçmana asla izin vermeyeceğim. Asla. Evet. Ahh yine kendi kendime kavga etmeye başladım.

INFINITYWhere stories live. Discover now