ငါ့ယောက်ျားက သူ့ကိုယ်သူ သဝန်ပြန်တိုနေတယ် (ဘာသာပြန်)

Chapter 2 : Part 1

Unicode

နှစ်ယောက်သားက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ကာ မနက်စာ စားလိုက်ကြသည်။ စူးယိရန်က ကုယွမ်းထင်တစ်ယောက် စိတ်အခြေအနေဆိုးဝါးနေဆဲဖြစ်မှာကို စိုးရိမ်တာကြောင့်

"ဒီနေ့ ဆိုင်ကို မလိုက်နဲ့တော့လေ။ ဟုတ်ပြီလား အိမ်မှာပဲကောင်းကောင်းနားလိုက်။ ကျွန်တော် စောစောပြန်လာခဲ့မယ်" ဟု ဆိုလိုက်သည်။

သူဟာ အချိုပွဲတွေလုပ်ဖို့ သုံးရမည့် စက်ပေါင်း တစ်ဒါဇင်ကျော်ကို Electric City ကနေ မှာထားပြီးပြီဖြစ်သည်။ ဘော့စ်က ဤမနက်မှာ ဆိုင်ကို စက်တွေလာပို့ပေးဖို့ သူနှင့် ချိန်းထားပြီးချေပြီ ဖြစ်၏။

အကယ်၍ သူသာ တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့် ချိန်းထားတာမျိုးမရှိခဲ့လျှင် သူသည်လည်း ထင်ကောနှင့်အတူ အိမ်မှာပင် နေချင်လှပါပေသည်။

စူးယိရန် တွေးလိုက်၏။

ဆိုင်ကိုရောက်ရင်တော့ လုပ်စရာရှိတာလေး မြန်မြန်လုပ်ပြီး အိမ်ကိုစောစောပြန်ရမယ် ဟူ၍။

ကုယွမ်းထင်ကလည်း သူ့အစီအစဥ်နှင့်သူ ရှိနေတာကြောင့် သဘောတူသည့်အနေဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

ပန်းကန်ပြားတွေနှင့် တူတွေ၊ ဇွန်းတွေကို ဆေးကြောသန့်စင်အပြီးမှာတော့ အချိန်က ၈နာရီ ၂၀ကျော်နေပြီဆိုတာကို မြင်လိုက်ရသည်မို့ စူးယိရန်က ကုယွမ်းထင်ကို နှုတ်ဆက်ကာ သော့ကိုယူ၍ အပြင်ထွက်ဖို့ ဟန်ပြင်တော့သည်။

သူက အိမ်ဦးခန်းမှာ ချထားသည့် သေတ္တာကြီးကြီးနှစ်လုံးကို ကောက်မ,ကာ ကျန်နေသေးသည့်အိတ်တွေကိုယူဖို့ ခါးကိုင်းလိုက်သည်။ အနည်းငယ် အခက်တွေ့နေတာကြောင့် သူက ကုယွမ်းထင်အား ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဟန်ဖြင့်ပင် အကူညီလှမ်းတောင်းလိုက်လေသည်။

"ထင်ကော...ကျွန်တော့်ကို ကူညီပါဦး"

ကုယွမ်းထင် : "......."

ကုယွမ်းထင်ဟာ အောက်ထပ်ဆင်း၍ ပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်လောက်ကြည့်ဖို့ရာ တွေးလိုက်၏။ သူက ရှေ့တစ်လှမ်းတိုးကာ စူးယိရန်လက်မောင်းကြားထဲက သေတ္တာနှစ်လုံးကိုယူ၍ စူးယိရန်ကိုတော့ အိတ်တွေသယ်ဖို့ လက်ဟန်ပြလိုက်သည်။

"ကိုယ်မင်းကို အောက်လိုက်ပို့ပေးမယ်"

စူးယိရန်က ခေါင်းမော့ကာ သူ့ကို ပြုံးပြလာလေသည်။

ကုယွမ်းထင်က ထိုသူ၏ ညာဘက်ပါးပေါ်က ပါးချိုင့်ရာသေးသေးလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အသံပြန်မပြုတော့ဘဲ တံခါးကနေအရင်ဦးအောင် ထွက်သွားလေတော့သည်။

အခန်းပြင်ရောက်ချိန်မှာ ကုယွမ်းထင်က အခန်းနံပါတ်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း ဤအဆောက်အဦးက တစ်ထပ်စီမှာ အခန်း၈ခန်းပါသည့် အဆောက်အဦးမှန်း သတိပြုမိသွားရသည်။ လူအလွန်ရှုပ်ကာ စင်္ကြန်လမ်းကလည်း အတော်ကျဥ်းမြောင်းပေသည်။

ဓါတ်လှေကားက သူတို့အလွှာမှာ ရပ်သွားကာ တံခါးပွင့်လာသည်။ အထဲမှာတော့ ဟင်းရွက်ခြင်းတောင်းနှင့်အတူ သက်လတ်ပိုင်းအန်တီကြီးတစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအန်တီကြီးက သူတို့ကို သိနေပုံပေါ်ကာ ရင်းနှီးခင်မင်စွာ နှုတ်ဆက်ရင်း စနောက်လာသည်။