Dersimiz aşk...
"evet gençler ders edebiyat peki dersimiz ne bilen ya da tahmin eden var mı" dersimiz buray hocayla yüzümde azıcık olsa da bir tebessüm vardı, bu koca dünyada tek olduğumu sanıyordum ama öyle değilmiş beni seven birisi de varmış o da buray hoca.
"evet tahminleriniz güzel ama yanlış, peki kumsal senin bir tahminin var mı? "
"aşk... dersimiz aşk" gülümsedi, bunu dediğimde gülsemdi, gülümsemesi bana cesaret veriyordu ne kadar doğru bilmiyorum ama buray hocanın hiç bir zaman üzülmesini istemiyorum "doğru tahmin kumsal dersimiz aşk, peki aşk nedir biz aşkı tarif edebilir misin nasıl bir duygu"
Bakışlarımı buray hocaya sabitlemiş bir şekilde söze başladım "aşk bir kelime, ama içinde binbir duygu var çoğu kişi aşkı basit buluyor ama yanılıyorlar aşk çok kutsal bir duygu her yiğidin harcı değildir aşık olmak. Aşık olduğun kişiyi görünce göğsün sıkışır elin ayağın birbirine dolanır ne yapacağını bilemezsin her zaman onun yanında olmak istersin ve en önemlisi de her zaman gülmesini istersin, hiç bir zaman üzülmesini istemezsin. "
Şaşırır gözlerle bana bakıyordu belli ki bunu benden beklemiyordu" beni şaşırtmadın kumsal bize aşkı çok güzel bir şekilde anlattın. "
" evet Kumsalın dediği gibi aşk çok kutsal bir duygudur ve her yiğidin harcı değildir aşık olmak. şimdi bir aşk şiir okuyacağım bana ne hissettiğinizi anlatacaksınız "
Biliyormusun sana giden yollar kapalı
Üstelik sende hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sende bayan nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum oradan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
Anımsayamıyorum yarım dolu bir bardakta su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimiçin söylenmiş sanki
Tek yanı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiç biri
Rastlanmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle de pek kolay değil gerçi...
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri.
"çok ünlü bir şiirdir çok önemli bir yazar tarafından yazılmıştır ve sırayla ne hissettiğinizi anlatacaksınız. Senden başlayalım elif"
Buray hoca onları dinlerken ben de pencereden dışarıya bakmaya başladım kış gelmişti artık ağaçlardaki bütün yapraklar dökülmüştü artık. o sırada barış hoca görüş açıma girdi, acaba onu sevdiğimi öğrense ne yapar bir bilse onu ne kadar çok sevdiğimi. Geçen ki kadın yanına gelmişti barış hoca ona sımsıkı sarılıp öpmeye başladı. İçimde tarif edilemez bir acı kapladı göğsüm sıkıştı nefes almakta zorlanıyordum. Keşke, keşke o kadının yerinde ben olsaydım keşke bana öyle sımsıkı sarılıp öpseydi.
"evet kumsal sıra sende" gözümü onlardan ayırıp buray hocaya baktım "bize ne hissettiğini anlat". Barış hoca da camın önüne gitti büyük ihtimalle onları görmüştür ve onları gördükten sonra kötü olduğumu da fark etmiştir "seni dinliyoruz kumsal!"
"imkansız bir aşk" pencereden onları izleyip " öyle imkansız ki yüzyüze karşı karşıya bile gelemeyecek kadar...yazanın aşkı çok büyük sevdiğinin başka bir kalbe sığındığını bile bile hala onu sevmekten vazgeçmemiş, belki de vazgeçmek çok istiyordur ama kalbi izin vermiyordur. Kalbi bir kere o göze o bakışlara tapmış ve geri dönülmez bir aşk haline gelmiş" bakışlarımı onlardan ayırıp buray hocaya çevirdim. Bakıyordu bir şey demiyordu sadece bakıyordu.
Zil çaldığında herkes çantalarını toparlamaya başladılar bende aynı şekilde toplamaya başladım okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Yanıma yürüyen kişiye baktığımda buray hocaydı "gerçekten o şiiri okurken öyle mi hissettin?"
"evet öyle hissettim" bana bakıp "onu çok mu seviyorsun?" bakışlarımı ona çevirip "kimi?" net bir şekilde "barış hocayı, çok seviyorsun değil mi onu" sessiz kaldım bir şey diyemedim hayır diyemedim evet seviyordum ama değişik bir sevgiydi onun yanında mutlu değildim mutlu olamıyordum kendimi kötü hissediyordum "sessiz kalmak evet demek biliyorsun değil mi"
"bilmiyorum ona aşık mıyım bilmiyorum sadece beni sevmesini istiyorum ama onun yanında kendimi iyi ya da mutlu hissetmiyorum"
"cam da onları görünce nasıl üzüldüğünü gördüm kumsal, şiir yarışmasında onun gözünün içine nasıl baktığını gördüm sen onu seviyorsun"
"ama o beni sevmiyor onun sevgilisi var ve sevgilisini çok seviyor o beni hiç bir zaman sevmeyecek buray hocam" doğruydu o beni hiç bir zaman sevmeyecek "onun kalbi benim için atamayacak onun kalbi bir başkası için atacak benim için değil!"
"belki de bir başkasının da kalbi senin için atıyordur onu ne yapacaksın? sen şimdi barış hocanın arkasında üzülüp ağlayınca o da aynı şekilde senin için ağlayıp üzülüyordur" dedikleri gerçekten de çok komikti Nerden buluyordu ki öyle şeyleri "beni seven kimse yok olamaz da" kaşlarını kaldıran buray hoca "Neden, neden kimse seni sevemez?"
"bilemem, beni seven birisinin olduğunu düşünmüyorum. Sevemez de beni, neden sevsin ki beni?"
"çok güzelsin" şaşırmış bir vaziyette buray hocaya baktım "senin kalbinden istiyorum kumsal..."
Senin kalbinden istiyorum.
Eevt bölümü naısl buldunuz görüşlerinizi alabilir miyim?
