CHAPTER 1

187 77 11
                                    

*******



I'm about to enter and meet my colleagues at work.
"Oh! bat ngayon ka lang chlow?" I sighed.

"Medyo traffic kanina." I placed my bag on my table and sat down.

I was waiting for Sir Lim to arrive, and shortly after, I saw him entering, so I greeted him.

"Sir Lim, anong report ngayon?"
I was looking directly at him and waiting for his response.

He was holding a brown envelope and handed it to me.

"Ano ito sir?" I furrowed my brows as I asked the question.

"Just look at Chloie." he said.

He looked at the envelope I was holding. I opened it and saw pictures of three children.
The first picture was of a chubby boy, around 9 years old. The second picture was of a child with an average-sized body and slightly slanted eyes.

The last picture was of a thin girl with a ponytail. After looking at the pictures, I glanced at Sir, who seemed deep in thought.

"Ano meron sa mga batang to sir?" I am really wondering who these people are.

"Tumawag ang bahay ampunan sakin at sinabing nawawala ang mga batang iyan 3 days na ang nakakalipas wala naman daw nakita sa cctv na may kumuha sa mga bata at isa pang sinabi mahigpit ang kanilang pagbabantay sa mga bat-"

"san ang lugar na iyon pupunta na ko para mag-imbistiga"hindi ko na ito inantay na matapos at kinuha na ang aking mga gamit.

Pinuntahan ko sila Clark at Alex sa kanilang table at sinabi sa kanila na pupunta kami sa bahay ampunan dahil nawawala ang tatlong bata at pinakita sa kanila ang itsura ng mga bata.

"Alex, Clark maglibot kayo sa paligid baka may makita kayong kakaiba?." Tumango lang sila pareho.

"Ako na ang makikipag usap doon sa bahay ampunan. Babalitaan ko nalang kayo"

Nakarating na nga kami nag park lang ako ng kotse at bumababa na rin kami. Napakalaki ng bahay ampunan. Second floor at my main gate, the yard is spacious and on the side is also a playground, the outside of the house is white in color, it is an orphanage.
Nang mag doorbell si Clark ay sinalubong kami ng Guard.

"Sino sila?" Tanong ng guard na tiningnan kami isa isa.

"We were the ones who were called to find the missing children from the orphanage."

Clark led the answer. It looks like the guard is still not assembled "I'm Clark Ramirez from Crime Shield Patrol Police Station and she's Chloe Aguirraz" introducing me while pointing her index finger at me. "This is Alex Castro."

"Sige pumasok na kayo." Sabay turo niya sa main door.

Nang makarating sa dooble door ay pinagbuksan kami ng manong guard.

"Maupo muna kayo tatawagin ko lang si Sister Elona. Siya ang nangangalaga sa mga bata." Hindi siya makatingin samin habang nag sasalita. I was silently observing him.

"Sige po sir. Mag hihintay po kami dito." sagot ni Alex at niyaya kaming umupo.

"Clark, Chloe. Pag na solve natin yung case nito inom tayu!" Nakangiti sabi niya.

Tinitigan ko siya ng masama ng naka cross arms.
"Oh! Bakit ganyan tingin mo? Para mo kong papatayin hahahaha." pagbibiro niya.

Sanay na sila sa expression ng mukha ko na laging seryoso.

akala ng ibang tao sakin masungit,mayabang. Pero hindi ako ganon sadyang ganon lang ang expression ng mukha ko.

May nagsasabi ngumiti raw ako minsan pero wala akong pakealam sa sasabihin ng ibang tao. Hindi ko babaguhin ang sarili ko para sa kanila.

I'M YOURS ||ongoing Where stories live. Discover now