CHAPTER ONE: TIRED

0 0 0
                                    

Maraming nagsasabi sakin na ang laki ng pinagbago ko, some are happy, some are not. Well, change is the only constant thing in this world. Magbabago ka minsan para maging maayos, o minsan para may protektahan, sarili o ang mga taong nakapaligid sayo.

I closed my eyes as my head hurts from what would I do next. Tambak ako ng gawain at halos hindi pa ako nakakakain. Tahimik ang mga groupmates ko sa research dahil isa-isa kaming binigyan ng gawain. God, I should not procrastinate anymore. I will finished my homeworks later.

"Lunch break muna guys, bumalik kayo before 1:30 at dito ulit tayo sa library." Our leader dismissed us.

Tumayo agad ang mga ka grupo kong kanina pa nagugutom, well ako rin naman. Niligpit ko na ang mga gamit ko at handa nang umalis ng may humarang sakin. I rolled my eyes when I saw Blake, with unshed tears.

"What?"

Hinawakan niya ang kamay ko pero inalis ko agad. Naglakad ako palabas ng library dahil ayokong mapaalis ulit, one week palang nakakalipas nang nagwala yung may gusto sakin dito.

"Are you really breaking up with me?" He asked as he stalked me.

Tumawa ako, "Wala namang tayo, Blake."

I don't know but that line triggered his anger, mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko, wanting so much to stop me from leaving. Nagpapasalamat ako dahil nahinto kami kung saan walang klase at tahimik ang buong hallway, may iilan mang estudyanteng dumaraan pero wala namang mapeperwisyo kung magwawala siya rito.

"Anong walang tayo?! You let me kissed you, Ellys!" Sumigaw siya. "Ano? Bakit? Dahil may bago ka na namang lalaki? Sino, tangina haharapin ko!"

Kinalas ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko, "Well, that kissed is just nothing for me, akala ko no feelings attached." Tumawa ako.

Kunot ang noo niya, "Noon pa man sinabi ko na sayo na gusto kita diba?! No feelings attached?! You kissed me at alam kong may nararamdaman ka sakin!"

"Oh, chill tol, I didn't know you had thoughts like that."

"Tangina, sino ang bagong lalaki mo?! Ano si Haze ba?"

"We're just friends, stop dragging his name." Umirap ako, lagi nalang ganito kapag inaayawan ko sila, si Haze ang nasisisi.

"Mahirap naman yun, ako kaya kitang buhayin! Tangina, wag ka namang makipaghiwalay sa akin. Mahirap lang si Haze! Maraming akong pera, Ellys!" Blake said in desperation. Well, too bad lalo akong na turn off sa kaniya.

"I'd rather live like a poor rat with the man I love than to be rich and live with an asshole who only brags about wealth that didn't come from his hard work." Ngumisi ako habang siya parang nag-iisip ng palusot, "Wala ka rin naman sa kalingkingan ni Haze, he's much more enough and fine compare to you. He's a man with brain and principles. Ikaw? May pera lang galing pa sa magulang." Tinalikuran ko siya at nagsimula nang umalis, humarap ako noong may naalala. "I don't need your money by the way, we, I maybe not that rich pero I'm happy and contented with it. Isa pa, naniniwala akong yayaman si Haze, mas mayaman pa sa inaakala mo." I snapped. "And oh, by the way, your kisses sucks. Hindi ka naman pala magaling."

I heard chuckles from other students, narinig siguro ang sagutan namin. Nahihiyang mabilis na tumakbo paalis si Blake, humalakhak naman ako. Well, a boy. Natigil lang ako sa pagtawa nang makita si Haze, he is coldly staring at me.

"I told you to get off those specs of yours, ang nerd mo tingnan."

"And I told you too to properly button your blouse, nasa paaralan ka wala sa bar, Lauretta."

Umirap ako at inambaam ng suntok, "Adik ka rin no, sabi nang wag mo akong tawaging ganun, Hans Ezekiel!"

He laughed, "I came here to pick you up and have lunch with you. Wala na ba talagang bagong scenario kapag pupunta ako dito, puro na lang ikaw at ang mga manliligaw mong nagwawala, dinadamay pa ako."

Before the Summer Ends (Ongoing)Where stories live. Discover now