Neden Hep Yalnız? /Ayber

DOKTOR DERDİME BUL BİR ÇARE PART2

Selammm. Ben geldim 🧡

Yepyeni bir bölümle herkese merhaba 🥳🥳

Ayy medyadaki resim kitabımın ilk kapağıydı. Biraz duygulandım 🥺
Bir bölüm yazıp çıkacaktım bitirecektim bu kitabı. Şimdi nerelere geldik 31. bölüm yayında. 🥺🥺

Umarım beğenirsiniz. Hazırsanız başlayalım 🍀

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 💚

****

Genç kız hastasının yanından çıkıp diğer hastasının yanına gitmek için koridorda yürürken 3 gündür olduğu gibi yine düşündü.

Kızıl saçlı hastasının taburcu olmasının üzerinden 3 gün geçmişti. Yarım bıraktığı kitabını bitirip yine son sayfadaki yazıyı okumuştu.

" Fakat dünyada iyi veya kötü öyle  tesadüfler vardır ki bunlar yıldırım gibi bir anda insanın alın yazısına hâkim olurlar."

Tesedüfen karşılaşmışlardı ve bitmişti. O İstanbul'a işinin başına dönmüştü kendisi ise Ankara da. Bu kadar dedi genç kız içinden bir kere karşılaştılar ve bitti. Alın yazısına hâkim olacak bir durum yoktu ki ortada.

Genç kız yan tarafından gelen sesle irkildi.

Hasta:
" Doktor Hanım ? Bir şey sorabilir miyim acaba ? "

Aybike:
" Tabiki , lütfen. "

Hasta:
" Göz polikliniği ne tarafta? Bir türlü bulamadım da."

Aybike gülümseyerek kadına koridoru işaret ederken kenarda hastaların arasında oturan kızıl saçlı adamı görmesiyle gülümsemesi yerini şaşkınlığa bırakmıştı.

Bir süre adamın gerçekten orada olup olmadığını sorgularken yanındaki kadının yeniden seslenmesiyle gözlerini adamdan çekip kadına döndü.

Aybike:
" P-Pardon ! Bakın koridorda düz ilerlerken sağ tarafta ikinci bölümden girin görürsünüz zaten."

Hasta:
" Tamamdır. Çok teşekkür ederim Doktor Hanım. "

Aybike:
" Rica ederim. Geçmiş olsun."

Genç kız yeniden kızıl saçlı adama döndüğünde onun göz ucuyla kendisine bakıp telefonuyla ilgileniyormuş gibi yapmasıyla sessizce kıkırdadı.

Bir an için işine dönmeyi  düşünsede yanına gidip selam vermeye karar verdi.

Berk kızın kendisine doğru yaklaşmasıyla heyecanlanırken mümkünmüş gibi telefonuna daha çok gömüldü.

Aybike:
" Berk Bey ? "

Genç adam telefonundan başını kaldırıp yüzüne şaşırmış gibi bir ifade takındı.

Berk:
" Aaa Aybike Hanım! Bu nasıl güzel bir tesadüf. Nasılsınız? "

Aybike:
" Ben iyiyim teşekkür ederim. Sizi sormalı. Daha taburcu olalı 3 gün oldu bir probleminiz mi var?"

Berk:
" Yok yok. Gayet iyiyim. İstanbul' daki işimi halledip yeni bir toplantı için Ankara'ya gelmiştim. Kulağımda bir sıkıntı var da bir onun için geleyim dedim."

Berk aslında İstanbul'a hiç dönmemiş, dönmek istememişti ama bunu kızın bilmesine gerek yoktu.

Aybike:
" Göğüs hastalıkları polikliniği önünde mi? "

Berk:
" E-Efendim? "

Berk kızın gülmemeye çalışarak gözleriyle gösterdiği yere baktığında gördüğü poliklinik ismiyle kıza belli etmeden panikle gözlerini yumdu.