Camellia's Obsession

CHAPTER 1

After I'm done eating tinawag ko na agad ang mga kasambahay ko para iligpit ang mga pinag kainan though sometimes hindi na ako nang hihingi ng tulong depende na lang kapag late na ako sa office.

After they help me clean the table I went to my room to get my things after that I went to the garage where my cars are parked. I use my Ferrari 488 I was about to drive when my phone rang.

"What's the news?" Sabi ko.

"Ito naman gusto lang naman kita kumustahin btw, have you talked to Audrey? I don't have any update to her since she went to Palawan for vacation." Freshia is one of my friends she knows everything about me and she know how willing I am to have Zavty.

While driving my car I talked to Freshia. "I don't have any news about her too, but maybe she's busy pampering herself."

"Well, she deserves that and you Camellia Victoria for fuck sake can you please stop working for a while and take a vacation? You have to rest girl." Ani ni Freshia na alam kong galit na naman. Gusto niya akong mag vacation so meaning to say I need to travel or go to beaches to have fun? How can I do that I need to be near to Zavty. But yeah, she's right, I don't want Zavty to see me being stress though he's the reason why I'm stressed bakit ba naman kasi sa ibang babae pa siya nag kagusto andito naman ako.

"Okay fine, I will take a vacantion only if Audrey got back here in Manila, will take best vacation so we can freshen up. I need to hang up I'm driving bye." I really can't talk to her that long since I'm driving baka mahuli pa ako as much as possible I want my name clean.

----------------------------------------

"Good morning ma'am"
"Good morning ma'am, have a nice day po."
"Hi ma'am you look good po."
Ayan ang araw-araw na naririnig ko tuwing nasa company ako ang tanging sagot ko lang ay tango at ngiti.

Hindi kasi ako kumportable maki pag usap sa iba well sinusubukan ko naman but I don't know how to start conversations.

Pumasok na ako sa office ko at na upo sa swivel chair ko after that I call my secretary using my intercom that connects to my secretary's office.

My mini office siya sa labas since I want my employees to feel comfortable while doing their duties as my employees. I know how tired my employees and they deserve to treat what they really deserve but sometimes I act bitch around.

"Lindsay can you get me a coffee and also bring all the documents I need to sign. Thanks" Ani ko. Gusto ko yung mga nag tratrabaho sa akin ay trust worthy that is why most of them are women.

Maayos kasi ang mga babae at kumportable ako makipag usap kapag ganun. Hindi naman sa ayaw ko sa mga employees na lalaki ayoko lang talaga mag selos Zavty thought hindi ko sure kung may pake ba siya.

Kinuha ko yung phone ko na nasa bag para tawagan yung lakas ko.

"Hi Zavty ko! How's your day?" ngiting-ngiti kong sabi nang sagutin ni Zav yung tawag ko.

"My day, huh? My day is ruined because of you." He's so cold, but it's okay at least I have his attention even if I end up hang up.

After I'm done reading all the documents  I need and signed bumaba na agad ako para maka punta na sa parking lot.

Mayroong kumatok sa office door ko kaya napa hinto ako sa aking pag aasikaso.

"Ma'am ito na po lahat ng kailangan niyo, may kailangan pa po kayo?" Ani nito hang naka ngiti.

"None you may go now" Sabi ko nawalan ako ng gana agad dahil siguro sa sagot ni Zavy ko or pagod lang ako. Bahala na nga I need to finish this para maka punta na ako kay Zavy ko.

After I'm done reading all the documents  I need and signed I need bumaba na agad ako para pumunta sa parking lot.

Dumaan lang ako sa coffee shop para bilhan si Zavty at para na rin sakin. Sana lang this time kunin niya na yung coffee at donut na binibili ko.
---------

Flashback

Nasa gymnasium kami ng mga kaibigan ko nang mapansin ko yung lalaki sa bandang dulo.

He's tall, he has masculine body and what's got my attention is his beautiful ocean eye parang may kumuryente sa puso ko at na amaze ako sa mata niya. Ang gwapo niya parang ang lambot tignan kahit malaki siya tignan dahil sa medyo kalakihan niyang katawan.

Natulala ako sa kaniya hindi ko ata na rerealize na grabe pala ako maka titig buti na lang kinalabit ako ni Lindsay.

Nalaman kong transferee siya at base sa narinig kong chismis nasa College of BS- Psychology ang course niya matalino rin siya ang nakaka inis lang maraming nag kaka gusto sa kaniya.

One day may event sa school namin nilapitan ko siya para sana makilala niya ako. Nahihiya man nilakasan ko na lang  ang loob ko pero ang kabilang isip ko ay tutol.

Mahiya ka nga kababae mong tao nag fifirst move ka ang ganda-ganda mo. Sabi ko sa aking isip.

It's now or never wala naman masama kung mag papakilala ka lakasan mo loob mo. Sige ka baka mag sisi ka Ikaw rin. Bulong ko sa aking sarili. Sige na nga...

Habang lumalapit ako pa bilis nang pabilis ang tibok ng puso ko.

Nasa harapan ko na siya at naka titig lang sa kaniya para akong napako.
"Miss? What are you doing? Are you okay?" ani nito pinapanood ko lang siya habang nag sasalita siya grabe parang ang sungit ng boses niya pero bakit andyan yung care sa bawat pag salita niya?

"Miss ano ba can't you hear my boyfriend? Bingi ka ba dun ka nga naka harang ka eh!" bigla akong napalingon sa katabi niya nang mag salita ito.

Boyfriend? Akala ko pa naman single siya? Who's this girl? Akala mo naman kung sino sabi ko sa isip ko.

"Hi sorry may hinahanap kasi ako excuse me." Sabi ko na lang. Nakakahiya natulala pala ako habang naka tayo sa harap niya hindi ko na pansin may kasama pala siyang higad.

Ang ganda talaga ng mata niya. 

Hello Zavty how's your day? Tanong ko sa kaniya nandito na kasi ako sa parking lot ng nakita ko siya

"Ruined."

Ayan lagi niyang sinasabi alam kong masakit pero ayos lang at least binibigyan niya ako ng attention kahit na pinag tutulakan niya ako, ayos lang pansinin niya lang ako.

Nilahad ko na yung binili kong coffee at donut sobrang saya ko nung kinuha niya ito sa kamay ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko nun natulala ako malayo na siya nung narealize kong wala na pala siya sa harap ko.

Sinundan ko siya nun nag pa linga-linga pa siya kaya nag tago ako sa pinaka malapit na sasakyan.

Nang silipin ko siyang muli nakita kong tinapon niya yung binili ko nung naka lapit na siya sa trash can.

Mapait akong ngumiti at tumakbo na papalapit sa sasakyan ko habang pinipigilan ang sariling huwag umiyak.

Mas okay siguro kung hindi niya tinanggap kesa itapon niya. Sana hindi niya kinuha ibibigay ko na lang sana dun sa bata sa kalsada na lagi kong binibigyan ng pagkain na dapat para sa kaniya.