Camellia's Obsession

CHAPTER 2

I was crying out loud in my car while driving ang sakit-sakit isiping nag effort ako para bilhan siya at gumastos non kasi alam ko magugustuhan niya pero hindi pala.

Nakaka sakit na siya pero dibali hindi ako susuko sa kaniya. I'm woman hindi ako mapapagod hanggat hindi ko nakukuha ang gusto ko at ...

isa na siya dun.

Nandito na ako sa king size bed ko habang naka baluktot. Hindi ako makakain wala akong gana kumain.

Narinig ko si Nanay Noling sa labas na nakatok at nag sasalita.

"Camellia kain ka na hindi ka pa raw nakain sabi ni Leng." sigaw nito sa labas hindi naman siya galit dahil na sigaw talaga siya kasi malayo yung pinto ko sa bed ko.

"Leave me alone wala po akong gana" sabi ko na medyo malakas ang boses para marinig niya ako.

"Sige na kahit kunti lang magagalit ang mga magulang mo kapag nalilipasan ka." pananakot nito tumayo naman ako para pag buksan siya ng pinto.

Ayos ka lang ba? tanong ni Nanay sa akin tumango lang ako sa kaniya.

Naiiyak kasi ako bakit kasi tinanong niya pa ako gusto tuloy tumulo ng mga tubig sa mga mata ko.

"Kung ayaw mo sabihin okay lang basta kung hindi mo na kaya andito lang kami para sa'yo okay?" Sabi nito.

"Opo nay okay naman po ako huwag po kayong mag alala" Sabi ko ngumiti naman siya at niyakap ako.

"Osiya sige ito pag kain mo ubusin mo yan para mag karoon ka ng lakas." Sabi ni Nanay pag tapos nya putulin ang pag yakap niya sakin at nilagay na yung pagkain ko sa side table na nasa tray pala na naka patong sa vanity table.

Umalis na rin siya ng kalaunan pag tapos niya ako asikasuhin. Pinilit ko na lang kumain hindi kasi titigil si Nanay Noling hanggat hindi ko pa na babawasan yung pagkain ko.

Ang sarap talaga mag luto ni nay. Bulong ko sa aking sarili.

After kumain niligpit ko na yung mga kalat ko sa table baba na rin ako para hugasan ang pinag kainan ko.

"Hello po ate Cams kumusta na po pakiramdam niyo?" Nakita kong pumasok si Leng agad akong napa ngiti sa kaniya.

"I'm okay now don't worry, how's your day?" Sabi ko sa kaniya. Tahimik na bata si Leng pero kapag kinausap mo siya marunong naman siya maki salamuha yun nga lang may pag kamahiyain talaga siya.

"Okay naman po ate meron po sana akong sasabihin sa inyo if okay lang po." Asal nito.

"Oo naman, ano ba yung sasabihin mo? Let's go in my room." Sumunod naman si Leng pag kasabi ko nun.

-------------------------

Ilang oras kaming nag usap ni Leng tinanong ko siya kung ayos lang ba siya, kamusta ang pag-aaral niya at kung sinusumpong na naman siya. Nang mapansin namin mag aalas dose na hinatid ko na siya sa kwarto niya para mag pahinga.

Andito naman ako sa kwarto ko naka upo tulala.

Mayroong sakit si Leng may butas siya sa puso bata pa lang siya dinala na siya dito ni Nanay Noling dahil yung mga magulang niya ay patay na daw. Ang sabi ni Nanay Noling namatay daw ang nanay nito dahil sa sakit sa puso. Hindi ko naman alam kung anong kinamatay ng tatay niya pero siguro dahil sa kahirapan ng buhay sa probinsya hindi na kinaya.

Limang tanong gulang palang si Leng nung malaman namin na may butas siya sa puso nakita ko rin kung paano manlumo si Nanay Noling kaya tinulungan ko siya.

Pinagamot ko si Leng kaso minsan hindi na kinakaya ng gamot lagi kami nasa hospital parang dun na nga lagi si Nanay Noling kakabantay hinahayaan ko naman kasi apo niya yun.

"Ano po bang pwede natin gawin para gumaling siya?" kaharap ko yung doctor ngayon kasama nito ang mga nurse niya.

"Ang kaya lang natin gawin ngayon ay manalangin at mag hantay ng dalawang taon pa para operahan siya. Masyado kasing kumplekado kung operahan siya agad-agad." Ani ng doctor.

Saglit lang nung nag paalam na sila halos mabasa na yung damit ko dahil niyakap ko si Nanay Noling kasi panay siya hagulgol nahahawa na tuloy ako.

Masyado pa siyang bata para pag daanan yung ganung bagay kaya simula nun lagi namin siya minomonitor kung ayos lang ba pakiramdam niya. Hindi ko man siya kapatid pero merong kirot sa puso ko sa tuwing nakikita ko siyang nahihirapan.

"Leng mag palakas ka ah? Lalaban pa tayo okay. Andito lang kami para sa'yo kung ano man kailangan mo sabihin mo sakin agad." Sabi ko kay Leng na naka higa ngayon sa hospital bedroom ang dami niyang aparatos na naka kabit sa kaniya.

Ilang taon kaming nag antay para ma operahan siya balak ko sana isuggest na sa ibang bansa na lang mag paopera kaso natatakot si Nanay Noling dahil sa sinabi ng doctor na kumplekado ito kapag bata pa inoperahan na. Hindi pa rin naman handa si Leng siguro dahil na tatakot siya.

Bigla akong na patalon sa kinauupuan ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. Bakit kasi ganto ringtone ko at gabi na nang iistorbo pa. Ani ko sa aking sarili.

Nang makuha ko ang cellphone ko agad kong tinignan kung sino itong tumawag..

Napangiti ako ng makita ko kung sino yung tumawag finally tumawag din ngiting-ngiti kong asal.