Kan kırmızısı gökyüzü acımamıştı kalbi yorulmuş insanlara. Ağlayan insanları susturmak kolay olur muydu? Belkide... Ölü insanların ağlamaları nolacak peki?
Yakıp yıkmak bazen iyidir. Hele ki ölmemek için tek çareniz ise.
İki dosyamız bulunmakta. Bir...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
İnstagram önüme çıkardı... Sadece yorgundum ve telefonumda insanca geziyordum. Sizin yaptığınızı düşünmeye başladım... 🙆♀️
Nasıl oluyordu aklım almıyor! Adam dalga geçer gibi önüme geçmiş 'bu kadın öleli 1 hafta olmuş' diyor!
LAN BARİ ALIŞTIRARAK SÖYLE!
Sakin Karhan! Sakin Karhan!
Deli bakışlarına maruz kalarak çıktım o hastaneden. Çıkış kapısına yakın önümden geçip giden örtü kapalı sedyeden yüzüme vuran koku yüzümü buruşturup beni durduğunda sedyeyi taşıyan adam bana dönüp dişlerini göstererek gülümsedi.
Koku onu rahatsız etmiyor muydu? Bana neden gülümsedi ki?
Gözlerini benden ayırmadan geri geri yürüdü. Sedyeyi çekiştirirken karanlık bir odada gözden kayboldu.
"Akıllısı beni bulmaz, delisi peşimden ayrılmaz!" dedim sinirle dışarı adımlarken.
Eve giderken doktorun dedikleri, kadının bana söyledikleri kafamın içinde dönüyordu. Kadın öldüyse benimle kim konuştu? Gebe kadın benimle konuşan kişiyse içerde ki beşik sallayan kimdi?
Elim telefonuma gitti. Numarayı tuşlarken ekranda beliren isme tıkladım. Bir kaç aramadan sonra açılan telefonu kulağıma götürdüm.
"Alo?"
"Alo."
"Karhan bey nasılsınız?" dedi karşımdaki ses alayla
"Dalga geçme lan! Bana bak Ersin burda hiç iyi şeyler olmuyor. Sarhe nene adında bi kadınla konuştum. Biz konuşurken birden kalkıp bağırmaya başladı. Sonra dengesini kaybedip düşecekken ben tuttum. Bana dönüp 'az önce benimle değil gebe kadınla konuştun' dedi. "
" Dur dur dur. Sakin anlatsana oğlum. Gebe kadın kim? "
" Çok uzun hikaye. Asıl saçmalık ambulansı aramak için içeri girdiğimde bir kadın boş bir beşik sallıyordu ama beşiğin içinden bebek ağlama sesi geliyordu. "
" Karhan saçmalıyorsun şuan. "dedi Ersin dalga geçtiğimi düşünerek
" Dalga mı geçiyorum sence Ersin? Ha?! Kadını hastaneye getirdik. Aynısını doktora anlattım. Doktor ne dedi biliyor musun? "
" Ne? "
" Bu kadın öleli 1 hafta olmuş dedi!"
"Karhan geri dönmek istemediğine emin misin?"
"Ben deli değilim Ersin!" burnumdan soluyarak verdiğim karşılığa sessiz bir nefes verdi telefonun karşısındaki adam
"En kötüsü ne biliyor musun Karhan? Bu anlattıklarının doğru olma payı çok yüksek. Karhan orası normal değil. Geri dönmen gerek!"
"Eğer dönersem alay konusu olurum. Ayrıca davayı çözmeden dönmek istemiyorum! Elimde çok büyük bir koz var ve-"
"Benimde sadece bir kardeşim var gerizekalı herif! Onu da ne olduğu belirsiz bir davada kaybedemem! Yanına geliyorum Karhan." söylediği şeyler beni hem üzerken hemde mutlu ederken vereceğim tepkileri karıştırıyordum.
Gelmesi doğru olmazdı. Yardım elbetteki güzel olurdu ama Ersin'i bu tehlikeye sürüklersem kendimi kötü hissedeceğimi biliyordum.
"Ersin saçmalama. Burası çok tehlikeli. Eğer elimden bişi gelmezse gelirim geri zaten."
"Eminim öyle yaparsın Karhan Afez. Ben izin almak için müdürün odasına gidiyorum sende sana anlatacağım şeyi yapıyorsun. Anlaştık mı?"
"Ersin!"
"Karhan!"
Bela anasını satayım!
"Şimdi eve git ve üstünü değiş. Sonra kasabanın ortasına geç ve insanları topla." anlattığı plana kaşlarım çatılırken sesim sorgularca çıktı.
"Niye topluyorum?"
"Sarhe denen kadının ölüm haberini ver. Ben gelene kadarda o kadının evinden çıkma."
"Napıcam o evde be? Durmam ben o evde!"
"O ev bize lazım Karhancım."
Derin nefes alarak telefonu kapattım. Eğlence yeni başlıyor sanırım.
