Transmigration 2: She's Alive

Chapter 2 - Past

August 16, 2017

She lost her will to live. Galit ang mga tao sa kanya.

Ngunit bigla siyang nagising on the following day na parang wala lang on a unfamiliar place. Isang napakaliit na kwarto lamang. She checks herself and body kung okay lang ba siya because she remember clearly the fire last night.

Akala pa niya may sumagip sa kanya pero nagkamali siya ng makita ang sarili sa salamin. She saw a different face, maging ang malalambot niyang mga kamay ay naging rough. She checks the rooms kung may pagka kilanlaan and saw an ID. It was a school ID, buti at organized ang babae dahil andun din ang schedule niya. The woman is studying education, marahil ay gusto nitong maging guro.

She also rummage the bag to check her belongings, may isang keypad at nakalastikong cellphone siyang nakita. She check the date and time, it just follow her previous timeline. Lumabas siya ng kanyang kwarto at napag alaman niyang boarding house ito ng babae. Bumaba siya sa hagdanan at napatingin sa may sala marahil ay common place ng mga boarders dahil andun ang ilang babae nakatambay nanonood ng tv.

She assumed na loner ang babae dahil wala man lang bumati sa kanya kahit isa at parang walang pakialam ang mga ito na andoon siya. Babalik na sana siya sa kanyang kwarto ng marinig sa news ang nasunog na hotel kahapon. May limang bangkay ang nakita at hindi pa matukoy ang pagkakilanlan ng mga ito.

She gasped, it is the same hotel she checked in yesterday. She is somehow sure that one of the bodies belong to her. Ngunit may isang bagay na sigurado siya. Iyon ay nasa sariling mundo pa rin at sariling timeline! Ang kaibahan lang ay bumata siya at nasa ibang kawatawan.

Nanginginig na bumalik siya sa kanyang kwarto. She is a rational woman, maybe it is for the better. Binigyan siya ng Panginoon na mabuhay muli, maybe to live her life to fullest without the glamorous life she had before.

Aanhin mo nga naman ang pera kung hindi ka naman masaya. The is her hard lesson before. Tinignan niya ulit ang mga gamit, may picture siya ksasama ang mga madre at ilang mga bata. So she deduce that she is an orphan at lumaki sa bahay amponan.

Maybe she is already old at hindi na pwede sa bahay amponan kaya ito ay nagsarili. The problem now is where to start. She is raised pampered kaya wala siyang alam sa gawaing bahay, but she knows to cook slight. Then she looked at purse in her hand, may iilang coins lang nadoon at three hundred pesos. Binilang niya lahat lahat, meron lang siya three hundred fifty.

She wanted to cry, hindi niya alam kung paano mabuhay sa ganoong halaga. She need to raise money ASAP but she didn't know how. Ni hindi nga niya alam kung bayad na ba siya sa boarding house.

She is hungry as well buti na lang may nakita siya skyflakes at yun ang kinain. Hindi naman siya pwedeng kumain sa restaurant dahil sa kakarampot lang na pera meron siya.

Maaga siyang nagising kinabuksan, she need to survey her place. Buti na lang talaga at linggo ngayon may panahon pa siya para tignan kung saan siya at ang paaralan niya. Tinandaan muna niya ang boarding house at kanina lang nakausap niya ang landlady at tinanong ang kumpletong address ng boarding house at kung bayad na ba siya sa kasalukuyang buwan.

Ang sagot nito ay hindi pa, buti na lang ay napakabait ng may-ari binigyan siya ng panahon. Naglakad lakad siya at may nadaanan na computer shop kahit maingay at may sa loob ay no choice siya. Kailangan niya mag adjust. Buti na lang at dose pesos kada oras ang pag gamit.

Wala naman siyang sinayang na oras. First she checked her school and boarding house, pwede siya 30 mins na lakad. Tapos pumunta siya sakay.ph doon niya nalaman na pwede siyang sumakay ng jeep at otso pesos ang pasahe. She badly need the amount para makapag budgeting.

She saved the map and print it. Tapos ay nagbayad. Dahil may natitira pa siyang oras sinulit na rin niya maghanap ng trabaho na pwede niya pagkakitaan. Ngunit dismayado siya dahil wala siya sa qualification. Ang pwede lang is call center dahil yung lang ang nag-ooffer na high school graduate na sa tingin niya ay kaya niya at pag-iispan niya iyon maya maya.

Kinuha niya ang number ng nagpost at naghahanap na pwedeng agent, balak niyang makipag negotiate. Sa pagkakaalam niya kasi may bonus ang mga ito pag makakuha ng panibagong mag-aapply. She choose the company who offered most lalong-lalo na sa signing bonus.

She is confident in her linguistic skills. Tama nga ang mom niya, only knowledge is the real treasure. Not money nor gold.

Nang matapos ay lumabas siya at may nadaanang karenderya. Dahil sa gutom ay lumapit siya.

"Ate magkano po ito?" turo niya sa parang adobong manok.

"Trenta isa." sagot naman ng nagbabantay. She counted her money left.

"Eh yung kanin po?"

"Syete." sagot ulit nito sa kanya. Binilang niya muna pera niya para magamit bukas saka bumili.

"Isa po nito saka dalawang kanin." she said then go home. Balak niyang pang hanggang haponan na ang kanyang ulam. Naiiling na umuwi siya boarding house. Who would have thought? I was once a princess in the palms of my parents and him but now? She is so poor to the point na napapaginipan na niya kung saan kukuha ng pang gastos pang araw-araw.

"May! Dyaskeng bata ka, akala ko ba kailangan mo ng pera kaya maglalabada ka? Sabihin mo lang na ayaw mo dahil ipapalabada ko ito sa iba!" naiinis na bulyaw sa kanya ng isang ginang.

"Naku pasensya na po, may project po kasi kami sa school na kailangan ipasa bukas. Ipalabada niyo na lang po sa iba." nahihiyang sagot niya. No wonder her hands are full of calluses. Ayaw niyang mag laba! Hindi siya marunong. Besides may prospect job na siya.