Bölüm 22

11K 785 290
                                    

Sınır: 120 oy - 70 yorum

Bunu geçmezseniz bölüm yok. Üzgünüm

🐾🌈🐾

Damla

"Sen bir yalancısın." dedi. "Herkesi kandırmaya çalışıyorsun."

Daha yeni yaptığı şeyi aklımdan çıkarmaya çalıştım. Dehşetle Emre'ye baktım. "Ben bir yalancıysam sende bir sapıksın!"

İnanmazca bana baktı. Alayla güldü.

Kaşlarımı çatıp duruşumu düzelttim. "Tüm hareketlerimi izlemişsin resmen. Başka işin yok mu senin?"

Plandan uzaklaşıyorsun Damla- sakın uyarma kendini Damla! Daha yeni neler söyledi farkında mısın?

Yutkunup ona baktım. Hâlâ bana bakıyordu inanmazca. "Sadece..."

Tek kaşımı kaldırdım. Bir süre yüzüme bakıp alaylı bir ses çıkardı. "Sadece neden bir anda bu kadar değiştiğini anlamaya çalışıyordum!"

Burun kıvırdım. "Hmmm." dedim alayla.

Gözlerini kaçırdı. "Söylesene?" dedim. Ona doğru bir adım attım. "İnsanları kandırdığımda elime ne geçecek?"

Omuz silkip bedenini bana çevirdi. "Bunu senin söylemen gerek. Neden rol yapıyorsun?"

"Rol yapmıyorum."

Tek kaşını kaldırdı. Dudağı kıvrılmıştı. Bana doğru büyük bir adım attı. "Ne yani? Bir dakika önceki Damla'yla şuan bana çemkiren Damla aynı kişi mi?"

Yine fazla yaklaşmıştı! Geriledim. "Evet!"

Yine bir adım attı. Yüzünde hâlâ alaylı bir ifade vardı. "Göstersene?"

Kaşlarımı çattım. "Neyi-"

Hızlı bir hareketle bana yaklaştı. Telaşla geriye adımladım. Sırtım duvara değdiğinde gözlerim büyümüştü. Hayır! Bu klişeyi cidden evleneceğim adamla yaşamam gerekiyordu! Ama konumlar farklı tabi...

Nefes almama fırsat vermeden bir kolunu duvara yaslayıp yüzüme eğildi. Elimi göğsüne koydum. "N-napıyorsun lan-"

Parmağını dudaklarımın üzerine koyduğunda büyük bir ikilemin arasında kalmıştım. Ya planıma sadık kalarak duracak ya da o parmağı koparacaktım!

"Sana nasıl seslenmem gerekiyor? Damla mı?" yapmacık bir şekilde düşünürmüş gibi yaptı. "Yoksaa..." yüzüme baktı. Gözleri kısılırken dudağının kenarı kıvrılmıştı. "Asena mı?"

Hiçbir şey demeden öylece durdum. Gözlerim kararıyordu. Parmağımı bile kıpırdatamadım.

'Güzelim! Asena'm! Abicim hadi gel. Burak abinle kütüphaneye gideceğiz, sende gel.'

'Asena'm! Kahvaltı hazır!'

'Asena, abicim gel bak seninle birini tanıştıracağım.'

'Kes sesini Asena! Sen bir yalancısın.'

'Hep rol yapıyorsun.'

'Bunu yaptığına inanamıyorum Asena.'

'Sen... Sen iğrençsin Asena.'

Asena, Asena, Asena!

"Damla. Sen... İyi misin? Gözlerin doldu."

Kendine gelip karşımdaki Emre'ye baktım. Geri çekilmişti ama ben fark etmemiştim bile. Gözlerimi yere çevirip sırtımı duvardan çektim.

"Benim sadece bir adım var. Damla."

ANTİ ABİ "Tamamlandı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin