Bad Decision part 4
ဂျီမင်း ဘန်နဲ့ဆော့ပီ စိတ်တွေ ကြည်လင်လန်ဆန်းနေခဲ့ပီ ထွက်မလာသေးတဲ့ ကုကီကို မျက်လုံးဝေ့ပီ ရှာနေမိတယ်
ဘန်လည် ဂျီမင်းဘေးနာ ငြိမ်ငြိမ်လေး ဝပ်ပီ အိပ်နေပီ
ဂျီ အခန်းကျယ်ကြီးကို ကြည့်ပီ အခန်းက တော်တော်ကျယ်တာပဲ သဌေးသားတွေများ မိုက်လိုက်တာ တွေးနေမိတယ်
🐰''ဂျီ လာ ညစာသွားစာမယ်''
ဂျီတွေးနေတုန်းအနောက်ကအသံကြောင့် မော့ကြည့်လိုက်ပီ
🐥''ဟုတ်ကဲ့''
ဂျီ ကုကီ အနောက်ကနေ လိုက်ဆင်းသွားခဲ့တယ်
မဟော်ဂနီရောင် ကောဇော်ထက်က ကျွန်းသား စားပွဲဝိုင်ကြီးပေါ်မုာ ပုဂံ လှလှလေးတွေနဲ့ ဟင်းရနံတွေက မွေးကြိုင်နေတယ်
အလုပ်သမားတွေလည် ရပ်နေတော့ ဂျီလည် အလုပ်သမားတွေနား ရပ်နေမိတယ်
သူတို့ရောက်ပီ ကုကီ ဖေဖေနဲ့ မေမေက ဝင်လာပီ အသီးသီဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ်
🐰''ဂျီ ဘာလုပ်နေတာလည် လာထိုင်ဒီမုာ''
ကုကီ သူ့ဘေးနားက ခုံကိုဆွဲပီ ပြောလိုက်တော့
🐥''ဟင်''
ဂျီ လူကြီးတွေကို လှမ်းကြည့်မိတော့
🐰''ဖေဖေ ဂျီက သားအရုပ် သားနားပဲထားချင်တယ်''
👨''ဂျီမင်းအတွက် ပါ ပြင်ပေးလိုက်''
👤''ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ကြီး''
ကုကီ မေမေကတော့ သူ့ကိုရှိတယ်လို့ သဘောမထားတာလား ဘာလားတော့မသိဘူး လှည့်တောင်မကြည့်တော့ ဂျီအနေခက် နေမိတယ်
တော်တော်နဲ့ လာမထိုင်တဲ့ဂျီကို ကုကီ စိတ်မရှည် စွာနဲ ဆွဲထိုင်လိုက်ပီ
🐰''နောက်နေ့ကစပီ သူက ကျနောနဲ့အတူစားလိမ့်မယ် နောက်ဆို သူ့အတွက်ပါ အမြဲတမ်း ပြင်ဆင်ထားပါ''
👤''ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်လေ''
ဂျီ သူ့ရှေ့မုာရှိနေတဲ့ ထမင်းပဲ ငုံစားနေမိတော့ ကုကီ ဟင်းတွေကို သူ့ပုဂံထဲ ထည့်ပေးနေတော့
👱♀️''သား သူ့မုာ လက်ပါတယ်''
ကုကီ မေမေရဲ့အလိုမကျသံကြောင့် ဂျီ ကုကီကို ကြည့်လိုက်ပီ
🐥''ရပါတယ် ကျနော.. ကို့ဘာသာ စားလိုက်ပါ့မယ်''
👨''ဂျီမင်း ခုကစပီ ဒါ ဂျီမင်းနေရမယ့်နေရာဆိုတော့ လွတ်လပ်စွာ နေနိုင်ပါတယ်''
🐥''ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်ကြီး''
👱♀️''ဂျီမင်းကို အလုပ်သမား အိမ်အပေါ်ထပ်က အခန်းတစ်ခုပေးလိုက်ပါ''
👤''ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်မ''
🐰''မဟုတ်ဖူး ဂျီမင်းက သားအရုပ် သားရဲ့ ကိုယ်ရံတော် လုပ်ရမယ် အကြောင့် သားနဲအတူနေလိမ့်မယ် ''
👱♀️''သား လူဆိုတာ သူနေရာသူနေရတယ်''
🐰''ဟုတ်ကဲ့ သားသိပါတယ် ဒါပေမဲ့ ဂျိီက သားရဲ့အရုပ်ဖြစ်လို့ သားကြိုက်သလို ထားခွင့်ရှိတယ်မဟုတ်လား မေမေ သူ့ကို ခိုင်းစရာရှိ ခိုင်းရအောင် သူ့ကို သားဘေးမုာပဲထားမယ်''
👨''OK သားသဘောကြရင်ပီတာပါပဲ''
🐰''ကျေးဇူးပါ ဖေဖေ''
ဂျီ ကုကီမေမေရဲ့ အလိုမကျမူ့ကြောင့် အနေခက်ပီ အစားနည်းနည်းပဲ စားပီရပ်လိုက်တော့
🐰''ဝ ပီလား''
🐥''အင်း..ဟုတ်ကဲ့''
🐰''ငါ မဝသေးဘူး အတော့ မင်းဆက်စား ရလိမ့်မယ် ငါရပီဆိုမု မင်းသွားရမယ် နားလည်လား''
ဂျီ ခေါင်ငြိမ့်ပီ
🐥''ဟုတ်ကဲ့''
🐰''အဆို ဆက်စား ငါမပီသေးဘူး''
ဂျီ မစားနိုင်တော့တဲ့ ထမင်းကို နည်းနည်းချင်စားပီ အတင်းမျိုးချနေရပီ
ကုကီလည် မြန်မြန်ဝပါစေ ဆုတောင်းနေမိတယ်
ကုကီ လေးငါးလုက်လောက်စားပီ
🐰''ရပီ ရပ်တော့ ငါဝပီ လာသွားမယ်''
ပြောပီ ထွက်သွားတဲ့ ကုကီကြောင့် ဂျီ မြန်မြန်လေး ခုံကနေဆင်းပီ လိုက်သွားခဲ့ရပီ အခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတဲ့သူကြောင့် ဂျီလည် လိုက်ဝင်သွားတော့
ခါးထောက်ပီ ရပ်နေတဲ့သူကြောင့် ဂျီခြေလှမ်းလေးရပ်ပီ ကြည့်နေခဲ့တယ်
🐰''နောက်နေ့ကစပီ မင်းငါပြောသလိုနေ ငါပြောသလိုလုပ် ကြားလား မင်းက ငါ့ရဲ့အရုပ်ပဲ ကျန်တာ ဘယ်သူကဘာလာပြောပြော ငါ့ကိုလာပြော ကြားလား ''
ကြားတယ် ကြားတယ် ဆရာကြီးလေသံနဲ့ အရုပ် အရုပ် စကားကိုထပ်နေတာပဲ ဂျီစိတ်ထဲကနေ ပြန်ပြောလိုက်ပေမယ့်
🐥''ဟုတ်ကဲ့ ကြားပါတယ်''
🐰''ပီရော ပီတော့ ငါ့ကိုပြန်မပြောနဲ့''
🐥''ဟင် ''
ဂျီ ဇဝေးဇဝါးဖြစ်ပီ ငါ စိတ်ကနေပြောလိုက်တာ အသံထွက်သွားတာလားဟ စဥ်းစားနေမိချိန်
မင်း စိတ်ထဲကနေ ငါ့ကိုပြန်ပြောနေတာ မင်းရဲ့မျက်လုံးနဲ့ အမူအရာကို ကြည့်ပီငါသိတယ် ဂျီမင်း
မင်းတခြားသူသာ ဖုံးကွယ်ရမယ် ငါ့ကိုမရစေရဘူးမှတ်
📞📞📞
🐰''hello ''
''ကိုကို ကျနော အဆင်ပြေပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ...
အော် ဟုတ်ကဲ့ပါ Good Night ကိုကို''
ကုကီ ဖုန်းချပီ
🐰''ကိုကို ငါစာကျတ်မကျတ်မေးနေတာ တော်သေး ပိတ်ရက်ဆိုတော့ ကျတ်စရာမလိုဘူး Game ဆော့မယ်''
🐥''ငါ မဆော့တော့ဘူး ''
🐰''ရတယ်လာ ငါသင်ပေးမယ် ကိုကိုနဲ့ဆော့နေကျ တစ်ယောက်ထဲဆော့ရတာပျင်းတယ် အတော့မင်းတပ်ထားမု ဖြစ်မုာ လာခဲ့ ရော့''
ဂျီ ကမ်းပေးတဲ့ စက်ကလေး ယူပီ ကုကိပြောတဲ့အတိုင်းလိုက်ဆော့နေပီ
ခဏအကြာမုာတော့ ဂျီဆီက ရီသံလွင့်လွင့်လေးကြားရပီ မျက်စိပေါက် ကလေးမှေးအောင်ထိ ရီနေတဲ့ လူသားလေကို ငေးကြည့်ရင် ကြည့်နေမိတယ်
ပိီတော့ အရမ်းသဘောကျပီ ရီတဲ့အချိန် သူ့လက်မောင်လေပေါ် ခေါင်လေးမှီပီ ရီနေတာက တော်တော်လေးချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ
ညနက်လာပီ အိပ်ချိန်ရောက်လာတော့ ကုကီ ဂျီကို သူနဲ့အတူအိပ်ခိုင်ပီ ဖတ်လုံးကို ကန်ချလိုက်တော့
🐥''ဘာလို့ လဲ'
🐰''မင်းရှိနေပီ ဒါကိုမလိုတော့ဘူး မင်းကငါ့အရုပ် ငါ့ဖတ်လုံးပဲ''
တကယ်လဲ ဖတ်လုံးတစ်လုံးလို ဂျီကိုခွပီ ဖတ်ပီ အိပ်နေတော့ ဂျီအနေခက်ပီ ညောင်းနေမိတယ်
ညောင်းနေလည် မလှုပ်ရဲတာမို့ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပီ
တနေကုန် ပင်းပန်းထားတဲ့အရှိန်နဲ့ ဂျီညနက်မုာ အိပ်ပျောသွားခဲ့တယ်
မနက် လင်း နေရောင်ခြည်နဲ့ အတူ နိုးထလာပီ ဂျီ ကုကီတတ်တဲ့ ကျောင်းကို ပြောင်းတတ်ရပီ ကုကီထားတဲ့အတိုင်းနေခဲ့ရတဲ့သူဖြစ်လာခဲ့ပီ
ရက်ကိုလစား လကိုနှစ်စားပီ
အထက်တန်းကျောင်းအထိ ပီခဲ့ပီ
နောက်နှစ်ဆို တက္ကသိုလ် တတ်ရတော့မယ်
Comesoon
Story by KaungKinThwe
