"Kendini gerçekten önemli olmadığına inandırmak, kanseri beslemek ve yayılmasına müsaade etmek gibidir."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
༺༻
2 Gün Sonra
"Eymen! ojelerim nerede!?" diye seslendim Eymen'e.
"Ne bileyim kızım ben."
"Odama girip birşeylerin yerini değiştirip duruyorsun! Senden başka bilen mi var?!" dememle Eymen odasının kapısını açtı.
"Sabahın köründe ojeyi ne yapacaksın sen?" diye sormasıyla öfkeyle kaşlarımı çatıp, "Eymen bir daha sormayacağım, ojelerimin yerini biliyorsan söyle bilmiyorsan kes sesini."
"Bilmiyorum. Ayrıca okula geç kalacağız onlarla mı uğraşacaksın gerçekten?" dedi esneyerek.
"Evet onlarla uğraşacağım. İtirazın var mı ruh hastası!?"
Söylediğime karşılık kolundaki saate baktı ve tekrar bana döndü.
"Kara fırtınam tamam seni anlıyorum ama geç kalacağız."
"Okulu ne ara bu kadar önemser oldun sen ya!?"
"Okul sikimde bile değil. Şu Emir piçini merak ediyorum. Derslere girmeyeceğim zaten."
"İyi tamam. Hazırlanıp geliyorum ben hemen." dedim ve odama yöneldim.
Okul kıyafetlerimi giyinip hafif makyaj yapıp saçlarımı düzleştirdikten sonra odamdan çıktım.
Eymen, Çağrı, Mert, Umut ve Oğuz kapımın önünde bekliyorlardı. Ve ben hariç hepsi hazırdı.
"Yarım saattir ne yapıyorsun sen o odada?" dedi Eymen.
"Hazırlanıyordum, başka ne yapabilirim?"
"Bence boya badana falan yapmışsın." dedi Çağrı dalga geçercesine.
"Alt tarafı hafif makyaj yaptım ne abarttınız ya!?"
"Hafif mi? Oradan on tane kızın makyajı çıkar." dedi Mert.
"Bu arada makyaj yapmasanda olurmuş. Makyajsız daha güzelsin." dedi Eymen.
"İlk defa beni sinir etmeyen bir Eymen görüyorum karşımda. Ayrıca Mert ve Çağrı, o boya badanayı üzerinizde test etmemi istemiyorsanız susun." dedim.
"Tamam kraliçem ya. Birşey demedik." dedi Çağrı.
"Ya sizin benim adımla ne alıp veremediğiniz var?? Biriniz kara fırtınam der, diğerinizkraliçem der. Alara benim adım! A-la-ra! İlk okul çocuğuna okuma yazma öğretiyormuş gibi heceleyerek mi öğreteyim sizede?!"
