စက်ရုံဝန်းအဟောင်းထဲဝင်လာတဲ့Kim Seokjinရဲ့ကားလေးသည်Jeonလဲကျနေတဲ့နေရာတွင်ရပ်တန့်သွားသည်။
"ရား....အသက်ရှိတဲ့သူရော
ကျန်သေးရဲ့လား....Seokjin"
"စီနီယာ....ဖုန်းဆက်ပြီး
အကူအညီခေါ်ထားလိုက်
ကျနော်....Jeon Jungkookကို
အချိန်မှီဆေးရုံပို့မှဖြစ်မယ်..."
"တစ်ယောက်ထဲဖြစ်ရဲ့လား"
"ရတယ်...ကားပေါ်တော့ကူသယ်ပေး"
"အေးပါ....အေးပါ
Jeon Jungkook
တခုခုဖြစ်လို့ကတော့မလွယ်ဘူး
PL Groupနဲ့အတော်ရှင်းရလိမ့်မယ်"
"ကျနော်သွားပြီ...."
_____________________
စက်ရုံဝန်းထဲကထွက်လာသော
Kim Seokjin၏ကားလေးသည်
ခပ်ကြမ်းကြမ်းမောင်းဝင်လာသော
ကားတစ်စီးရဲ့တားဆီးခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။အရှေ့တည့်တည့်ကနေပိတ်ရပ်လိုက်သောကားထဲ၌Joonနဲ့အတူလူကောင်ထွားထွားကြီး၄ယောက်ဆင်းလာကြပြီးစက်ရုံဝင်းထဲသို့ပြေးဝင်သွားကြသည်။Joonကတော့ကားမောင်းသူထိုင်ခုံနံဘေး၌တကိုယ်လုံးသွေးတွေရဲနေတဲ့ညီဖြစ်သူဆီစိုးရိမ်တကြီးမျက်ဝန်းတွေဖြင့်ကြည့်ကာအပြေးရောက်လာသည်။
Seokjinကကားထဲကထွက်လိုက်ပြီးJoonကိုနားချကြည့်ဖို့တွေးလိုက်သည်။
"ဆေးရုံ...အရင်ပို့မှဖြစ်မယ်Joon
မဟုတ်ရင်Jeon Jungkookကို
အသက်မကယ်နိုင်ဘဲ့ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"
SeokjinစကားကိုJoonကအာရုံမစိုက်အားသေးကားတံခါးဆွဲဖွင့်ပြီးJeonကိုသယ်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားနေသည်။
"မင်း...ဘာလုပ်တာလဲ....
ရူးနေလားJoon...
အခုချိန်မှာဆေးရုံအမြန်ဆုံးတင်နိုင်ဖို့လိုတယ်"
Jeon Jungkookကိုသယ်ထုတ်နေသည့်Joonလက်တွေကိုဆွဲချုပ်ထားလိုက်ပြီး
Kim Seokjinကဒေါသတကြီးအော်ငေါက်ပစ်လိုက်သည်။
"ကျနော့်ညီကိုကျနော်ပြန်ခေါ်သွားမယ်
Hyung...ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးလိုက်ပါ"
"ငါခွင့်မပြုနိုင်ဘူး...Joon
ဆေးရုံကိုသွားမယ်....
ပြီးရင်ဥပဒေအတိုင်း
ရဲရဲဝင့်ဝင့်ရင်ဆိုင်....
ဒီလိုရှောင်ပြေးနေတာ
မှန်ကန်တဲ့နည်းလမ်းတခုမဟုတ်ဘူး"
