özel bölüm, hep beraber

351 24 79
                                    

Dimitris küçük çantasını sırtlarken sahile attığı adımları hızlandı. Tanıdık simayı gördüğünde gülümsedi, iyice yaklaşıp samimice sarılarak selamlaştılar.

"Bisiklet maratonuna hazır mısınız beyefendi?"

Genç adam başını sallasa da buna sadece sözlüsü için katlanıyordu. Yoksa zaten yeni koçun onlara uyguladığı sert idman programından sonra, kilometrelerce bisiklet sürmeyi aklından bile geçirmezdi.

Defne'nin kiraladığı bisikletlere atladıklarında, başta yavaş yavaş sürmeye başladılar. Yan yana giderken, bir yandan da sohbet ediyorlardı.

"Abimin Başakşehir ile anlaşması kariyeri için harika, çok güzel ilerliyorlar ama... Ben Fenerbahçe antrenmanlarını ziyaret etmeyi özledim Dimitris."

Genç adam yola dikkat ederken kıkırdadı.

" 'Seni izlemeyi özledim' desene sen şuna."

"Şımarık."

Aylar çok şey değiştirmişti. Abisi Emre'nin Başakşehir hamlesi, Ozan'ın İngiltere'ye gidişi, Mesut'un da Emre ile birlikte çalışmaya başlaması...

Dimitris'in kadroda düşünülmemesi ve gelen teklifler de vardı işin içinde.

Sonra yavaş yavaş hızlandılar ve iş yarışa dönüştü. En sonunda Defne yorulup durdu. Pelkas da sevgilisinin pes ettiğini görüp bisikletini kenara park etti.

Bir banka geçtiler. Genç kadın elini onun yeni kısaltılmış saçlarına attı. Bu haliyle de gayet yakışıklıydı...

"Bana her şeyi anlatabilirsin Dimitris, biliyorsun değil mi?"

Pelkas sustu. Kafasını gökyüzüne kaldırdı, sonra pes edip genç kadının göğsüne yerleştirdi. Defne onun saçlarına parmaklarını dolarken adamın konuşmasını bekledi.

"Yorucu biliyor musun? Kiralık gitmek, sonra tekrar form kazanarak dönmek, hatta şampiyonluk yaşatmak ama yine de bazı şeylerin yetersiz olması..."

(Hatırlamayan varsa bu hikayede Pelkas kiralıktan dönmüştü ve finalde şampiyon olmuştuk.)

"...Benim yeterli olmam lazım, nasıl yapacağımı bilmiyorum. Çoğu şey elimden kayıp gidiyor ve benden durdurmamı istiyorlar ama elimden tek gelen şey izlemek. Çünkü yapabildiğim tek şey çok çalışmak, başka bir fikrim yok."

Defne onun saçlarına bu sefer öpücük bıraktı. Bu adam bir futbolcuya göre fazla duygusaldı.

"Dimitris, onlar sana zaman vermiyorsa sende vermeyeceksin tatlım. Tamam, buraya bağlısın. Ama artık seni üzen şeylere tolerans gösterme."

Bakıştılar. Pelkas farklı bir şey düşünüyor gibiydi ama anlatmıyordu.

"Söyle hadi, başka bir şey daha var."

Sözlüsü omuz silkti.

"Önemli değil zaten."

"Anlatmazsan abime şikayet ederim."

Güldüler.

"Ya yeni takımım, yeni ülkem, sana uyumlu olmazsa? Seninle evleneceğiz biz ve senin burada bir işin, ailen..."

"Saçmalama, seni asla böyle bir şey için bırakmam. Evlenme teklifini kabul ettim, artık ailem de sensin işte."

Adam kafasını kadının boynundan çekip emin olmak istercesine gözlerine baktı. Göz göze geldiklerinde gülümsedi.

𝘴𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘣𝘶𝘵 𝘱𝘴𝘺𝘤𝘩𝘰, dimitris pelkasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin