CHAPTER 37.

8 2 0
                                    

Chapter 37.



Our class starts in 9:00AM ends in 7:30PM.. medyo gutom na Ako.. but ilang minutes naman lang ay mag end class na si ma'am..




Mula kaninang Umaga ay Hindi pa ako umaalis sa pwesto ko ngayon.. nasa kwarto lang Ako naka upo habang nakaharap sa laptop ko..




Sunod sunod Ang class ko, pag kakain Ako ay hinahatiran pa ako ni mama.. Hindi pa Ako naliligo.. dahil sa sunod sunod na schedule ko..




Well malapit na kasing mag end ang semester.. so pa rami na pa rami Ang gagawin namin..



When our class end ay Gabi na.. saktong naligo lang Ako at kumain.. pinatuyo ko yung buhok ko at umupo muna sa Sala..



Nang maalala ko yung nga activities ko ay kinuha ko na Ang gamit ko at nag umpisa nang mag answer..




Kahit hirap na hirap na Ako, o kahit inaantok na Ako.. kaya pa.. kakayanin..




I remember last year, nang Hindi pa kami.. tinuturuan nya Ako.. tinulungan nya Ako.. he always care for me, and he always chat me how am I..



But now walang ni isang 'kamusta ka malang dyan na natanggap' simula kasi nang naging kami ay na sanay na Ako.. though Hindi nya alam na may times na umiiyak ako kasi kailangan na kailangan ko sya.. pero sya pa yung Wala.. but Hindi ko yun pinansin.. binalewala ko lang yun..


Then I ask myself ano ba talaga kami? Nang maalala ko na Isa pala akong kabet? Napatulo Ang ilang butil nang luha ko at ngumiti..



And I said to my self 'Oo nga pala, he will text me if he's bored, he will text me if may kailangan sya, he will text me if nag-aaway sila.. he will text me if he need advices..' but he never text me and ask me if I'm okay!




And that's okayy!





Nang makatapos ako sa dalawang subject ay nag pahinga na Ako.. it's already 9:30 pero Hindi pa rin sya nag chachat saakin.. siguro tulog na yun o kaya nag bebetime..




Mag-aanswer na sana Ako nang Isa pa nang mag vibrate Ang cellphone ko..



It was text.. from him..




Pierce Torres: goodevening, sensya na ha.. matutulog na Ako, antok na antok na kasi Ako eh . Hindi ko na makaya.. Ingat ka dyan ha.. iloveyou bhabe. Mwaa!



Nang ma text nya yon ay walang malang akong nararamdaman..





I just smiled and continue answer my activities.. but Hindi ko matapos tapos Ang sakit nang dibdib na pinag-dadaanan ko..



And then I stop answering, maraming scenario na pumapasok sa utal ko, pero I try to calm. Selos na selos na Ako but I try to smiled.





Pinigilan ko Ang sarili ko na mag reply sa kanya.. but na bigo Ako.. kusa silang Nag type at nag reply..




Gail Salamires: okay! Ingat!



It this gonna be the last? Or marami pa? Lalaban pa ba Ako o Hindi na? Kakayanin ko pa ba o kailangan ko nang mag pahinga?




Kailangan na kailangan ko sya, noong una ramdam ko pa yung pagmamahal nya.. pero ngayon, Wala na.. Pwedi bang umpisa nalang lahat?




Sa una lang kasi Masaya eh..





Kinabukasan ay napatingin Ako sa salamin nang Makita ko Ang mata ko, grabe alam na Alam na parang umiyak Ako kagabi..




Kagabi.. binuhos ko lahat nang hinanakit ko sa sarili ko, sa paging desperada ko, sa paging kabet ko, sa pagiging mabait ko.





Di ko alam na habang minamahal ko sya parang naging desperada Ako. Pero Sabi ko sa sarili ko last na talaga.. pag ayaw, ayaw na talaga.. ayaw ko nang ipilit Ang sarili ko sa ayaw naman saakin..




Pierce Torres: Goodmorningg.





Nag type ka agad Ako nang mag text sya..




Gail Salamires: Goodmorningg din.





But Again, Hindi sya naka pag reply, all day... Then pag ka Gabi, nag chachat naman sya saakin kahit marami akong ginagawa.. tapos pag late Ako nang reply ay inaaway nya Ako..






He didn't ask me if ano ang ginagawa ko, he just got angry if Wala akong time sa kanya.. but nag rereply parin naman ako sa kanya.. kahit ginagawa ko lahat nang mga gawain ko..






Pierce Torres: Goodevening..






Gail Salamires: goodevening rin..





Pierce Torres: kamusta ka?





Gail Salamires: okay na okay lang.. Ikaw ba?






Pierce Torres: ito sinabihan na naman na walang kwenta, walang utak.





Here we go Again..





Gail Salamires: alam mo namang Hindi yan totoo diba?



Pierce Torres: baka nga totoo Ang sinasabi nya.. na Wala akong kwenta..


Gail Salamires: God made us, Because he Love us, He has a Purpose in our life. So wag mong sabihin Nyan.. Wag mong gawin Nyan..


Pierce Torres: di ko alam Kong lalaban pa ba Ako o Hindi na..


Gail Salamires: Kung kaya mupa, Lumaban ka.. Pero kung ayaw muna, Sumuko kana..

Pierce Torres: Nahihirapan Ako.. di ko alam Kong ano Ang gagawin ko..


Gail Salamires: don't worry, I will always be here for you.. Sa mundong ito, sarili molang Ang makakapag okay sayo..

Pierce Torres: thankyou bhabe..


Gail Salamires: no worries..




Sa gabing yon, Ang Dami Ang Dami naming pinag-usapan.. Ang lahat nang hinanakit nya ay nilabas nya..





Knowing I have struggle's too.. parati nalang Yung side nya Ang pinapakinggan how about me?  Ganito nalang ba dapat?






Di naman ako ganito dati ahh.. baket ba parang nag papakatanga Ako sa kanya..





Gabi na akong nakatapos nang mga activities ko.. niligpit ko na at Pumunta sa kwarto ko para humiga..





Pag ka higa ko ramdam na ramdam ko Yung pagod.










Better day's are coming ♥️

LOVE ME WITHOUT FEAR (BACOLOD SERIES 1)Where stories live. Discover now