အပိုင်း(၁၃)

34.3K 384 6
                                    

အပိုင်း(၁၃) Bioဆရာ၏ အပြစ်ပေးခံရခြင်း: မင်းတင်ပါးကို ပေတံနဲ့ရိုက်ရင် ဘယ်လိုလဲ။

  "ပိုင်ယိ ၇၁"
    "လင်းအာ ၉၄"
    "ခဲ့လင် ၄၄"
    ကျန်းချင်ဟဲ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
    အခန်းထဲဖိအားသိသိသာသာကျသွားသည်။ခဲ့လင် တစ်ယောက် ခေါင်းကိုအသေအောက်စိုက်ထားပြီး ကျန်းချင်ဟဲကို ပြန်မကြည့်ရဲပေ။
    မကြာသေးခင်က သူစာထဲ စိတ်ဝင်စားမှုမရှိပေ။ သူက နေ့တိုင်းညတိုင်းလိုလို heatတက်နေသည်။ သူရဲ့ အဆင့်တွေက အရင်ကတည်းက ဆိုးဝါးတာမှန်ပေမဲ့ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ပိုဆိုးသွားပြီ။ ကျန်းချင်ဟဲ သူတို့ကြား ဆက်နွယ်မှုကို ငဲ့ညာပြီးတော့ သူ့ကိုလွတ်ပေးဖို့မျှော်လင့်ရုံသာရှိတော့သည်။
    ဘာလို့ကျန်းချင်ဟဲက ခဲ့လင်ကို လွှတ်ပေးရမှာလဲ? သူအတင်းအကြပ်ကျောင်းလာခိုင်းပြီးသင်ပေးတာတောင် သူ့အတန်းမှာကျဖြစ်အောင်ကျသေးတယ်!

   လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဘူး!!

    လေထုအခြေအနေက ပိုသထက်ပိုတင်းကြပ်လာပြီး အခန်းထဲရှိကျောင်းသားအားလုံးကို အသက်ရှုမရလောက်သည့်အထိ အလွန်လေးလာသည်။ထိုစဥ် ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးသွားသည်။
သို့မှသာ ခဲ့လင် သက်ပြင်းချနိုင်သွားသည်။
   
ဒါပေမဲ့ ကျန်းချင်ဟဲက သရော်ပြုံး ပြုံးလိုက်ပြီး
    "ခဲ့လင် ရုံးခန်းသွားမယ်..ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့!"

    ခဲ့လင်၏ပါးစပ်ဟာ အကျယ်ကြီးပွင့်ဟပြုတ်ကျသွားသည်။သူ့ပါးစပ်က အရမ်းကျယ်လွန်းလို့ ကြက်ဥတစ်လုံး‌တောင်ထည့်လို့ရလောက်သည့်အထိပင်။ သူ့နားကလူတွေက သူ့ကို ကရုဏာအကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေကြသည်။ဆရာကျန်းက တော်ရုံဆို ဘာမှမပြောဘူး။ဒါပေမယ့် မင်းက စာမေးပွဲကျရင်တော့ သူက နတ်ဆိုးဘုရင်လိုပြောင်းသွားလိမ့်မယ်။"

    "သေချာတာပေါ့!! အတန်းမှာဘိတ်ချေးရတဲ့သူတွေအတွက်သီးသန့်လေ"

    "မင်း နေ့လယ်စာစားချိန်အမှီပြန်လာနိုင်ဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်"

    "ကံကောင်းပါစေ"

    ခဲ့လင်သည် ရှုံ့မဲ့ကြေကွဲရုံသာတတ်နိုင်
တော့သည်။ ကျန်းချင်ဟဲနောက်ကအ‌တောင့်လိုက်ကြီး လိုက်သွားသည့်လမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူ့ခြေထောက်တွေဟာလဲ တုန်ခါနေသည်။
   
    သူ့ရုံးခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီးဝင်ဝင်ချင်း.. ကျန်းချင်ဟဲဟာ သူ့ရဲ့ အပေါ်ဂျက်ကတ် suitကိုချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းရှပ်အကျီတစ်ထည်သာ ဝတ်ထား သည်။သူ့မျက်လုံးများသည် လျှပ်စီးလျှပ်သကဲ့သို့ တလျှပ်လျှပ်ပြင်းထန်နေပြီး သူ့အကြည့်များက ခဲ့လင်၏ ခြေထောက်များကို ပျော့ခွေသွားစေသည်။
   
    "တံခါးလော့သွားခတ်လိုက်"
    ကျန်းချင်ဟဲ ရဲ့ရှေ့ဆံပင်များဟာ သူ့ပြင်းထန်သောအကြည့်ကိုဖုံးထားသည်။ သူဟာ စားပွဲခုံကိုမှီလျက် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ ခဲ့လင်၏ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အမွှေးတွေအားလုံးထောင်တက်သွားပြီး ကျန်းချင်ဟဲတစ်ယောက် ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့အရာတစ်ခုခုတွေးနေမှန်း သူသိလိုက်သည်။ သူက တံခါးဆီဖြည်းဖြည်းရွေ့နေပေမဲ့လဲ သူ့အနောက်မှာ အကျီကတဆင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပါ ပေါက်ထွက်မတတ်ကြည့်နေသည့် အကြည့်စူးကြီးကိုပါ သူခံစားမိသည်။

   သေချာတာပေါ့ ထိုအကြည့်က ခဲ့လင်ရဲ့တဏှာကိုမီးရှို့လိုက်သလို နူးညံ့ပြီးသေးလှသည့် သူ့ညီဘွားလေးဟာတုန်တုန်ရီရီနဲ့ သူ့ဘောင်းဘီကြား တဲထိုးထားသယောင် ဖုဖောင်းလာသည်။
  
    အတွေ့အကြုံအများကြီးရှိသည့် ဝါရင့်သမားတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဲ့ဒီ့နေ့ကတည်းက ဘုမသိဘမသိ ဒီကောင်ငယ်လေးဟာ တခြားသူတွေ လေ့ကျင့်တာခံထားရမှန်း သူသိလိုက်သည်။ သူဟာ လျှာကို ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထောင့်စွန်းနားကို လျှက်လိုက်သည်။အခုလက်ရှိခဲ့လင်လေးက ဘယ်လောက်တောင်အရသာရှိနေလိမ့်မလဲ သူအရမ်းကိုသိချင်လှပြီ။

    "ဘာလို့မင်း ငါ့ကိုမရှင်းပြနိုင်တာလဲ?" ကျန်းချင်ဟဲ မျက်နှာပေါ်မှာလူယုတ်မာဆန်ဆန်အပြုံးလေးတစ်ခုနဲ့ သူ့လက်ထဲက စာရွက်ကိုမြောက်ပြလိုက်သည်။ တရားကျဖို့မကောင်းတာတစ်ခုက လူယုတ်မာအပြုံးနဲ့တောင်မှ ကျန်းချင်ဟဲကအသေမိုက်နေတုန်း!!

ဒွိလင်ဘေဘီလေးနှင့်သူ၏ဘော်ဒါများ(Mm Trans:)Where stories live. Discover now