ပိေတာက္တစ္ခက္ ခ်စ္တစ္သက္။ ပိတောက်တစ်ခက် ချစ်တစ်သက်။

အပိုင္း (၁)။ အပိုင်း (၁)။

ေနျခည္လဲ့လဲ့ေလးက ေလေျပႏုေလးေတြနဲ႕အတူမွန္ျပတင္းကေနတစ္ဆင့္ လိုက္ကာစကိုတိုးေဝွ႕လို႔ အခန္းတြင္းသို႔ ျဖာက်လာေလသည္။ေနျခည္ေႏြးေႏြးေအာက္ကသာယာတဲ့မနက္ခင္းမွာနိုးထလာရေပမဲ့ သူ႕စိတ္ေတြကေတာ့သာယာမေနခဲ့။

"က်စ္! ငါလူးထဲမွ ေခါင္းကိုက္လိုက္တာကြာ"

"Boss နိုးလာၿပီလား ဟီးးး"

မၾကည္ေသာစိတ္ေတြက သူ႕လက္ေထာက္Koeရဲ႕အသံေၾကာင့္ ႏွစ္ဆရႈပ္ေထြးသြားရသည္။

"ေဟ်ာင္ ဒါဘယ္ေနရာလဲ"

"ဟာBoss ေဆး႐ုံသြားရေအာင္ ထထ"

အလန႔္တၾကားထေအာ္ေသာငနဲသားေၾကာင့္ အတၱတစ္ေယာက္ေၾကာင္သြားရသည္။

"ေဟ်ာင္ ဘာျဖစ္တာတုန္းလီးမို႔ငါကေဆး႐ုံသြားရမွာလား"

"ဟာ‌ သြားရမွာေပါ bossအတိတ္ေမ့ေနၿပီေလ ဒါbossအခန္းေလဗ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူးမလား လာပါ ထ"

"×ီးကိုထရမွာလား ငါအိပ္ေရးမဝလို႔႐ုတ္တရက္ေၾကာင္သြားတာကြ သြား မနက္စာျပင္ထား
ဖို႔သြားေျပာလိုက္ "

"ေစာေစာစီးစီးအဆဲနဲ႕မ်က္ႏွာသစ္ေသာboss"

"ေဟ်ာင္ သြားေတာ့ကြာ"

Koeတစ္ေယာက္လဲသူ႕bossပစ္လိုက္တဲ့ေခါင္းအုံးအားေရွာင္တိမ္းရင္းအခန္းျပင္ထြက္လာခဲ့လိုက္ရသည္။

"Boss...boss bossကိုနိင္မဲ့သူအျမန္‌ေပၚပါေစဗ်ာ"

အတၱလဲ Koeထြက္သြားခါမွ အိပ္ယာမွထလိုက္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးသြားတိုက္မ်က္ႏွာသစ္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးမွ တဘတ္အားခါးမွာပက္ကာအျပင္ထြက္လာလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္တဘတ္တစ္ထည္ျဖင့္ေရသုတ္ရင္း အဝတ္အစားေ႐ြးခ်ယ္ေနစဥ္ ညကအိပ္မက္တခ်ိဳ႕ကေခါင္းထဲအစီအရီေပၚလာေလသည္။

ပန္းေတြ....တိတိက်က်ဆိဳရရင္ ပိေတာက္ပန္းပြင့္ေတြ ပိေတာက္ပန္းပြင့္ေလးေတြက ေလအေဝွ႕မွာ ေျမျပင္ေပၚအၿပိဳင္အဆိုင္ဆင္းသက္လာေနၾကတယ္။

ေမႊးရနံ႕ကလဲ ပတ္ဝန္းက်င္တခြင္မွာသင္းပ်ံ့လို႔ ေခါင္းအသာေမာ့လို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိေတာက္ပြင့္ေလးေတြက မ်က္ႏွာေပၚထိခတ္က်ီစယ္ေနၾကျပန္တယ္။