ချစ်ကျွန်းကလေးသက်သေတည်

Ep-17

ပြောလည်းပြောငိုလည်းငိုကာထွက်သွားသောကြောင်သူတားချိန်မရလိုက်ဂျီမင်းနောက်ကထယ်နဲ့ကုကုတော့နောက်ကလိုက်သွားတယ်သေချာတာကသူအိမ်ကိုပြန်သွားတယ်ထင်တာမနက်မှလိုက်ချော့မယ်ပေါ..
မနက်ရောက်တော့သူအိမ်ဖုန်းခေါ်ကြည့်တော့မလာဘူးတဲ့သူခေါင်းမီးတောက်သွားတယ်jin hyungနဲ့တိုင်ပင်ကြည့်တယ်..
Jin-သူကမ်းခြေကိုသွားတာထင်တယ်..
Jk-ကမ်းခြေကိုသွားရအောင်သူ့ဦးလေးနဲ့မတည့်ဘူးလေ..
Jin-သူ့ကိုအရမ်းချစ်တဲ့သူ့ကိုကိုရှိတယ်လေသူကျွန်းကိုအလွမ်းပြေသွားကြည့်လားမှမသိတာ..
Jk-တကယ်တော့အဲကျွန်းကိုကျနော်အပိုင်ဝယ်ပီးပီhyung
Jin-ဘာ..
Jk-ဟုတ်တယ်ကျွန်းပေါ်ကရတဲ့ရွှေချောင်းတွေကိုထုခွဲပီးရှော့ပင်မောဆိုင်နဲ့ကျွန်းမှာဟော်တယ်တစ်လုံးဆောက်ထားတယ်အခုဆိုကျွန်းကလေးဟာအရမ်းသာယာနေပီ...
Jk-hyungတို့ဟန်းနီးမွန်းခရီးအဲဒီကိုသွားပါလား..
ထိုချိန်ခွေးလေးတစ်ကောင်ရယ်ဌက်ကလေးတစ်ကောင်လူသားတစ်ယောက်ရယ်ဟာဆိပ်ကမ်းဘေးမှာယောင်လည်လည်နဲ့ပေါ့..
Jm-အဟင့်.လူယုတ်မာကြီးငါမှာတော့သူကိုချစ်လိုက်ရတာတန်ဘိုးထားလိုက်ရတာသူကတော့သူကတော..
tae-ဂျီမင်းငါတော့မင်းမာမီအိမ်ပြန်မယ်ထင်ထားတာဘာလို့ကမ်းခြေကိုလာတာလည်း..
Jm-ငါကိုကို့ဆီကိုသွားမလို့ပီးရင်ကျွန်းကိုငါတစ်ယောက်တည်းသွားမလို့..
tae-နင်ကလည်းသည်းကိုသည်းတယ်သွားမယ်ငါတို့ဗိုက်ဆာလှပီ..
သူတို့ကကမ်းခြေကနမ်ဂျွန်းတိာ့အိမ်ကိုရောက်တော့..
Jm-ကိုကိုရေ..ကိုကို..
Nj-ဟာကလေးဘယ်လိုရောက်လာတာတုန်း..
Jm-ဒီညကိုကို့ဆီမှာအိပ်မယ်နောက်နေ့မင်တို့ကျွန်းကိုသွားမယ်..
ဂျီမင်းတစ်ယောက်ငိုရလွန်းလိုမောသွားပီထင်ရဲ့စားသောက်ပီးလို့အိပ်ပျော်သွားတယ်အဓိကအကြောင်းရင်းကိုမေးလို့မရသောကြောင့်သူအိပ်ပျော်မှစကားစကြတယ်..
Nj-မင်းကလူစကားကောင်းကောင်းပြောတတ်တယ်နော်နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လည်း..
tae-ထယ်လေး..ဂျီမင်ကဂျောင်ကုနဲ့ရန်ဖြစ်လာတာအစကခနလို့ထင်ထားတာသူကမရဘူးအရင်ကနေခဲ့တဲ့ကျွန်းကိုသွားချင်တယ်တဲ့ဂျောင်ကုဆီဖုန်းခေါ်လို့ရမလား..
Nj-ရတာပေါ့ကိုယ်ကူပြောပေးမယ်..
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဂျီမင်းအိမ်ကိုသွားရှာတာမတွေ့လို့ကမ်းခြေမှာများရှိမလားဆိုပီးထွက်လာခဲ့တဲ့တာဖုန်းဝင်လာသောကြောင့်...
Jk-ဟယ်လို..
tae-ဂျောင်ကုလားငါထယ်လေးငါတို့အခုကမ်းခြေကနမ်ဂျွန်းအိမ်ရောက်နေတယ်ဂျီမင်ကမနက်ဖြန်ကျွန်းကိုသွားမလို့တဲ့နင်လာမှာလား..
Jk-အင်းငါအခုလမ်းမှာလာနေပီ..
tae-ဒါဆိုငါဖုန်းချပီနော်..
ဂျောင်ကုလာမည်ဆိုသောကြောင့်အပြင်ကဒန်းပေါ်မှာစောင့်နေတယ်အောက်ကကုကုကလည်းအိပ်ပျော်တော့မယ်..
tae-ဂျောင်ကုလာပီ..
အပြင်ကအသံကြောင်နမ်ဂျွန်းအပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်
Jk-hyungဂျီမင်းကဒီမှာဆိုကျနော်ခေါ်လေတော့မယ်...
Nj-ဒီမှာမအိပ်ဘူးလားချက်ချင်းကြီးပြန်တော့မလို့လား..
Jk-ဟုတ်ဒီညအမြန်ထွက်မှနောက်နေကျွန်းကိုရောက်မှာ..
Nj-အေးကွာမင်းတို့အဆင်ပြေရင်ပီးရော..
အိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးကိုအသာပွေ့ချီကာကားပေါတင်လိုက်တယ်ချရင်နိုးမှာစိုးလိုဒရိုင်ဘာကိုမောင်းခိုင်းပီးကျွန်းကိုခရီးဆက်လိုက်တယ်..
နောက်နေ့ရောင်ချည်ကြောင့်သူနိုးလာခဲ့တယ်ဘေးကိုလျှောက်ကြည့်တော့သူအိပ်မဟုတ်တော့လန့်သွားတယ်..
Jm-အား...ငါဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်းထယ်လေးကုကု..
သူတို့ကိုခေါ်တော့အကုန်ရောက်လာကြတယ်...
Jk-ကလေးနိုးပီလာ..
Jm-ငါဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်းထယ်နောက်ပီးသူကဘာလို့ဒီမှာရှိနေတာလည်း...
tae-ငါတို့ကျွန်းကိုပြန်ရောက်နေပီအပြင်လေးလည်းထွက်ကြည့်အုံး..
Jm-တကယ်ကြီး..
ထိုနေ့ညကကျွန်းပေါ်မှာသူတိုမိသားစုပါတီပွဲကျင်းပကြတယ်..
Jin-ကျွန်းကလည်းကွာဂျီမင်းသွားချင်တာလည်းမပြောနဲ့တကယ်သာယာတာကို့..
Jm-အေ့..အဲဒါပြောပါတယ်..အေဟိုလူကြီးကမပို့ဘူးလေအေ..
ဂျီမင်းတစ်ယောက်မူးကာအကြီးအကျယ်ရစ်နေပါတောဘတယ်ဂျောင်ကုမနေနိုင်လို့တွဲ့ခေါ်ရတယ်..
Jk-ဆူယွန်းရေမင်းပါးပါးတော့ရစ်ပီဒယ်ဒီတွဲပို့လိုက်အုံးမယ်..
Jm-အေ့..ရတယ်မပို့နဲ့ငါတစ်ယောက်တည်းတွဲမယ်အရင်ကပို့ခိုင်းတုန်းကတော့အေ..မပိုဘူးအေ...
ဂျီမင်းတစ်ယောက်မူးမူးနဲ့ထသွားတယ်..
Jk-ကလေးမောင့်ကိုစောင့်အုံးလေ..
ခြေမခိုင်ဘဲလဲသွားလို့ထိန်းထားလိုက်တယ်..
Jk-ကလေး..
ဂျီမင်းကိုတွဲကာအခန်းထဲကိုခေါ်လာလိုက်တယ်အိပ်နေတဲ့ကလေးကိုကြည့်ကာအရင်ကစိတ်တွေထလာတယ်..
Jk-ရေသွားချိိုးအုံးမှပဲ..
Jm-မောင်.ရေ..ရေဆာတယ်ပူတယ်..
Jk-ရေဆာနေလားရော့ရော့မောင်ရေချို့းလိုက်အုံးမယ်
Jm-မင်လည်းချိုးမယ်..ပူတယ်မောင်မင်ကိုချီပေး..
ဂျောင်ကုတသ်ယောက်အံ့သြမိပါတယ်သူတို့နှစ်ယောက်ဒီလိုမနေတာကြာပီမလား..
ယ