ချစ်ကျွန်းကလေးသက်သေတည်

Ep-11

Jm-Minမောင့်ကိုစိတ်မဆိုးပါဘူးမောင်ရယ်..
Jk-Minကိုယ့်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်မောင်လို့ပြန်ခေါ်ပါအုံးကလေးရယ်..
Jm-ယောင်းငယ်မခေါ်ဖြစ်တဲ့နမ်စားကိုMinရာသက်ပန်ခေါ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားပီးသားပါမောင်ရယ်..
Jm-မောင်ကMinကိုကိုအတွက်ပြန်ပေးဆွဲခေါ်လာခဲ့ပေမယ့်Minကိုယ်တိုင်ကမောင့်ကိုချစ်လို့လိုက်ခဲ့တာပါမောင်ရယ်..
Jk-ကလေးရယ်မောင်လည်းအသက်ထက်ပိုချစ်တယ်ဆိုတာကလေးယုံနော်..
ချစ်သူနှစ်ယောက်ရဲ့သာယာတဲ့ညလေးမှာပုစဉ်းကောင်ကလွဲရင်တိတ်ဆိတ်လို့ပေါ့..
မနက်မိုးလင်းတော့ဌက်ကလေးအသံကြောင့်နိုးလာတယ်..
Jm-မောင်ရေ.. မောင်လို့..
Jk-ဟင်ကလေးဘာဖြစ်လို့လည်...
Jm-မောင်ပဲသွားစရာရှိတယ်ဆိုထတော့လေ..
Jk-ကလေးရောမလိုက်ဘူးလား..
Jm-Minကဌက်ကလေးကိုကြည့်ရအုံးမှာမောင်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ရဲ့လားMinစိတ်မချဘူးနော်..
Jk-မောင်ကကလေးရဲ့အပိုင်ဖြစ်နေပီဟာဘာကိိုစိတ်မချတာလည်း..
Jm-Minပြောတာကမောင်တောထဲမှာတစ်ခုခုဖြစ်မှာစိတ်ပူတာပြောတာနော်..
Jk-ဟောဗျာမောင်ကဘာပြောနေလို့လည်းကလေးရဲ့လိုတာမတွေးနဲ့နော်..
Jm-မောင်နော်ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိဘူးသွားသွား..
Jk-ကလေးကရှက်နေတာလားမရှက်ပါနဲ့ကွာညနေမောင်စောစောပြန်ခဲ့မယ်ကလေးအဆင်သင်းပြန်ထားနော်သိလား..
Jm-မောင်ဟာလေပြောလေကဲလေပါလားကဲဟယ်..ကဲဟယ်...
ဂျီမင်းတစ်ယောက်ရှက်ရမ်းရမ်းကာအနားရှိကျည်တောက်ခွက်သေးသေးများဖြင့်လိုက်ထုနေပါတော့တယ်ကျနော်လည်း
မနေနိုင်အနားမှာအပြေးလေးထွက်လာခဲ့တယ်..
ဂျီမင်လည်းရှက်ရှက်နဲ့စောင်ကိုခြုံကာပြန်အိပ်ပျော်သွားတယ်
Jm-အာ..ငါပြန်အိတ်ပျော်သွားတာပဲ..
အိပ်ရမှထကာဌက်ကလေးဆီသို.
Jm-ဌက်ကလေးရေ..မင်းမှာလည်းနာမည်မရှိလို့ခေါ်ရခက်လိုက်တာကွာမင်းကိုမခေါ်ခဲ့ရတဲ့ငါ့ရဲ့ညီနာမည်ခေါ်မယ်ကြာလား..
ဌက်ကလေးမှာသူပြောတာနားလည်သလိုကျိကျိဟုပြန်လည်
အသံပြုတယ်..
Jm-အင်းဒီတော့မင်းနာမည်ကထယ်လေးမှတ်ထားနော်..
အခုတောအစာကြွေးမယ်လာလာ..
Jm-ထယ်လေးရေ...ထယ်ထယ်ရေ..
ဒီလိုနဲ့ညနေစောင်းတော့ဂျောင်ကုတစ်ယောက်အထုတ်များနဲ့လက်မှာလည်းအကောင်လေးတစ်ကောင်..
Jm-မောင်ပြန်လာပီလက်ထဲကဘာကောင်လေးလည်း..
Jk-တောခွေးလို့ပြောရမလားမောင်တောထဲသွားရင်းစပါးကြီးမြွေကသူ့ကိုပတ်နေတာမောင်ကယ်လာတာ..
Jm-ဟယ်သနားပါတယ်မောင်ရယ်အရိုးတွေကျိုးကုန်ပီလားမသိဘူး..
Jk-ကျိုးတော့မကျိုးလောက်ဘူးဒီမှာမောင်ဆေးသေတ္တာဘူးရခဲ့တယ်လိမ်းပေးပီးစည်းပေးထားရမယ်..
tae-ထယ်...ထယ်..ထယ်..
Jk-ဟောအဲတာကဘာသံတုန်း...
Jm-ဌက်ကလေးပေါက်စပါမောင်ရယ်သူကကိုနာမည်ပေးထားတာထယ်လေးအဲတာသး့နာမည်ကိုအော်အော်နေတော့တာပဲ..
Jk-ဟား..ဟားကောင်းတယ်ဟေ့ထယ်လေးစကားပြောတတ်တော့ကလေးအဖော်ရတာပေါ့..
ညနေစောင်းတော့ရေချိုးဖို့စမ်းကိုထွက်လာခဲ့တယ်စမ်ချောင်းရောက်တော့..
Jm-ဟယ်ပုစွန်လုံးလေးတွေပါလားအတော်ပဲဟင်းချက်စားဖို့ဖမ်းရမယ်..
ရေချိုးမယ်ဆိုပီးထွတ်သွားတာကြာပီဖြစ်သောကြောင့်စိတ်ပူနေမိတာတော့အမှန်ဌက်ကလေးနဲ့ခွေးကလေးကိုနေရာပြင်ပေးခဲ့ကာစမ်းချောင်းသို့လိုက်လာခဲ့တယ့်ပါးစပ်မှလည်းသူ့ကိုခေါ်ရင်းနဲ့ပေါ့..
Jk-ပေါက်စ..ဂျီမင်း..
Jm-ပုစွန်လုံးတွေလည်းအများကြီးရပီရေဖြင့်မချိုးရသေးဘူးချမ်းလာသလိုပဲ..
Jk-ပတ်ဂျီမင်း..အဲတာဘာလုပ်နေတာလည်းအခုထိရေမချိုးသေးဘူးလားမြန်မြန်လုပ်...
Jm-မောင်ရေဒီမှာပုစွန်းလုံးတွေအများကြီးပဲသိလား..
Jk-ကဲပါကလေးရယ်ရေကိုမြန်မြန်ချိုးရေကအေးတယ်တော်နေဖျားနေမှဖြင့်..
Jm-တော်..တော်ပါပီမောင်ရယ်Minကိုဖက်ထားပေးပါလားအရမ်းအေးတယ်..
အေးတယ်ဟုဆိုသောကြောင်ရင်ခွင်ထဲပွေ့ချီကာတဲကိုပြန်လာခဲ့တယ်..
တဲပေါ်ရောက်တော့စောင်ပုံထဲထည့်ကာကိုယ်တိုင်လည်းစောင်ပုံထဲသို့ဝင်ကာကလေးကိုပွေ့ဖက်ထားကာမှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတယ်..
Jm-အင်း..ဟင်း..မောင်အရမ်းချမ်းတာပဲMinကိုစောင်ထပ်ပေးပါလားဟင်..
ဒီလောက်ထူတဲ့စောင်နဲ့တောင်ချမ်းတယ်ဆိုတော့ကလေးကိုခွင့်တောင့်မနေပဲအဝတ်စားတို့ချွတ်ကာအနမ်းတို့ဖြင့်ဦးဆောင်နေမိတယ်အနမ်းပေးတာဘယ်လောက်ကြာတယ်မသိကလေးရဲ့လက်ကလေးတို့လာထုတော့မှလွတ်ပေးမိတယ်
Jm-အသက်ရှုကျပ်တယ်..
Jk-ဒါဆိုမောင်စတော့မယ်နော်..
Jm-ဟင့်အင်းမလုပ်နဲနာမှာ..
Jk-မောင်ညင်သာပါ့မယ်ကလေးရယ်..
Jm-အ..နာ..နာတယ်..ဖြေးဖြေးလုပ်ပါမောင်ရယ်..
ညင်သာပါ့မည်ဟုပြောနေသော်လည်းအသိစိတ်တို့လွင့်ထွက်သွားသောအခါဘယ်နှစ်ခါလုပ်ခဲ့မှန်းလည်းမသိတော့အသိစိတ်ကပ်သောအခါအောက်မှကလေးမှာအိပ်တောင်ပျော်နေပီအိပ်မပျော်နိုင်တာကသူတစ်ယောက်ကလေးရင်ခွင်ထဲထည့်က်နှစ်ဦးသားအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့