Seventh {hampaslupa version}

Chapter 2

Muling magbabalik sa kagaguhan na ito. Para kay Louise. Oh ayan beh 'wag k n iyak ito na lang maiaambag ko sa iyo labyu mwamwa k saken uwu 

Siana's POV 

Dear Laham, do you remember em? Ako nga pala 'yong winasak mo tapos tinakbuhan. Tangina mo ah. Naghintay ako sa iyo ng 2000 years. Eme! Mga 200 years lang 'no! Bakit? Sino ka ba. 'Yon lang. Magpapaka-sad gurl din ako kasi brokenhearted ang ating author. Emz tangina n'ya magdusa s'ya dyan. Pero 'yong real, kailan mo 'ko babalikan? Natoy balik ka na sa akin. Kahit ilang lifetime pa ang pagdaanan ko, ikaw at ikaw lamang ang aking naalala... chariz swerte mo naman you got me thinking of you for that long fuck you beh 'wag ka na nga lang magpapakita sa akin wala akong pakialam sa iyo actually eme eme lang itong letter na ito. Kbye. 

Love, Siana All

"Siana All?" Ay, hala! Nandyan na ang aking mudra earth! Nagulantang ako kaya tumalsik ang pen sa ere at nagpagulong-gulong ito sa sahig. Tiningnan ko si Halys, ang nanay ko. "Yes po, Mommae?" 

"Ano 'to? Ang dami mong inaaksayang papel, ha." Nag-cross arms siya at nag-smh. Pake ko sa 'yo mother. Chariz love ko 'yan! "Ah, may bisita ka sa baba. Pogi siya, nakshie! Huwag mo na 'yon paghintayin." 

Kumunot ang noo ko sa narinig. Sino naman ang bibisita sa akin nang ganitong oras? Alas onse na ng gabi for fuck's saketh!

Nag-ayos ako ng mga gamit at tumayo. Hinawi ko ang kurtina at sumilip sa bintana. Fuck! May tao nga. Sino naman iyon fucking shit. Bumababa ako ng hagdan rn fyi. Inayos ko rin ang ilang hibla ng aking takas na buhok, tinalikuran ang living room at nagpagpag ng bestida. Tangina mo ah kung sino ka man. Ang natatanging oras na may me-time ako ay ninakaw mo sa 'kin fuck you----

"Hi." 

"Oh." I turned to the voice. Holy shiet mami! Halys, aking ina! Pagpalain ka nawa! Sino itong nilalang na ito't tila napatigil n'ya ang aking mundo?! 

"Siana," Shit! What the fawk! Ang lambing ng kanyang boses, gusto ko na lamang magpahele sa kanya. Huy, hindi ganoong hele ang sinasabi ko ah. I mean, gusto kong tawagin niya pa ang pangalan ko ng isa pang beses. 

Napatitig ako sa mga mata niya. Fucking shiet, mhie. Totoo bang mga mata 'yon, kulay silver? They're looking at me intently too mhie oh my gash. Ang lips naman niya looks so juicy. Ang pula-pula tanginang labi 'yan gusto ko mapasaakin. Tapos... tapos!! Ah, hindi ko masyadong maaninagan ang kabuoan ng mukha niya dahil sa sombrerong suot niya. Pero alam kong napakaganda niya. BABAE?! Sinong magandang babae naman ito at dinalaw ako sa aking humble home?! 

"Grabe naman tumitig itong napakagandang dalaga n'yo, Ma. Katutungtong ko lang sa bahay n'yo, malulusaw na agad ako sa mga mata n'ya, hahaha." 

Somebody catch mheeeeee! Did she just call my mom 'Ma'?! Don't tell me inampon siya ni Halys and now we're sisters? Hindi ako papayag! Ayoko siya maging sister beh! 

Taas-baba akong tiningnan ng babae at ngumisi. Putanginang 'yan. Gusto ko na lang mawalan ng malay dahil sa kanya. Feeling ko umaakyat ang dugo ko sa mukha at nagwawala ang butterflies sa tyan ko.

Bakit ang ganda ng speaking voice niya?! Feeling ko tuloy mababaliw ako na hihimatayin tapos mawawalan ng balanse tapos sasaluhin niya ako tapos---

"Ay naku 'yang anak ko ay lutang palagi sadya. Pagpasensyahan mo na 'yan, 'di ko naman pinalaki ng ganyan 'yan, e. Pero ikaw na ang bahala sa kanya ha? Iiwan ko na s'ya sa iyo. Ako ay nagsasawa na sa pagmumukha ng bruhang iyan. Aalis muna ako at bibisitahin ang angkan ko sa kabilang continent, okay? 'Di ko alam kung kailan ako makakabalik pero kung sakaling may mangyaring hindi inaasahan, sa 'yo ko na pagkakatiwalaan ang anak ko." 

"Hahaha, sige po Ma. Ako po bahala sa anak ninyo." Putangina mo ah! 

Nag-eecho lang sa pandinig ko ang mga sinabi ni Halys. Aalis na siya? Iiwan na niya ako? Nagsimulang manglabo ang paningin ko at sunod-sunod nagtuluan ang luha ko. "Hindi... Hindi mo ako pwedeng ampunin para abandunahin lang din..." 

Bumagsak ang panga ni Halys nang sinabi ko iyon. Humakbang siya papalapit sa akin at kinuha ang mga kamay ko. "No, baby... I'm not leaving you behind. I'm doing this for your own good, my love..."

Sumisinghot-singhot ako at nagpunas ng luhang walang tigil sa pagdausdos sa pisngi ko. Nilayasan na nga kami ni Sedeon, ang tatay ko, tapos pati na rin siya iiwan ako... I don't think I can move forward knowing that I have nobody left. Why does she have to do this? Why won't she just take me with her?

Nakatungo lang ako at bumabagsak ang luha ko sa sahig. I felt my mother's hand on my cheek. "One day you will understand why I have to do this, my love."

"Ayaw! 'Wag kang aalis huhuhuhuhuhuhuhu!!!!!!"

"Ash, alagaan mo ang anak ko ha?"

Eh? Napangiti ako. "Okay, Mommae. Nasaan na ang bagahe mo? Ako na maghatid sa inyo!"

"Putragis na bata 'to..."

Napailing-iling si Ash at mahinang tumawa pero enough para marinig ng aking ears. Syet talaga bakit ang pogi niya and maganda at the same time? Is that even possible?!

"Let us drop you off, Ma."

I locked arms with Mom and kinuha ang handle ng kanyang luggage bag pero parang iba ang nadekwat ko. Nilingon ko ang direction ni Ash at napangiwi. Ang kamay nya ang nakuha ko!

Chariz, sinadya ko 'yon.

to be continued...