Gaytuber (bxb)

21. Söz

Gizem
Aşkım nasılsın?
Sabah olanları anca öğrendim
Birkaç arkadaşımı tembihlemiştim her ihtimale karşı
Anca ulaşabildiler bana
Özür dilerim hemen yanında olamadığım için 🥺

Parla
Önemli bir şey yok Gizem
Sadece o olay aklıma geldi
Dejavu oldum
Yoksa asla eve gelmez inadına önüne dikilirdim
Sustuğum her şeye bu kadar pişmanken yine arkasını dönüp eve gelen ben oldum
Çantamı bile alamadım

Gizem
Eşyalarını düşünme arkadaşım almış çantanı
Onu alıp sana geçeceğim
Senin için sakıncası olmazsa?

Parla
Akşam 8 gibi gel
Ağlamam bitsin plan yapacağız
Salak tişörtüme aptal aptal şeyler yazmış
Keşke şok olacağıma tişörtü ona yedirip onu şok etseydim
Böyle bir şeytanlığı yapacağını anlayamadım
En çok da kendime kızıyorum
Ders alamıyorum asla

Gizem
Parla senin bir suçun yok
Bu olayda en suçu olmayan sensin
Yine kendine yükü verme lütfen
Ayrıca ne yazmış?
Ne yazdığını biliyorum ama sen söylersen daha çok sinir olucam ve kinimi diri tutucam

Parla
Gelince görürsün
Benim şimdi işim var azıcık

Gizem
Tamamdır balım
Bir şey ister misin?
Gelirken getireyim

Parla
Şey isterim
Meyveli jelibon ve acılı cips

Gizem
Sen de makarna yap o zaman
Aç gelirim

Parla
Mantıklı bir istek oldu bu 👍
Anca onu yapabilirim şu an
Neyse yazma azıcık

Parla'nın tekli grubu~

Parla

Çok mutsuz hissediyorum

Daha fazla ağlamamak için
düşünmemeye çalışıyorum

Ama sürekli güçsüz olarak görülmek beni çok üzüyor

Kırılgan duruşum insanlara güç veriyor

Diğer erkeklere göre minyon oluşum, erkeklerden hoşlanmam kafalarında kurdukları dünyaya çok uyuyor

Oysa her şey o dünyadan çok farklı

Keşke kırgın yanımı perdeleyebilsem

Keşke yıllar önce de, aylar önce de diğer zorbalarıma Egemen'e olduğum gibi olabilseydim

Yetersizlik hissimden kurtulabilirdim

Değişmek için elimden geleni yapmak istiyorum

Ve sadece mutlu olmak istiyorum

Buraya artık güzel şeylerden bahsetmek istiyorum

Bu yüzden

Son kez buraya güçsüzlüğümü anlatıyorum

Son kez çaresizliğimden bahsediyorum

Son kez yere düştüğüm andaki acıyan bakışları gözümün önüne getiriyorum

Ve kendime söz veriyorum bir daha bana zarar vermeye yeminli kimsenin gözlerinin ardındaki güzelliğe kanmayacağım

Bir daha beni incitmeye meyilli birini nefret edemeyecek kadar kötülüklerden ayrı düşünmeyeceğim

Yazdıklarım bitince göz yaşlarımı sildim ve telefonu bir kenara bıraktım.

Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım. Yaşadıklarım aklıma geldikçe annemle babamın beni yurtdışına gönderme isteğine ilk defa tam anlamıyla hak verdim.

Yönelimim bilindikçe nefretin hedefi olacaktım. Oysa kendim için güzel bir gelecek yaratmaya yemin etmiştim.

Neden her şey tam oldu sandıkça eksiliyordu?

Tanımadığım binlerce insana kendimi sevdirebiliyorken nasıl gözlerimin içine bakan, 3-4 metre ötemde oturan birini kendimden nefret ettirmiştim?

Niyeyse sorun benden çok Egemen'de gibiydi. Gerçekten baskıladığı bir yönü vardı ve bende her şeyin bu kadar açık olması onu delirtiyordu.

Baskıladığı her neyse onu bulacak, onu kendi silahıyla mahvedecektim.

Gizlenen şey açıkta olandan daha fazla zarar verirdi, bunu seve seve öğretecektim.

Böyle şeyler yazmak sıkıcı ama bir anda da Parla heh şimdi siktim sizi diyemezdi.

Artık daha güçlü olucaz 🥺🥺