Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
"Onu öylece bırakacak mıyız?"
İzana sana sıcak bir gülümseme verdi. Bu karanlığın soğukluğunda İzana'nın sıcak gülümsemesi ilk kalbinden başlayarak bütün vücudunun ısısını arttırmaya yetti.
"Merak etme halledeceğim. Şimdi gidelim."
Ona karşı gelemiyordun. Onun sıcak gülümsemesi, savunmasız olduğun bir zamanda seni kolayca manipüle etmişti. İzana'nın korkunç karanlıkta ışıldayan parlak gözleri seni büyülüyordu. Konuşamayacak kadar güçsüz hissediyordun kendini. Kafa salladın. İzana bu davranışının ardından seni sıkıca tutarak kaldırdı. Motoruna bindiğiniz. Bu sefer kollarını onun beline doladığınızda, İzana sana kaşlarını kaldırarak baktı. Ardından gülümsedi ve motoru çalıştırdı. İlerlerken başını İzana'nın sırtına yasladın. Rüzgarın tenine hissettirdiği soğukluğu, böyle bir durumda yanında olan İzana'nın varlığı engelliyordu. Çeten ile olan olaylardan ve seni tehtid ederek kendi iradesi altına alması nedeniyle ona kırgındın ama varlığını hissettirebildiği için ona minnettardın. Etrafın ne kadar kalabalık olursa olsun hep yalnızdın. Etrafında olan insanlar senin için bir şey ifade etmiyordu. Onları hissedemiyordun. Ama İzana'nın varlığı şuan burada, senin yanında.
Sahile geldiğinizde durdunuz ve motordan indiniz. Soğuk kumların üstüne oturdunuz. Etraf sessizdi. Ne İzana konuşuyor ne sen. Sadece dalga sesleri ve tenine çarpan soğuk rüzgarın sesi. Gözlerin yanında oturan İzana'yı izliyordu. Ay ışığında parlayan yüzü. Rüzgarda dalgalanan saçları. Parlak güzel gözleri. Çok hoştu. Evet. İzana kolunu boynuna doladı ve seni kendine çekti. Ardından kumlara uzandı. Koluyla hâlâ sana baskı yapıyordu. Sen ise onun koynundaydın. Kalbin tekrardan hızlandı ve nefes alış verilerin düzensizleşti. Kalkmaya çalıştın. Ama İzana seni durdurdu.
"Bir süre böyle kalalım."
Mücadele etmeyi bıraktın. Hâlâ huzursuz hissediyordun ama kalbinin derinliklerinden gelen bir his bunu sevmişti. İzana'nın ağır nefes alış sesini rahatlıkla duyabiliyordun. Bir yandan da gecenin etkisinde kalmış, koyu gökyüzüne bakıyordu.
"Gece, bana gözlerini hatırlatıyor."
İzana'nın gözleri seninkiler ile buluştu. Kalbin bu sefer farklı atıyordu. Hatta bu kadar hızlı attığını daha önce hiç hissetmemiştin. Gözlerin hafif açıldı. İzana sana gülümsedi ve diğer eliyle yanağına dokundu.
"Yüzün, çok sıcak."
Kaşların çatıldı. İzana ise memnun bir şekilde kıkırdadı. Soğuk elini yanağına koydun. Evet sıcaktı. Çok sıcaktı. Elini yanağından çektin. İzana hâlâ gözlerinin içine bakıp gülümsüyordu. Ne yapacağını bilemiyordun. Böyle bir durumda nasıl davranman gerekirdi? Genji'nin ölümünden sonra böyle bir durumda olmak.. Genji? Evet Genji ölmüştü. Kafanı Izana'nın koynuna gömdün. Izana, saçlarını hafifçe okşadı.
