Vegas's Pov
"Pete... ကိုယ်..."
"မင်းကတောင် ငါ့ကို မယုံမှတောင် ငါဒီမှာနေစရာမလိုတော့ဘူး ။ ငါမင်းကို သောက်ရမ်း မုန်းတယ် Vegas..." Pete က ငါ့ကိုမုန်းတယ်တဲ့ အရမ်းကိုမုန်းတာတဲ့ ငါ့ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ရပ်တန့်သွားသလိုပဲ။ ငါ့နှလုံးသားကို ဓားနဲ့ အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးတာထက် ပိုပြီးနာကျင်ရတယ်လို့ ခံစားရတယ် ။
ငါချစ်ရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသော၊ ငါ့ဘဝကိုအလင်းပေးတဲ့တစ်ဦးတည်းသော၊ ငါ့ဘဝရဲ့ ကောင်းခြင်း ဆိုးခြင်းတွေ မှန်သမျှကို မငြီးမငြူ လက်ခံပေးခဲ့တဲ့သူ အဲ့ဒီသူက ငါ့ကိုမုန်းတယ်တဲ့။
"Pete ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ ။
ကိုယ်တောင်းပန်တယ်နော် ။ နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူး။ ကိုယ်... ကိုယ့်ကို မထားသွားပါနဲ့နော်" Pete အခန်းထဲက ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတာမို့ငါအမြန်လှမ်းဆွဲ ပြီးအနောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သူက အရမ်းငိုနေတာ ရှိုက်သံလေးပါ ကြားတဲ့အထိ ။ ငါမှားခဲ့တာ ငါစကားပြောမှားပြီး Pete ကို နောက်တစ်ကြိမ် နာကျင်စေပြန်ပြီ။ Pete ကိုမနာကျင်ရအောင် ကာကွယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး Pete မျက်ရည်တွေရဲ့ အကြောင်းရင်းခံက ငါဖြစ်နေပြန်တယ်။
ငါလည်း သူနဲ့ ထပ်တူ ငိုနေမိတာ။ ငါကြောက်တယ် သူထွက်သွားမှာ အရမ်းကြောက်တယ်။ သူ့အချစ်တွေကို မယုံတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ငါဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ ငါမသိတော့ဘူး။ Pete က ငါပိုင်ဆိုင်ခဲ့တဲ့ အရာတွေထဲမှာတန်ဖိုးအရှိဆုံးမလို့ ငါ့သူ့ကို လက်မလွှတ်နိုင်ဘူး။ အဲ့တာကြောင့် သူလျှိုဝှက်ချက်တွေ ထားလာတဲ့အချိန် ငါ့ဦးနှောက်က အလိုလို ချုပ်ထိန်းနိုင်စွမ်းမဲ့လာတယ်။ သူ့ကို ငါပဲပိုင်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အတ္တစိတ်က ပါဖုံးလွှမ်းလာတယ်။ အဲ့ဒီနောက်တော့ အရင် Vegas ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်။ အသိတရားကင်းမဲ့ပြီး ရက်စက်ကကြမ်းကြုတ်တဲ့ Vegas ။ ငါ့ကိုယ်ငါတောင် မုန်းတဲ့ အထိ ဖြစ်စေခဲ့တဲ့ Vegas။
"လွှတ်!!!! ငါ့ကိုလွှတ် Vegas!!!!" Pete က ငါ့လက်ထဲက နေရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားနေလေတယ်။ သူကြိုးသားလေ ငါသူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ထားမိတယ်။ ငါ့ရဲ့မေးစေ့ကို သူ့ပုံခုံးလေးပေါ်မှာ မှီချထားပြီး သူရောငါရော ရှိုက်ကာငိုနေကြတာ။
