"Senden vazgeçmiş gibi görünüyor." demesiyle Dora'ya baktım. O ise denize bakıyordu. Yüzünü net göremediğim için, ne düşünüyor, tahmin yürütemiyordum.
"Kim?" diye sordum. Salağa yatarak vakit kazanmaya çalışıyordum sanırım. Yüzünü bana çevirdiğinde, gözlerindeki ifade canımı acıtmıştı.
"Gördüğünü biliyorum. Kim olduğunu biliyorsun." deyince, kabullendim ve usulca başımı salladım. "Bu aramızdaki şey..." dediğinde ona baktım. "...bitmeli. Bu oyuna son vermeliyiz." diye ekledi. Güçlükle yutkundum. Ben bunu başından beri oyun olarak görmemiştim ki...
"Senin için..." dedim Dora'ya bakarken. "...bir oyundan mı ibaretti her şey?" diye sordum. Bakışları yüzümde gezindi bir süre. Ardından gözlerimde durdu.
"Hayır. Hiçbir zaman oyun gözüyle bakmadım. Ama oyun diye başladık. Bu yüzden ben..." dedi ve sustu. Benim kadar, Dora'nın da sustuğu, sakladığı şeyler olduğunu biliyordum.
"Sen?" diye sordum. Başını öne eğdi ve sessiz kaldı bir süre. O konuşana kadar ben de konuşmadım.
"Bilmiyorum. Artık oyuna gerek yok diye düşündüm." dedi birden. "Sen de öyle düşünmüyor musun?" diye sordu bana.
Düşünüyordum. Oyuna son vermeli, her şeye yeniden, sahiden başlamalıydık. Gerçek bir çift olmalıydık.
Geçiş bölümü...
Yorumlarınızı bekliyorum ✨️
YOU ARE READING
THE GAME (BxB)
RomanceDavetsiz Misafir adli kitabımdaki Dora Ekin ve Bebeğimin Bakıcısı adlı kitabımdaki Uraz'ın hikayesi... ... Uraz: Aslında ben sana şey için yazdım... Yardımına ihtiyacım var. Dora: ??? Uraz: Nasıl desem bilemiyorum? Dora: Of söyle artık. Uraz: Tamam...
