𖥻 ִֶָ ۫ ּ Capítulo 5 ִֶָ

6K 609 220
                                    

Jungkook y Taehyung eran novios, era algo que todos sabían, algo tan obvio y esperado que nunca, ninguno de los dos tuvieron que aclarar, ninguno tuvo que preguntar nada, sólo eran y punto

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Jungkook y Taehyung eran novios, era algo que todos sabían, algo tan obvio y esperado que nunca, ninguno de los dos tuvieron que aclarar, ninguno tuvo que preguntar nada, sólo eran y punto.

Taehyung aprendió esa palabra unos meses después, y cada vez que alguien se le acercaba a Jungkook con otras intenciones (porque él no era ningún tonto como para no darse cuenta) sólo tenía que ir, abrazarlo, mirar a la cara a quien sea la zorra, y decir "Jungkook es mí novio" y esperar a que se vaya.

No lo había hecho muchas veces, con suerte habrán sido tres o cuatro, debía admitir que le parecía divertido y solía ponerse muy feliz cuando se iban.

Paseaban de la mano juntos, se besaban, se decían apodos lindos, se entendían y se apoyaban el uno al otro siempre.

Incluso, a sus veintitrés años y a los veintiuno del menor, cuando Jungkook terminó su carrera de Terapia Ocupacional, Taehyung estaba con él en su acto de fin de año, y fue él quien me entregó el diploma, subiendo al escenario, sintiéndose útil e importante por entregar un papel enrollado estaba sonriendo mucho.

—Todo esto es gracias a ti, Tae, no hubiera hecho nada si no te conocía —le dijo, allí mismo, haciendo que se ruborizara mucho.

Y ya no se golpeaba cada vez que sentía el calor en sus mejillas, no desde que había aprendido qué era.

Un día, mucho tiempo antes de aquel día, se encontraban los dos solos, Taehyung estaba en un muy mal día, había despertado sin ganas ni energías de nada, no tenía paciencia, no quería ver a nadie, no quería hablar con nadie, así que solo se había echado en la cama, con Jungkook a su lado, mirando el techo.

Jungkook sabía que su novio no estaba de humor para hablar, así que solo se recostó a su lado, le pidió permiso para poner algo de música suave y sólo se acurrucó contra su cuerpo.

Al cabo de un rato de música, Taehyung se sentía algo mejor, la música lo distraía, y se dejó mimar por Jungkook, se relajó y se sintió algo somnoliento, por lo que se giró sin decir nada y comenzó a besarlo, tomando sus mejillas, insistiendo sobre sus labios hasta sentir sus pulmones pedir aire.

Jungkook notó que Taehyung quería más, y con una sonrisa llena de confianza decidió ser más intenso con él, colocándose sobre su cuerpo, con sus brazos a cada lado de su cabeza, lo besó con profundidad, recorriendo con su lengua la cantidad bucal del menor por primera vez, con lentitud en un principio, sin querer agobiarlo de golpe, luego fue buscando que Taehyung respondiera, cosa que él entendió y acabaron en un cómodo baile de labios y lenguas, sintiendo calor y más calor, con suspiros y pequeños gemidos, hasta que fue demasiado y Taehyung no soportó nada más, apartandolo de un brusco empujón y saliendo de la cama a hacerse bolita en un rincón del cuarto, mientras sus manos golpeaban sus mejillas con fuerza para apagar tanto calor y esa sensación crecía en su pecho y no se iba, y sólo podía pensar en lo bien que se había sentido todo pero no sabía qué era, y por eso se frustraba.

Sarang ✧ KookTaeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon