The Worthless Queen ( EDITING)

Chapter 18

HEAVEN POV:

Dahan dahan kong minulat ang aking mata at puting kisame agad ang bumongkad sa akin. Anong lugar ang may puting kisame diba hospital lang naman. Kaya bumontong hininga ako kasi alam kong nasa hospital ako. Alam kong dinala ako dito hindi naman ako nag si-sleep walking staka ano yun kaya na pala nang katawan ko ngayon pumonta sa hospital at e higa ang katawan ko dito nakaka luka.

Pinikit ko nalang ulit ang mata ko at tumagilid nang higa. At pag dilat ko.

"Ay bilat!!"

Pa balikwas akong napa upo at ganon din sya bigla itong nataranta at tumingin saakin, pero agad din umamo nang makita nya ako.

"Ano ginawa mo dito" Malamig kong sagot at umayus nang upo.

"G-Gising kana pala....May masakit ba sayu? Nagugutom kaba? Gusto mo nang tubig? Tatawagin ko ang doc---"

"Okay ako umalis kana" Napa tigil sya sa sinabe ko.

Anong nangyari sa kanya bat sya nandito at daig pa ang tatay kong mag tanong. ay wait tatay konga pala sya.

"H-heaven--"

"Bakit ba! bakit ka nandito don ka sa anak anakan mo diba mas importanti yun kisa sakin? Baka umiiyak yun at hinahanap ka kaya ko sarili ko dito pabayaan mona ako" Inis kong sabe sa kanya.

Yumuko naman ito at dahan dahan na hinawakan ang kamay ko. Na agad kodin ika tigil gusto kong kunin pero hinigpitan nito ang hawak nya sa kamay ko.

"Can i still e-explain" Malungkot niyang ani pero hindi ako nag salita.

Ano paba dapat niyang ipapaliwanag sa akin. sus kaluka sahuli talaga lahan nang pag sisisi iyong tipung mag sisisi kana kong patay na ang tao o hindi kaya galit na galit na sa inyu. Suss mga lalaki talaga iisa lang ang isip.

"Sorry... Sorry for all i have done to you, Naduwag ako at nabulag sa galit patawad dahil sayu ko isinisisi ang pagkawala nang iyong i-ina...... Alam kong huli na pero gusto kong bumawi sayu. Gusto ko bumawi sayu gusto ko mag paka tatay sayu, Kahit na ayaw mona sa....saakin Gagawin ko padin ang lahat para ma ibigay ang pagkukulang ko sayu" Puno nang hinanakit niyang ani.

"Umalis kana po" Mahinahon kong sabe.

Tumingin naman ito sa akin na malungkot at dahan dahan tumango sa akin.

Sa totoo lang hindi naman sya masama kasi hindi nya naman ako sinasaktan pinapagalitan nya lang naman ako staka sinisigawan pero ngayon kasi masakit sakin dahil na sampal nya ako. Bilang isang anak masakit sakin na sampalin nang kanyang ama kahit na ako ang tama. Nasasaktan din ako kasi Hindi ako si heaven para ma saksihan lahat nang to nawala sya at ako ang pumalit. Hindi man lang nya nakita paano mag alala ang ama niya ito ang matagal na niyang hiling iyong bigyan sya nang attention nang kanyang ama pero wala na sya. Masakit at magulo hindi ko alam ano na susunod kong gagawin.

Hindi ko na malayan na tumulo na pala ang luha ko. At nakita kong nagulat si ama sa gilid ko. Hahawakan na sana ako ito pero iniwas ko ang kamay ko at tumingin sa gilid para punasan ang luha na kumawala sa mata ko.

"Mag iingat ka dito dadalawin kita dito. kasama yong kuya mo, Patawad ulit aking munting princessa" paos niyang sabe at umalis na.

Napa hikbi naman ako, tinakpan kona ang bibig ko pero wala din nagawa iyun dahil umiyak nako.

Galit ako sa kanya pero nasasaktan ako dahil nagagalit ako sa kanya. And this is the first time in my life that my not so real father call me his princess, Im so happy but sad at the same time. It's giving me mix signal. Umiyak lang ako nang umiyak hanggang sa naka tulog na ako.