chapter two

402 30 34
                                    

selamm,oylamayı ve yorum yapmayı unutmayınn!
iyi okumalaar🫶🏻

🤍

"berk özkaya mı?" aybike berk özkaya'yı hiç bu kadar yakışıklı birisi olarak hayal etmemişti,gerçi o büyüleyici derecede güzel ses tonundan anlaması gerekirdi

"evet,berk özkaya insan menajeri olduğu insanıda tanır be ama tatlım"

"yalnız,ben beş yıldır amerikada yaşıyorum,senin neye benzediğin hakkında hiçbir fikrim yoktu"

"hem ben seninle tanışmak için seni çağırmadım bile,neden geldin?"

güldü,"benim buraya gelmem için illa senin çağırman gerekmiyor biliyorsun değil mi? hem senin tanışıp tanışmamak istemen umrumda bile değil ben tanışmak istiyorum"

"sen ne kadar küstahsın ya,seninle işimiz var söyleyeyim"

"evet,tanıştığım her menajer aynısını söyler biliyor musun?"

güldü aybike,"ama ben senin tanıştığın menajerlere benzemem,sende bunu biliyor musun?"

berk alayla aybike'nin söylediklerini küçümsedi,"evet biliyorum,benzemezsin çünkü benim tanıştıklarım torpilli değildi"

işte buna fena bozulmuştu,nerden bilmişti ki aybike'nin babası sayesinde bu işi aldığını "nerden çıkardın bunu,yok öyle bişey?"

"peki,yok. o zaman nasıl duygu'nun gidişinden iki saat sonra gelebildin buraya?",aybike susmuştu "bende öyle düşünmüştüm"

"neyi düşünmüştün,torpilli falan değilim ben" alaycı tavrını koruyan berk aybike'ye yine güldü "öyle mi?"

"diyelim ki öyleyim,napabilirsin sanane bundan yani",odada göz gezdirdi berk sonrada gülerek kenarda duran kanepeye oturdu "hiçbir şey,hiçbir şey yapamam. ama şunu bil sen benim on birinci menajerimsin,diğerlerini kendimden soğutmak, bıktırıp işlerinden uzaklaştırtmak zor değildi"

aybike güldü,"elinden geleni ardına koyma o zaman,ben işimden veya bir kişiden soğuyamam" sandalyesini çekip oturdu

"öyle mi,soğutamam yani seni işinden?" berk alayla güldü

"soğutamazsın,hiçbir hareketin beni soğutamaz berk"

"peki,sen öyle diyorsan" işleri akışına bırakma kararı almıştı berk,ne de olsa kimsenin kendine dayanacağını sanmıyordu hele ki işinde yeni birisinin asla. hal böyle oluncada ona göre aybike kolay lokmaydı yani kolayca istifa edebilirdi."görüşürüz aybike eren,ben gideyim artık"

"görüşürüz berk özkaya" ekledi "ha bu arada,akşam ki tanışma yemeği için sana mail gönderdim gelirsen sevinirim"

gülümsedi berk,"yok,ben almayayım. sevmem öyle şeyleri"

"peki sen bilirsin",berk hiçbir tepki vermeden odadan çıktı
çıktığında karşısında kaan'ı görmeyi beklemiyordu

güldü kaan,"napıyorsun lan sen burda,e hiç söylemedin aybike benide çağırdı diye"

berk başını onaylamaz şekilde salladı,"çağırmadı zaten,ben geldim"

dinle beni bi || ayberHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin