"aşağıya bakmaktan korkuyorsun çünkü bakarsan sırf yükselmek için ateşe attığın insanların parıltısını göreceksin„ -taylor swift, karma
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
jake salondaki koltuğa oturmuş, haftalık kontrol için terapistini bekliyordu. normalde bir dakika bile geç kalmayan jongseong yaklaşık on dakika gecikmişti ve jake ister istemez bunun nedenini merak etmişti.
salon kontrol günlerinde genelde bomboş olurdu. çoğu kişi terapiden sonra odasına çekilir, bir süre kafasındaki düşünceler ile yüzleşmek isterdi.
bu sefer ilk kontrol jake'in olduğundan riki ve beomgyu ara ara kapıdan kafalarını uzatıp ne olduğuna bakmaya çalışıyorlardı. tabii soobin onları yakalayana kadar.
birkaç dakika sonra kapıdan giren jongseong geciktiği için ufak bir özürden sonra oturup elindeki kağıtları incelemeye başladı.
"jaeyun, nasılsın bakalım? eve alışabildin mi?"
jake başını olumlu anlamda salladı. "kalabalık bir ortama girmeyeli uzun zaman olmuştu ama alıştım sanırım."
birkaç sorudan sonra jongseong elindeki kağıtları sehpanın üstüne bıraktı ve siyah gözlüğünü çıkardı.
"bana gelirken her şeyi göze aldın değil mi?"
"ne anlamda?"
"iyileşmek istiyorsun fakat pek de ilerleyememişsin gördüğüm kadarıyla. ilaçların dozunu arttırmayı düşünüyordum ama sana bir ay daha süre vermek istiyorum."
"inan bana jongseong, şu bir haftada aklına gelemeyecek kadar çok kez uyumayı denedim, uyudum da. benim sorunum uyku sırasında."
"biliyorum, amacımız kabuslarını bir bir yenmek o yüzden bugün birisini getirdim sana."
jake oturduğu yerde dikleşti, nedense içine kötü bir his düşmüştü.
"birisi mi?"
"klişe inanışları bilir misin jake? eğer bir şeyden korkuyorsan onun üstüne gitmelisin gibi şeyler. bugün korktuğun birisi seni ziyarete geldi, anlattıklarından sonra görüşmenizde bir sakınca görmedim."
jake olduğu yerde gergince kıpırdandı.
"kim sunoo dışarıda seni bekliyor jake."
duymak istediği son isimlerden birisinin ismi kulaklarında çınlarken bunun bir şaka olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. bir süre duyduklarını anlamaya çalıştı. bilinçaltındaki her şey beynine çıkmıştı sanki, kavgalar, ona edilen hakaretler, yıllardır yaşadığı şehirden taşınmasına sebep olan o insan...
onu görmeye hazır mıydı bilmiyordu.
"inan bana senin için daha iyisi olacak, sana anlatacak şeyleri var ve bu aranızdakileri düzeltebilir."
