Pain Of Hatred [ COMPLETE ]

part-17

အုတ်ဂူဖြူဖြူလေးကိုကြည့်ရင်း သူကြည့်နေမိသည်။ လက်ထဲက သမီးကို ကြည့်ရင်းလဲ သူယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။ အို...
မင်းကို မုန်းလိုက်တာ ဒါမဲ့ ကျေးဇူးလဲတင်ပါတယ်လေ။ မင်းကို ငါမမုန်းတော့ပါဘူးလေ။
ဘာမှမသိတဲ့ သမီးငယ်လေးကို အကြောင်းမဲ့
စိုက်ကြည့်နေရင်း အတိတ်တေစီ တဝဲလည်လည်

"ကျွီ ဒုန်း ခွမ်း" "ထယ်!!!"

ထယ့်ဆီအပြေးသွားချင်ပင်မဲ့ သူမမှီခဲ့ပါ
ကလေးငယ်နဲ့သူဟာ အလှမ်းဝေးလွန်းသည်။
အရှိန်နဲ့တိုက်သွားတဲ့ ကားသံကိုကြားသည်။
သူမကြည့်ရဲခဲ့ဘူး။ မျက်ဝန်းတို့ကို မှိတ်ထားမိ၏

Tae-ဘယ်..ဘယ်လိုလို့

ကလေးငယ်ရဲ့အသံကိုကြားလို့ ကြည့်မိချိန်
ကလေးငယ်ဟာ သွေးအလှိမ့်လှိမ့်နဲ့လဲနေတဲ့
အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို ပိုက်ထားလို့။
သူအပြေးလေးသွားကြည့်မိတော့သည်။

Jeon-sara မင်းကဘယ်လို

"ဂျွန် တို့လေ ဂျွန့်ကို ဟ့! သိပ် အင့်! သိပ်ချစ်တယ် ဂျွန်..နာကျင်မှာ ဟင့်! မမြင်ချင် အ့! ဘူး
အဲ့တာကြောင့် ဂျွန်မမုန်းပါနဲ့တော့"

သူမက သွေးတေကျလို့ မျက်ရည်တေနဲ့
ပြောနေတဲ့စကားတေကို ကြားနေရသည်။
သူမကို မမုန်းချင်တော့ပါ။ သူမက သူ့နှလုံးသားကို ကယ်တင်ပေးခဲ့သည်လေ။

Jeon-ကိုယ် သိတယ်နော် ကိုယ်ဆေးရုံပို့ပေးမယ်

Tae-ကိုကို လုပ်ပါအုံး ထယ့်ကြောင့် ဟင့်! ထယ်မကောင်းတာပါ ထယ့်ကြောင့်ဖြစ်တာ အီးဟီး

Jeon-ဆေး..ဆေးရုံကားခေါ်လိုက်အုံးမယ်နော်

"တော်ပြီ တို့အခြေအနေ အ့ တို့သိတယ် တို့ကို အင့်! မမုန်း..ဘူးလို့ ပြော ပြောပေးပါလား"

Jeon-ကိုယ် မင်းကို မမုန်းပါဘူး

"ဒီလောက်ဆို ဟ့! တန်နေပါပြီ ဂျွန်"

ပြောကာ စောင်းကျသွားတဲ့ ခေါင်းလေး
ထယ်ကတော့ သူ့ကြောင့်ဆိုပြီး ငိုကျွေးလို့
သူတို့အားလုံး နာကျင်နေခဲ့ရတာပဲ။

Tae-ကိုကို

ထယ်ယောင်းငယ်အသံကြားမှ အသိတို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။ သမီးလေးကို ချီရင်း  ထယ်ဝယ်လာတဲ့ ပန်းဆီးလေးအား သူတို့ အုတ်ဂူပေါ်တင်လိုက်သည်။သူတို့ရဲ့ကျေးဇူးရှင်ပဲမို့လို့လေ။
ပြီးတော့ အိမ်သို့သာ ပြန်လာခဲ့မိတော့သည်။