My Neighbor

Chapter Five

• Na-ra

《Πωπω,χάλια εισαι.》η κολλητή μου έφτασε σπίτι μου λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου.

Αφού καθάρισα την πληγή και τα αίματα στη μύτη μου καθόμαστε στον καναπέ του σαλονιού μου και μιλάμε.

《Σε ευχαριστώ Jiwoo,δεν το ηξερα. Είχα ανάγκη την επιβεβαίωση σου.》λεω και την κοιτάω ενοχλημένη.

《Μα και αυτός ρε παιδακι μου τι δύναμη που έχει;》πίνει μια γουλιά από τον καφέ της και με κοιτάει.

《Ξέσπασε πάνω μου ότι νεύρα και αν είχε. Πως δεν έχασα τις αισθήσεις μου να λες. Έπρεπε να τον έβλεπες πως με βαραγε στο ρινγκ,λες και του είχα σκοτώσει την ηλιθια γκόμενά του.》της απαντάω νευριασμενη και ξεφυσαω από τον πόνο.

《Άλλο και αυτό. Δηλαδή αυτοί οι δύο μένουν μαζι;》

《Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει Jiwoo》χάνω την υπομονή μου κι χτυπάω το χέρι μου στο τραπέζι του σαλονιού.

《Ηρεμησε παιδάκι μου,γιατί κανεις ετσι; μια απλή ερώτηση έκανα.》λέει και τοτε ακούγεται το κινητό της.

《Ο Taehyung είναι,πρέπει να φύγω. Θα είσαι σίγουρα καλα;》λέει και με αγκαλιάζει.

《Ναι μην ανησυχείς. Να προσέχετε.》την συνοδεύω μέχρι την πόρτα και την χαιρεταω.

Δεν προλαβαίνω να κάτσω στον καναπέ όταν το κουδούνι χτυπάει.

Τι να ξέχασε άραγε αυτό το κορίτσι.

《Ελα τι ξεχασες;..》ανοιγω την πόρτα και αντικρίζω αντί για την κολλητή μου τον Jungkook.

《Γειά.》λέει αμήχανα και ξύνει το σβέρκο του.

《Θα ήθελες κατι;》απαντάω μονολεκτικά προσπαθώντας  κρύψω τον ενθουσιασμό μου.

《Ναι. Δηλαδή,ήθελα να σε ρωτήσω πως εισαι. Εντάξει με την μύτη σου;σταμάτησε να αιμορραγει;》λέει και στρέφει το βλέμμα του πανω μου.

Οι ματιές μας κλειδουν και παρατηρώ μια άλλη πλευρά του εαυτού του. Τα μάτια του γυαλίζουν και το πρόσωπό του έχει μια γαλήνη τυπωμένη πάνω του.

Είναι τόσο όμορφος.

Τον παρατηρώ τόση ώρα και συνηδειτοποιω πως δεν έχω απαντήσει στην ερώτηση του.

《Τώρα νοιάζεσαι; πριν με βαρεσεις θα έπρεπε να το σκεφτείς αυτό.》λέω και εκείνος χαμογελάει.

《Εισαι απίστευτη.Ηρθα εδώ για να σε ρωτήσω πως εισαι και το μόνο που έχεις να πεις είναι αυτό;》σοβαρεύει και νιώθω το αίμα μου να βράζει.