Chapter Nine

167 13 0
                                    

• Na-ra

Παιρνω μια βαθιά ανάσα πρώτου χτυπήσω το κουδούνι του διαμερίσματος του Jungkook. Για κάποιο λόγο νιώθω αγχωμένη. Η πόρτα ανοίγει κι την εμφάνιση κάνει εκείνος.

Αμέσως χαμογελάω και τον παρατηρώ. Φοράει μια μαύρη βερμούδα και από πάνω μια μαύρη ζακέτα. Τα μαλλιά του είναι βρεγμένα γεγονός που μαρτυρεί πως μόλις έκανε μπάνιο.

《Δεν ήθελα πρώτη φορά στο σπίτι σου να έρθω με άδεια χέρια. Οπότε πήγα και αγόρασα ένα κρασί.》λέω κι χαμογελάω.

《Μα δεν ήταν ανάγκη,περνα μεσα.》χαμογελάει κι κάνει στην άκρη για να περάσω.

Με το που μπαίνω μέσα ο τετράποδος φίλος του κάνει την εμφάνιση και αμέσως σκύβω στο ύψος του για να παίξω μαζί του.

《Ελα καθισε.》μου λέει και παρατηρώ το σαλόνι.

Είναι διακοσμημένο σε αποχρώσεις του γκρι όπως και του λευκού με διάφορες λεπτομέρειες του χρώματος μπλε σκούρο. Ομολογώ πως η αισθητική του σπιτιού που έχει διαλέξει μαρεσει πάρα πολύ.

《Πολύ ωραίο το έκανες το σπίτι.》λέω καθώς κάθομαι στον μεγάλο γκρι καναπέ.

《Μου πήρε αρκετό καιρό για να το φτιάξω όπως ακριβώς το ήθελα αλλά άξιζε τον κόπο. Λοιπόν ,θες να έρθεις μαζί μου στην κουζίνα όσο θα μαγειρεύω;》με ρωτάει κι αμέσως σηκώνομαι.

《Ναι εννοείται.》τον ακολουθώ κι φτάνουμε στην κουζίνα.

Κάθομαι στο σκαμπό το οποίο βρίσκεται γύρο από τον πάγκο την κουζίνας και τον παρατηρώ να μαγειρεύει.

《Λοιπόν για πες μου κάτι καινούργιο που δεν ξερω για εσένα.》με ρωτάει κι κοιτάω την πλάτη του καθώς είναι γυρισμένος όσο μαγειρεύει.

《Μμμ είμαι η Na-ra,είμαι 24 χρονών και ζω μόνη μου τα τελευταία 6 χρόνια.》λέω κι εκείνος γυρνάει να με κοιτάξει.

《Αλήθεια;από τόσο μικρή ξεκίνησες να μένεις μόνη σου;》ρωτάει καθώς ανοίγει το κρασί και μου προσφέρει ένα ποτήρι.

Τσουγκριζουμε τα ποτήρια μας και κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο δικό μου. Νιώθω να καίγομαι,σαν να έχω πυρετό κάθε φορά που με κοιτάει.

Ξεροφυγω και στρεφω το βλέμμα μου αλλού.

《Δεν ήθελα όμως οι συνθήκες με ανάγκασαν. Βλέπεις ο πατέρας μου είναι δικηγόρος κι η μανα μου δασκάλα. Όταν τους ανακοίνωσα τα όνειρα μου περί αθλητισμού και γενικά αυτού του κλάδου σχεδόν με απέκλεισαν από την οικογένεια. Είχαμε αρκετούς καυγάδες στο σπίτι κι συνεχώς λέγανε πως θα  με στείλουν στην Αμερική στον αδερφό μου. Δεν άντεξα περισσότερο,μάζεψα τα ρούχα μου και έφυγα.》εξιστορω την ιστορία μου κι εκείνος ακουεί με προσοχή όσα είπα.

My Neighbor Where stories live. Discover now