" ဟေး ပီ... မနက်ဖြန် ကျွန်တော့်မွေးနေ့ ...အခန်းမှာ ပါတီလုပ်မှာ လာခဲ့မယ်မို့လား "
ဘုတ် ရဲ့စကားကြောင့် ထမင်းစားနေတဲ့ ဝင်း က သူ့ဘေးကဖိုစ့်ကိုလှမ်းကြည့်သည်။ ဖိုစ့်က ဘာမှမပြောပဲ မျက်နှာထားတည်တည်ကြီးနဲ့ပဲနေနေတော့ သူလည်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
သူတို့က ကုမ္ပဏီအောက်ထပ်က နေ့လည်စာစားတဲ့နေရာမှာ ထိုင်နေတာဖြစ်ပြီး အမအမ် ကတော့ အလုပ်ပျက်သည်။
ဖိုစ့်က ဘုတ်ကိုအပေါင်းအသင်းမလုပ်ဖို့မပြောရုံတမယ်သာရှိသည်။ အမြဲတမ်း ပူးတွဲနေရင်ကိုကွယ်ရာကျ အဆူအပြောခံရတာမို့ ဝင်း မှာ အသိနဲ့သတိနဲ့ကပ်နေရသေးသည်။
အခုတော့ ကာယကံရှင်က ပက်ပင်းကြီးဖိတ်တာကြောင့် ငြင်းရခတ်လှသည်။
" လာခဲ့မယ်လေ..."
ဝင်း ရဲ့ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းမငြိမ့်နိုင်တဲ့ အပြုအမူကို ဘုတ်က မသိသလိုဟန်ဆောင်ကာ လာဖို့ပဲ တွန်းအားပေးသည်။
" မနက်ဖြန်ည ၈ နာရီနော် အကို လက်ဆောင်မယူခဲ့ပဲနဲ့ အလုပ်ကနေသာတန်းလာခဲ့တော့၊ ကျွန်တော် line ကနေ location ပို့ထားလိုက်မယ်နော် "
" အွန်း အိုခေ အိုခေ..."
ဘုတ်ကလည်းအနည်းငယ်မျက်နှာပြောင်တိုက်ပါရဲ့ ၊ နှစ်ယောက်ယှဉ်ထိုင်နေတာတောင် ဘေးက ဖိုစ့်ကို ဖိတ်မသွားပေ။ဒါသည် တမင်တကာလုပ်ရပ်မှန်း နှစ်ဘက်လုံးသိကြပါ၏။
" မင်းကောလိုက်မလား "
ဘုတ်ထွက်သွားတော့ ဘေးနားကနေ ကြက်ရိုးကိုက်နေတဲ့ ဖိုစ့်ကိုလှမ်းမေးလိုက်သည်။ ဖိုစ့်ကသူ့အမေးကိုကြက်ရိုးထက်ပိုစိတ်မဝင်စားသည့်နှယ် အတော်ကြာ ကိုက်ပြီးမှပြန်ဖြေသည်။
" ငါ့မှမဖိတ်တာ ငါဘာလို့သွားရမှာလဲ "
ဖိုစ့် ရဲ့ခပ်မာမာစကားကြောင့် ဝင်း လည်း သက်ပြင်းချကာ
" မင်းတို့အရင်ကဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြတာလဲ အမြဲတမ်း မတည့်ဖြစ်နေကြတာ၊ ကြားထဲက ငါက ဓားစာခံလေးလိုပဲ "
ဝင်း ရဲ့စကားကို ဖိုစ့်က ဘဝင်မကျဖြစ်ကာ မျက်ခုံးကြုံ့ရင်း
YOU ARE READING
I'm Fell (U+Z)
Romanceခြေချော်သွားလို့ဆိုပြီး ပြန်ထလို့မရတဲ့လောက က အချစ်နယ်ပယ်ပဲ။ တစ်ခါချော်လဲရင် ခဏခဏ ချော်လဲရတော့မယ်။ ဒူးသာခိုင်ခိုင်ထား Metawin Side couple - ForceBook ေျခေခ်ာ္သြားလို႔ဆိုၿပီး ျပန္ထလို႔မရတဲ့ေလာက က အခ်စ္နယ္ပယ္ပဲ။ တစ္ခါေခ်ာ္လဲရင္ ခဏခဏ ေခ်ာ္လဲရေတာ့မယ္။...
