Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
|-Bora-|
"O." karşımda duruyor ve yaklaşıyor. "Gelme üzerime katil." Diyesim geldi. Meral gibi, evet bedenimi, öldürmese de ruhumu kanata kanata bıçaklamış gibiydi. "Barış Yesari, katilin sadece bir bedeni öylece bıçaklamayla olmadığına inandırmıştı. bir çocuğun, ruhunu öldürmek de cinayettir dedi."
Hala üzerime geliyordu. Geri, geri gittim o geldikçe. İnsan sevdiğinden, kaçar mıydı? Ben kaçmaya başladım. Olayların asıl sebebini öğrendiğimden beri, beynime kan sıçrıyordu. Çünkü: bebeğim babasız kalacak ve benim aşık olduğum adam ölecekti. Şimdi de rüyama girmiş, benim üzerime geliyor.
"yeşilimsi gözleri, hafif yanık esmer teni, beni kendine hapsetti. Gözlerimin dolduğunu hissettim. Belimden kavrayıp,koca göğüsüne sardı. Resmen ağlamak istedim. Kokusu burnumda tütmüştü, kokladım sürekli konuşmadı benimle. Sanki yüzümün, her zerresini hatırlamak ister gibi yüzüme eğildi. Sıcaktı aslında sanki, "sahra çölünün, ortasında tek biz varmışız gibi. Hint dizilerinde olur ya olmayan rüzgar bir anda onlar için eser. bizde öyleydik. Dip not: Öküze tapmıyorum bu denk geldi..."
'Cevap, vermen gerekiyor artık.Gör mesajımı balın. Bana kendini, hatırlamaya mecbursun. artık dönüşü ya da, kaçışı yok. Uyumuş olabilir mi ? Tabi ya saat kaç oldu. Ama benim Öğrenmem gerekti. Bana baba olmak ister miydin? diye sordu ve bir ilişkimizin olduğunu söyledi. Zamanında benden sonra biriyle olsaydı, bana yazmazdı herhalde değil mi ? "Bebek benim o halde dedi akın."
" Sabaha kadar telefonun başında bekledi. o Olurda uyanır ve konuşmaya devam ederler diye. İlacını almamıştı, sarsıtıcı bir ağrı girince telefonu bıraktı elinden, gözlerini kapadı, ağrının geçmesini diledi. Gücü yoktu arabaya kadar gidip ilaçları almaya. saat, gece yarısını geçmişti. Uyumaya bıraktı kendini balın gibi.
Saat 08.17
"Yarı büklüm uyuduğu yerden, açtı gözlerini telefonu direk eline aldı. Fakat şarjı bitmiş otomatikmen kapanmıştı. Hemen şarja taktı. Kurabiye sessizce duruyordu, balının uyandığını görünce kuyruk salladı, yanına kadar gelip oturdu. Gözlerinin içine baktı, hem oyun istiyor hemde acıkmıştı."
Sanada günaydın kurabiye hanım." Ayaklanıp kurabiyenin mamasını bir kaba koydu, kızına bakmak üzere odasına girdi. Küçük yaramaz uyanmış, beşiğinden kendini çıkartmış, kıyafet dolabının köşesinde oturmuş, Küçük oyun hamurları ile oynuyordu. Aslında oynamaktan çok onları halıya bastırmıştı...
'Küçük sıçân, yine yapmışsın yapacağını. "Diyerekten kucağına aldı, balcayı öptü. Sen çok tehlikeli olmaya başladın. Anası kılıklı beşiğinden nasıl indin sen."
